kitap taşıyan insanlar

kitap taşıyan insanlar insanlarımız bi farkındalık çalısması için kitap taşıdığımız görselleri twitter veya instagramdan #kitaptaşı tagı ile paylaşıyoruz. sözlüğümüzün güzide bütün yazarlarını sosyalmedya da bu tag ile bulusmaya davet ediyoruz. cehalete övgü yağan bu günlere kitap taşıyarak dur diyelim.

bu arada kitap taşıyan adamdır..adamın dibidir.. kadının hasıdır..

her gün tramvayda-otobüste kitap okuyodum lakin soru bankaları defter vs çanta artık iyice ağırlaşmaya başladı benimde eski hevesim kalmadı gibi çünkü güzel bi kitaba başlasam ders çalışmayı bırakıyorum bi hafta boyunca o kitabı okuyup bitiriyorum. o yüzden sınavdan sonraya bıraktım bisürü de birikti yazın okuycam inşallah :)

mont iç cebimde taşıdığım kindle ile dahil olduğum güruh.

çok sık kitap taşımam ama emaillerimde biriktirdiğim yüzlerce pasajı otobüste durakta vs okumayı severim.

kitapları alacak maddi gözüm kalmadığından beri taşıyamıyorum

size bu konu hakkında ilginç bir şey soyliyim, kadınların kitapları tutarken sarılmaları annelik iç güdüsünden geliyormuş. bi duşunun erkek nasıl tutuyor kitapları kadın nasıl tuttuyor.

bi kaç zamandır çantamda şiir kitabı gezdiriyorum, vaktim olmuyor açıp iki satır okumaya ama huzurlu hissettiriyor. yalnız kalırsam ona sığınırım duygusu sanırım

kitabı okumak için taşıyan insan vardır taşımak için taşıyan insan vardır. ( birincisine saygım sonsuz çokta özenirim.) misal otobüse biniyorum çocuk biniyo elinde kitap, sırtında çanta var ama okuyacak galiba elinde taşıdığına göre diyorum. yol boyunca sadece elinde taşıyo. tesadüfen eve dönerken de denk geliyoruz yine aynı pozisyonda yolculuğu bitiriyo ama katiyen kitap okumuyo. neden çantada değil o?

valla ben, öyle birini gördüğümde istemsizce kafamı bi o yana bi bu yana eğip kitabın adına bakmaya çalışıyorum.

samimi insanlar

o gün okuyacak vaktim olmasa bile kitabım mutlaka yanımda bulunur bulunmazsa eksik hisseder üzülür o gün bütün uğursuzlukları taşıdığıma inanırım kendimde dahil kimin başına kötü bir şey gelse kendimden bilirim ilginç bir şey ama kitap taşımak okumak güzel şey arkadaşlar okuyun kimseye ihtiyaç duymayacaksınız

neden bilmiyorum ama nereye gidersem gideyim çantamda illa bir kitap taşırım

dünyadan sıkıldığın an geçiş yapabileceğin daha güzel bir dünya o . yanında taşımayıp napicaksin

okuduğum kitabı muhakkak yanımda taşırım, yanımda taşımazsam kitaptaki karakterleri yalnız bırakıyormuşum gibi gelir.

bütün parasını bankaya yatiranla , bütün parasını kitaplara yatıran insan bir olur mu hiç?

küçük bir şiir kitabı- nazım ,ahmet arif ,enver gökçe ,atilla i̇lhan tercihim -her zaman huzurlu güvende hissettiriyor. ortam bayar mı yol uzar mı tek başıma burda sıkılırım gibi soruların hepsine cevap

i̇yidir, merkep olmadığı sürece.

i̇nsanı huzurlu hissettirir çantanın ağırlığına rağmen asla çıkarılmaz falan

kendi sessizligini dinlemekten korkan insandir.gercekleri dinlemek yerine hayal ettigi seylerin sesini dinlemeyi tercih eden insandir.

sınav kitabını okumuyorum vicdan azabı olmasın diye başkasına da el süremedim bu süreçte yanımda taşıyıp biraz daha iyi hissettiriyor bakıp bakıp mutlu oluyorum

unutuyorum ya bazen çok boşta hissediyorum

en güzel alışkanlıklarımdan biri nereye gitsem benimle varlığını hissetmek bile güzel

evreni taşıyan insanlardır

paralel evrenlere geçiş için her daim açılabilecek bir portala sahip olan insandır.

