cahit zarifoğlundan bir söz.
13-18 yaş arası boş beleş ergen itemlerinden biri.
aq kalbine ciddi ciddi anlam yükleyen insanları oldum olası anlayamadım. realist olun biraz, kan pompalamaktan başka bi sikime yaramıyor.
5
twitter ve instagram türk edebiyatı'nın katilidir...koskoca cahitler,orhan veliler,nazımlar,turgutlar 13 yaşındaki ıkınsu'nun,bodurhan'ın aşk acısına sembol oldu - incideki prozac 04.04.2017 00:28:58 |#3220639
peki siz hiç sabahattin ali'yi düşündünüz mü? ulan adam mezarında ters döndü be! bir apartmanın 2.katında soğuk bi' odada binbir emekle yazdığı kürk mantolu madonna bir ıkınsu'nun elinde + starbucks kahvesiyle,bir cıbırnur'un elinde + çay fincanıyla..koskoca sabahattin ali bunun için mi yazdı o güzelim romanı?. - incideki prozac 04.04.2017 01:01:37 |#3224519
Ona msj atmak için alarm kurmalar; akrostiş şiir yazmalar; onun için saklayıp, onunla paylaştığınız her şey şuan size anlamsız geliyorsa bir kalbiniz var ama maalesef ki artık sadece bir organdan ibaret..
1
+
-entiri.verilen_downvote
kalp malp bırakmadılar, taşa döndü sağ olsun
0
+
-entiri.verilen_downvote
Biri var sevilen kişiye"Günaydın."yazmak için alarm kuran,
Biri var sevilmeyen kişiye "iyi geceler."yazmak için geceyi bekleyen. (bkz: bir kalbiniz vardı, onu hatırlayın!)
0
+
-entiri.verilen_downvote
Bir kalbimiz vardı anasını si neyseeee
1
+
-entiri.verilen_downvote
Bence bazı insanların kalbi yok yani karşılaştığım şeylerin başka açıklaması olamaz çünkü
1
+
-entiri.verilen_downvote
ben Kahve içince kalbim kendini hatırlatıyor sağolsun.
sevgili abilerim, ablalarım, kardeşlerim ve yaşıtlarım
bu gece birkaç tecrübeme dayanarak bir fikrimi dile getireceğim. yanlış da olabilirim hatalarım şimdiden affola...
diyeceğim şey acınızı uzuun uzadıya çekmeyin,
insan beyni fiziksel acıyı simüle etmek ve üstesinden gelmek üzere programlanmıştır fakat zihinsel acıyı ancak kendi benliğiniz ile aşabilirsiniz
karalar bağlyıp hayata küsmeyin
ömür kitabının son satırlarına yaklaştığınızda yazdığınız her harfin arkasında dimdik durabilin
ha ben demiyorum ki hiç acı çekmeyin, hiç yas tutmayın
tabii ki acı çekin, öğrenin, ağlayın, ama ardından bunları aşmayı veya bunlarla yaşamayı becerin
"neler çektiğinizi biliyorum, ben de o yollardan geçtim" gibi saçma ve yalan bir cümle kullanmayacağım. insanların acı tanımı farklı olabilir, kimisi bir diken battı diye ömürlerce ağlar, kimisi tüm sevdiklerini kaybeder 2 gün sonra güler.
o yüzden böyle diyen birine de inanmayın
beyninizin koridorlarında dolaşmayan hiçkimse ne hissettiğinizi bilemez...
insanlarla dertleşin ama sakın kimseye kendinizi anlatmaya çalışmayın çünkü ya sizi anlamış gibi yaprlar ya da karşı çıkıp nasihat vermeye çalışırlar
yani netice olarak iki türlü de sizi anlamamış olurlar
yaşamaya değer bir kalbiniz vardı onu hatırlayın :)