ne demiş ahmed arif

ve hep olmayacak şeyler kurarım, gülünç, acemi, çocuksu...

giden gitmiş, hüznü ayaklandırmak boşuna…

Hasretinden prangalar eskittim

Yokluğun, cehennemin öbür adıdır.

öyle yıkma kendini, öyle mahzun, öyle garip... nerede olursan ol, içerde, dışarda, derste, sırada, yürü üstüne üstüne, tükür yüzüne celladın, fırsatçının, fesatçının, hayının... dayan kitap ile dayan iş ile. tırnak ile, diş ile, umut ile, sevda ile, düş ile dayan rüsva etme beni.

körsem, senden gayrısına yoksam, bozuksam, can benim, düş benim, ellere nesi? hadi gel, ay karanlık...

Üşüyorum, kapama gözlerini...

Canım benim, bilir misin, “canım” dediğimde içimden canımın çıkıp sana koştuğunu duyarım hep.

Gelgelelim, Beter, bize kısmetmiş. Ölüm, böyle altı okka koymaz adama, Susmak ve beklemek, müthiş Genciz, namlu gibi, Ve çatal yürek, Barışa, bayrama hasret Uykulara, derin, kaygısız, rahat, Otuziki dişimizle gülmeğe, Doyasıya sevişmeğe,yemeğe... Kaç yol, ağlamaklı olmuşum geceleri, Asıl, bizim aramızda güzeldir hasret Ve asıl biz biliriz kederi.

Ne demiş diye entryleri okumaya geldim. Güzel şeyler demiş.

Mağlup mu desem mahçup mu ama ikisi de değil, ben garip sen güzel, dünya umutlu öyle bir tuhafım bu akşamüstü canavar götürür gibi sevgilim, iki yanım iki süngü

Bilmezler nasıl aradık birbirimizi, Bilmezler nasıl sevdik, İki yitik hasret, İki parça can.

Evet ağlamaklı oluyorum, demdir bu. Hani kurşun sıksan geçmez geceden. Anlatamam nasıl ıssız, nasıl karanlık Ve zehir zıkkım cigaram. Gene bir cehennem var yastığımın altında, Gel artık. (bkz: Hasretinden Prangalar Eskittim )

Dört yanım puşt zulası, Dost yüzlü, Dost gülücüklü Cıgaramdan yanar. Alnım öperler, Suskun, hayın, çıyansı. Dört yanım puşt zulası, Dönerim dönerim çıkmaz.

Seni. Sade seni.

Körsem, Senden gayrısına yoksam, Bozuksam, Can benim, düş benim, Ellere nesi? Hadi gel, Ay karanlık...

Seni, anlatabilmek seni. İyi çocuklara, kahramanlara. Seni anlatabilmek seni, Namussuza, halden bilmeze, Kahpe yalana.

Gözlerinden öperim gözlerinden, bir umudum sende anlıyor musun?

seviyorsun mümkün aranızda kurşun yasak bölge var sen genç sevdan ölünecek kadar güzel kanunu yapanlar ihtiyar

Hasretinden prangalar eskittim

Gelgelelim Beter, bize kısmetmiş Ölüm, böyle altı okka koymaz adama Susmak ve beklemek müthiş Genciz, namlu gibi Ve çatal yürek Barışa, bayrama hasret Uykulara, derin, kaygısız, rahat Otuz iki dişimizle gülmeye Doyasıya sevişmeye, yemeğe Kaç yol, ağlamaklı olmuşum geceleri Asıl, bizim aramızda güzeldir hasret Ve asıl biz biliriz kederi

Terketmedi sevdan beni, Aç kaldım, susuz kaldım, Hayın, karanlıktı gece, Can garip, can suskun, Can paramparça... Ve ellerim, kelepçede, Tütünsüz uykusuz kaldım, Terketmedi sevdan beni...

Dört yanım puşt zulası, Dost yüzlü, Dost gülücüklü Cıgaramdan yanar. Alnım öperler, Suskun, hayın, çıyansı.

“Canım Benim, Bilir misin, 'canım' dediğimde içimden canımın çıkıp sana koştuğunu duyarım hep.“

seni, anlatabilmek seni. iyi çocuklara, kahramanlara. seni, anlatabilmek seni, namussuza, haldan bilmez, kahpe yalana. art arda kaç zemheri, kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu. dışarda gürül gürül akan bir dünya... bir ben uyumadım, kaç leylim bahar, hasretinden prangalar eskittim. saçlarına kan gülleri takayım bir o yana, bir bu yana... seni bağırabilsem seni, dipsiz kuyulara, akan yıldıza, bir kibrit çöpüne varana, okyanusun en ıssız dalgasına düşmüş bir kibrit çöpüne. yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin, yitirmiş öpücükleri, payı yok, apansız inen akşamdan. bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene, seni, anlatabilsem seni... yokluğun, cehennemin öbür adıdır üşüyorum, kapama gözlerini...

Maviye maviye çalar gözlerin, yangın mavisine rüzgârda asi, körsem, senden gayrısına yoksam, bozuksam, can benim, düş benim, ellere nesi? Hadi gel, ay karanlık. Cem Karaca 'dan Ay Karanlık..

Maviye / Maviye çalar gözlerin, Yangın mavisine / Rüzgarda asi, Körsem / Senden gayrısına yoksam Bozuksam / Can benim, düş benim, Ellere nesi? Hadi gel, Ay karanlık… İtten aç / Yılandan çıplak, Vurgun ve belâ Gelip durmuşsam kapına Var mı ki doymazlığım? İlle de ille / Sevmelerim, Sevmelerim gibisi Oturmuş yazıcılar Fermanım yazar N’olur gel, Ay karanlık… Dört yanım puşt zulası, Dost yüzlü, Dost gülücüklü Cıgaramdan yanar. Alnım öperler, Suskun, hayın, çıyansı. Dört yanım puşt zulası, Dönerim dönerim çıkmaz. En leylim gecede ölesim tutmuş Etme gel, Ay karanlık…