aramasını beklemek

kalpler karşılıklıymış derler ya tam ayrılmamızdan 5 ay sonra aldım telefonu elime aramasını bekledim. saat gece 2 oldu aramadı ümidimi kestim zaten 5 ay sonra kim senin beklediğini hisseder ki dedim. aradan 20 dk geçti telefonum çaldı. arayan kişinin ismine baktım ve yine yüzümde bir tebessüm oldu. açtım biraz muhabbet ettik. üzmüşler onu. benim öperken saçının teline zarar vermekten korktuğum kızı üzmüşler.

Bedaş’a şikayet bıraktım sokak lambalarım çalışmıyor diye. Müşteri temsilcisi o kadar güzel konuştu ki “beni değerlendireceğiniz anket var katılmak ister misin bebeğim” dedi(bebeğim demedi de deseydi de olurdu) olur dedim. Duşa girecektim, oturdum bekliyorum arasınlar diye. Sana yamuk yapmayacağım aslanım. 5 puanı vereceğim sana, gerekirse 1 saat beklerim ama seni yüzüstü bırakmam shhsjsksk

siz kimin aramasını bekliyorsunuz? ben beklediklerimi sayayım hemen: 1)sipariş verdiysem gelen kargoya dair kargocudan arama. 2)günün belli saatinden sonra aramadıysam, annemin aramasını. buna arama denmez. çünkü kadının dakikası yok, çaldırıp kapatıyor hemen. 3)her sene düzenli başvurduğum YKS'ye girerken güvenliğin üstümü aramasını.

aramazsan arama yaaar aramaazsan aramaa diririm

(bkz: telefonun başında çaresiz bekliyorum ) (bkz: aramam sormam bir daha ) (bkz: paketlerin ebesinin nikahı olması)

40 defa aradığımda dahi açmayan birinin beni aramasını mı bekleyeceğim?