çantamda kitap taşımadan duramıyorum.ama gerçekten korkutucu bir his.her gün götürüyorum bir yerlere ama açıp okumaya fırsatım olmayınca kitaba nankörlük yapmış gibi hissediyorum.buna rağmen her gün götürüyorum :(

yalnız olmak istamiyordur. her an o kitaptaki onlarca arkadaşı yanında olsun istiyordur

kimileri gösteriş yapmak, havalı görünmek için falan yapıldığını düşünebilir ancak bence gayet naif,güzel bir eylem.boş bir anında internette vakit harcamak veya boş durmak yerine vaktini değerlendirmek için güzel alternatif.

eskiden roman taşıdım. artık ders kitapları aldı yerini. sınavlar böyle bitiriyor gençliği. dinçliği. bilgiyi. tekrar eskiye dönmek dileğiyle..

sırtta veya kolda çanta olduğu halde elde kitap taşımak da ne bileyim biraz şov bence.

insanlar sadece ağırlık olarak görse de yanımda kitap olmadığında aşırı eksik hissediyorum böyle onca insanın arasında çıplakmışım gibi

çoğu insan beynini bile boşuna taşıyor bunu mu garipsediniz

sırf havalı görünsün diye elinde şiir kitabıyla okula gelen, arabasının ön camının kenarına şiir kitabı koyan arkadaşlarım vardı benim. kanmayın kızlar böyle beylere.

belki boş vaktim olur da boş boş durmak yerine kitap okurum diye taşıyorum

uzun yola giderken kitabim biterse diye ek 3 kitap daha alıyorum.en az 5 kitapla geri dönüyorum resmen taşıyıcııı

bir de bunun için garipseyenler var.

yolculuk yapacaksam veya otobüsle şehir içinde yolculuk yapacaksam eğer bunlardan biri benim. müziği yürürken dinlemeyi tercih ediyorum. ağırlık değil, hava hiç değil. bir zevk meselesi. birazda pişmanlık var. şimdiye kadar niye böyle yapmadım diyorum. ama buna üzülmek yerine geç kaldığım zamanlar içinde kitap okumak istiyorum. kimin ne dediği umrumda da değil açıkcası. ben kendimi biliyorum. hiç bir şeyim. bir şey olabilmek için okuyorum. sevgiler.

savrulduğumuz keşmekeşin içinde bize ait ufacık boş zamanı kitap okuyarak değerlendiren insanlardır.

kitaplar kalkanım, kalemim silahımdır..

yanında ikinci bir hayat taşıyan insan

onlar ne güzel insandır.. tabi bazıları gösteriş olsun gibisinden taşıyor sırf çevresindekilere kültürlü olduğunu kanıtlamak için. allah onlardan eylemesin :)

amacı hava atmak değilse dünyanın en naif insanlarındandır

her zaman yanıma alırım kitabı. okumasam bile yanımda olması bana huzur veriyor

özellikle büyük şehirlerde yaşayanlarımız saatlerimizi tüketiyoruz ulaşım sırasında. çıkartırım çantamdan kitabımı hazır vakit bulmuşum hiç bırakırmıyım dert ortağımı. i̇stanbul'da sadece ulaşım sırasında okuyarak haftada bir kitap bitiriyorum. bazen yarı yolda bırakırlar beni kızarım ama anlarım ki düşünmeye vakit bırakmışlardır.

i̇çindekiler daha ağırdır kitabın kendisinden.

bir de bunların mahalle baskısında kalıp kitap taşıyor diye şekilci olarak nitelendirilenleri vardır, ona rağmen taşımaya devam edenlere teşekkürü borç bilirim.

Nolur nolmaz diye bi yere giderken mutlaka alırım yanıma.. mesela sıkıcı geçen misafirliklerde bi kuytu köşeye çekilir okurum ya da uzun yola gideceksem ya da biri buluşmak için bekletiyorsa.. o an kurtarıcım olurlar.. zamanın nası geçtiğini anlamam. Hem sinirimi de alır tamamen..

Boş vaktini değerlendirmesini bilen insan demektir.

Otobüste, tramvayda, piknikte, gezmede..her zaman ve her yerde...çantamın içinde olur soru bankam.