t: realist bir attila ilhan şiiri.
hayatıma bir şekilde dahil olan her insanın bana bir şeyler kattığına inanırım.
ama iyi ama kötü.
i̇şte
attila ilhan hayatıma giren bir arkadaşın bana en güzel getirisi oldu.
bana kalsa bu muazzam şairle kim bilir ne zaman rastlaşırdım.
i̇lhan'ı hiç okumadan dünyadan göçmek var bir de.. düşüncesi bile korkunç.
en sevdiğim dizelerini başta bırakmak üzere,
---
spoiler ---
ağzındaki acı,
alnındaki çizgiyim.
gözlerine kirli bir bulut getirdim .
hiçbir sevinç aydınlığı onu silemiyor.
---
spoiler ---
buyrun efennim şiir:
elimden gelen bu ben iki kişiyim
çoğalmak neyse ne azalmak zor
birisi seni her an bırakıp gittiğim
öbürü kan gibi tutulmuş seviyor
ağzındaki acı alnındaki çizgiyim
gözlerine kirli bir bulut getirdim
hiçbir sevinç aydınlığı onu silemiyor
elimden gelen bu ben iki kişiyim
birisi kapadığın kapılardan gitmiyor
yağmur yağmaksa o güneş açmaksa o
bir yerin üşüse onun sıcaklığı
öbürü en içten çağrını işitmiyor
alıp tutmaksa o basıp gitmekse o
bakışları kıyısız deniz uzaklığı
elimden gelen bu ben iki kişiyim
i̇kisi birden çıkmaya uğraşıyor
bilmem ki hangisinden nasıl vazgeçeyim
birisi yeni baştan serüvene başlamış
öbürü silahında son mermiyi sıkıyor
çoğalmak neyse ne azalmak zor.