palyaçolardan korkmak

küçükken babam haftasonları mcdo ya götürürdü allahın cezası palyacoyu ne zaman görsem aklım bokuma kaçardı. ne zaman palyaco gorsem hala korkarım.

i̇smini bile söyleyemiyorum. (not:palyaçolardan korkmam)

itici geliyor bana

acayip korkuyorum, konuşmuyorlar falan böyle, ne zaman görsem elim ayağım boşalıyor sanki

(bkz: inside out) i̇zleyenler çoktan o sahneyi hatırladı bile

küçükken stephen king'in it'i izledim o pennywise karakteri yüzünden palyaçoyu andıran şeylerden bile nefret ediyorum

(bkz: palyaçoların eğlenceli de olmaması ) ne korkuyorum ne de gülüyorum bunlara. i̇lginç

yaani korkuyorum denmezde yolda görsem kırk kişinin arkasına saklanarak geçiyorum diyebilirim

"palyaço" ne kadar sevimli ve güzel bir kelime değil mi ? bir kişi nasıl olur da bundan korkar diyorsunuz.o zaman bana katılın bu konuyu biraz irdeleyelim. i̇lk ve en ünlü palyaçolardan biri olan joseph grimaldi “bütün gün zalim olurum ki gece olduğunda gülebilesiniz.” dermiş.hımm şimdi biraz biraz konuya giriyor muyuz ne ? "koulrofobi" yani palyaço korkusu." siktir lan bu sevimli şeyden niye korkiyim amua koyim " demeden önce biraz el atalım.şimdi bazı insanlarda bu korkuya neden olan şeyin kökeninde iki teori var. bunların ilki tabii ki de palyaçoların drogba misali ekstra 3.bacağı olması ve 28 cm hayata önde başlamaları asffgh.şaka bir yana bu teorilerini ilki insanların diğer karşısında ki insanın yüzüne baktığında onun mimiklerinden duygularını anlayamaması sonucu bilinç altının o maskeli veya yüzlü boyalı şahısa olan güvensizlik hissi oluşturması.yani bilinç altımız " bu ne amk in midir cin midir sikerler en iyisi uzak durmak " dediği için oluşan korku. ikinci ise çocukken izlenilen palyaçolu korku filmleri.bu da şöyle oluyor efenim. düşünün ki bir çocuk tam tv karşısında korku filmi izlemeye karar vermiş ve bunu ailesi ile paylaşıyor." anneeee bak korku filmi izliyorum ve hiç korkmuyorum oleeey aaa palyaço bile var. niye korkuyor ki bu insanlar amını siktimin yetişkinleri yaaa " derken o sırada palyaçonun 8 kişiyi doğraması sonucu oluşan çocuktaki korku. yani efenim anlayacağınız şu ki her ne şekilde bu korku oluşmuş olursa olsun hayatı boyunca o kişiyi birakmaz.ve belki de ileride net olarak nedenini öğreniriz.

ulan ben bunu sadece amerikalı bebelerde var sanıyordum bizde de var mıymış ya

ben de bir palyaçoyum ve hiç de o korkunç olanlardan değilim bence. demeyin böyle...

denizlide yaşayanlar bilir çınarda, candoğan parkının arkasında mcdonalds vardır. önünde orospu çocuğu bir palyanço heykeli var pennywise gibi. gerekmedikçe oraya girmemeye çalışırım. normalde hiç bir palyaçodan korkmamama rağmen her seferinde bana baktığını hissederim, bir gün arkamda bitiverecek diye korkuyorum.

bugün "it" diye bir film izledik. evet artık palayaçolardan korkuyorum, lanet olası pennywise.

Aşamıyorum bu korkumu evet güldürüyor ediyor olabilir lakin kendilerinden hiç haz etmiyorum. Yolda görsem yolumu değiştirmeme sebep olur. Üstüme gelirse arkama bakmadan koşar kaçarım öyle bir korku.

Başlığı görür görmez aklıma Supernatural dizisindeki Sam geldi. Hayır yani o kadar ruh avlıyorsun, vampir doğruyorsun, gidip palyaçodan korkuyorsun pü kalıbına

Korkmaya yer aramak diye okudum.

(bkz: Koulrofobi) olarak adlandırılan, palyaçolara duyulan korkudur. Palyaço kostümlerinin, makyajlarının ve hareketlerinin fazla abartılması, aşırıya kaçırılmasından ötürü travmalara neden olabilir. Bir zamanlar ankara'da bir avm'ye giderken avm yolu üzerinde sizi bir palyaço karşılardı. Çocuklu arabalara doğru değişik hamleler yapar, elindeki balonları patlatır, camın arkasından böh yapar, kendince çocukları eğlendirmeye çalışırdı. Allahin cezası beni görmesin diye arabanın koltuğunun altına saklanır, babam önünden geçene kadar da oradan çıkmazdım. O kostümün içinden kendini dünyanın en şirin insanı sanarken dışarıdan o (it) filmindeki palyaço gibi görünürdü gözüme. Bir neslin ağır travmasıdır bu palyaço. Çocukluğumu siktin allahın cezası. Hala da arada rüyalarıma girer.