lise ortamını özlemek

o zamanlar insanlar daha o kadar çıkar ilişkisinde değiller, büyüdükçe çıkıyor o huy, o zamanların kardeşliğinin yerini hiç bir şey hiç bir zaman dolduramaz.

kaçınılmaz gerçek.

herkesin bir çıkar peşinde olduğunu görünce daha bi özleniyor lise ortamı.

günaydın dediğim insandan burası dolu cevabını aldığım an liseyi özlemeye başladım, yabani misin bi günaydın deseydin

doğru düzgün bi arkadaş ortamım yoktu açıkçası ama yinede çok özlüyorum arada olan gereksiz muhabbetleri falan

okul bahçesinde bonzai yapistirmayi özledim. .d

hayatta en çok özlediğim durumdur. hala arkadaşlarımla eskisi gibi olsak da o derste kaynatma ortamını hiç bir şeye değişemiyorum. birde o sıralarda uyumayı.

her senesini keşke tekrardan yaşasam diyorum hatta ygs lys stresiyle boğuştuğum son seneyi bile daha 1 sene bile olmadı mezun olalı ama insan özlüyor

hâlâ lisedeyim ve arkadaşlarla şu sıralar en çok düşündüğümüz şey 'en güzel günlerimizin su gidip akması' oturup ağlayasım var şu hâlime keşke hep şu yaşımda kalsam

lisede yurtta kaldım vallahi o arkadaşlığı daha hiç bir yerde bulamadım. o yüzden kıymetini bilin

bi daha öyle masum çıkarsız samimi insanları bulamayacağım için özlüyorum

unutulmaz anıların yaşandığı, hayat tecrübelerine yenilerinin eklendiği liseyi özlemeyen ya liselidir ya vefasızdır.

bak 5 senedir lise okuyorum.. ilk sene o kadar uzak geliyor ki. özlenmeyecek gibi değil. devlet okulundaydım bir kere, temel lise mise yoktu o zaman. devlet okulları tıklım tıklım ve şahaneydi. ananı sikeyim temel lise. lise okuyorum liseyi özlüyorum.

o ortamda ki samimi arkadaşlıkların gün geçtikçe soğudunu hissetmek ayrı bi özletiyor

biz lisenin ilk öğrencileriydik. ilk sene 52 kişi vardı sadece. yurt bile hazır değildi. okulun alt katında erkeler üst katında kızlar kalıyordu. tuvalertlerde saç baş yıkıyorduk. haftadan haftaya gönüllü arkadaşlarda yada memlekete gidip evde duş alıyorduk. ranzaları bile yurda biz taşıdık. çok çektik ama çok güzeldi. en çok da 9. sınıfı özlerim o yüzden

hayatın bir replay tuşu olmadığını hatırlamaktır. sevdiğiniz parçayı tekrar dinleyememektir

abi aşırı özledim ya

lisede hep üniversiteye gecmek isterdim simdiyse 15 yıl lisede aynı ortamla kal deseler kalırım

allah belamı versin kimseyi hiçbirşeyi özlemediğim kadar özlüyorum

hem çocuksun hemde yetişkin olmaya çalışıyosun. başında kavak yelleri. seni anlayan sadece seninle aynı şeyleri paylaşan arkadaşların. hocalarına kadar samimi olan yeer. özlenmez mi bee?

i̇çerisindeyken nefret ettiğimiz ve şimdi burnumuzda tüten o güzelim yıllar

lise ortamı samimidir. üniversite alışveriş merkezi ise lise erdal bakkaldır.

tuvalette sigara dönmeyi özledim

yaşadığım durumdur. üniversiteye geçtiğimden beridir "samimiyet yetmezliği" yaşıyorum resmen. fakat dün lise arkadaşlarımın kaldığı öğrenci evine gittim, kaldım. ulan muazzam bir muhabbet, muhteşem bir samimiyet. harbiden özlemişim. kıymetini bilin liseli arkadaşlarım.

hala lisedeyim mezun olacağımı düşündükçe liseyi özlüyorum yeminle

hele yurtta kaldiysan anneden babadan çok onlarlasın beraber büyümeyi öğreniyorsun farkliliklarla yaşamayı farkında olmayı . yurttan kaçışına yardım ediyorsun kimi zaman, sular yokken okul tuvaletinde saçlarınızı yıkayabiliyorsunuz hiç çekinmeden birlikte , ağlayacak yaslanacak bir omuz daima var biliyorsunuz, açken tuhaf şeyler yiyebiliyorsunuz daha bir sürü yazamayacagim şeyler yapabildiğiniz bir ortam.hiç sahip olamayacağım kız kardeşlerim oldular lisedeki oda arkadaşlarım şu an bakıyorum da üniversite hayatımda bu sıfata layık kimse yok

huzur evinde lise okudum hic bi haltini özleyemiyorum

bir kaç kişi ve bir kaç olay dışında hiçbir şekilde özlemicem bu zamanları hayatımdan çalınmış bir 4 sene geçmiş olacak sadece

o kadar çok özledim ki lise ortamını, benim gerçek arkadaşlıklarım hep orada kuruldu.üniversiteye gelince anlıyorsunuz değerini ama zamanı geri alamıyoruz maalesef :(

ahh o günler ahh

o ortam, o kahkahalar, birbirimize yaptığımız saykoluklar , diğer liselerden farklı arkadaşlarım var benim, doğal olan ,kendi kişiliğini kaybetmemiş olan arkadaşlarım var. gelecek sene hepimiz mezun olacağız. allah nasip ederse üniversiteye gideceğiz. en çok kendisi gibi dürüst kişiliklerini özleyeceğim çünkü bu şekilde harbi insanlarla bir araya gelmek çok zor.

ne güzeldi hiç kıymetini bilmeden çabucak bitsin diye bakmışız o yıllara, üzdü.

daha lise bitmeden özlemeye başladığım zamanları bile var

bazıı kötü anılarıı yok sayarsakk yaşanılan en güzel anlar için o yıllar özlenirr

sinifin tavanina tekme atmayi özledim...

bir daha hic bir ortamda ayni samimiyeti bulamamak

unutulur mu be o çekirdek kolalar

Kurtulmak istediğim yeri özleyeceğim aklımın ucuna gelmezdi.