pişmanlık hissi

bi kızın hayatına girip onda büyükçe bi etki yarattıktan sonra ya dıbını silkeyim ben ne yaptım demek. gerek maddi gerek şimdi nasıl uğraşıcam diye kafada büyütmektir. burda biter mi bitmez hop başka kıza

berbat bir his.

elinden hiçbir şey gelmez kardeş lanet bir his

lys sonucu gördükten sonra gelen hissiyat

bütünleştiğim bir his

bütünleştiğim bir his

(#6) (#7) o kadar bütünleşmişsin ki hme kendin hem hissin için ayrı ayrı yazmışsın :)

duyulan şeye göre değişmekle birlikte insanı belki bi ömür yakabilecek potansiyele sahip hislerden biridir. bir kez yaşayan, adımlarını bir değil o kere düşünüp atar. güzel ders verir.

(#2151115) ponçikciğimin önerisi üzerine puding yaptım. şuan yiyorum ama içimde bi pişmanlık hissi var. başkası olsa der ki "ooh gelsin göbek" peki ben ne diyorum? "ooh gelsin göbeğin 3.katı". hayır senin neyine bu saatte puding yemek? neyse biraz da böyle eziyet edeyim de kendime. sonra da uyurum.

sabah uykudan dolayı çişini bile gözün kapalı yaparken ben neden erken yatmadim amina koyim dedirtir.

şu son bir-iki geriye gidip yaptığım o hatayı yapmazdım. ama ne demiş üstaaddd son pişmanlık neye yarar herşeyin bedeli varrrr dırırırııım. bu arada bedel ödediğim kısımdayım şu an.

sinirden gözüm karardı. bilgisayarı kaldırıp attım. sonra yaşadığım travma işte bu.

alarmı kapatıp uyumaya devam etmek ve derse gitmemek aq

evet evet sizr psikolojik nedenini açıklıyorum pişman olduğunu şey için beyniniz yine de düzeltmeninin mümkün olduğunu düşünüyor ve beyinde bir dosya açık kalıyor ve bu yüzden pişmanlık hissi süregeliyor

şu an yaşıyorum anlık bir şeye kapılıp neden kendime hakim olamadım ki (bkz: hatalarından ders almamak)

bi insan yaptığı her şeyden pişmanlık duyar mı? ya da yaptığı her şeyden pişmanlık duyacak kadar mal olur mu? allah affetsin çok dengesizim. ne olacak bunun sonu bilmiyorum.

yapmadıklarımdan daha pişmanım , keşke yapsaydım dediğim bir ton şey var

hayatımda yer almayan histir. geçmişe dönüp baktığımda yapmamam gereken şeylere de o zaman ki ruh halim ve düşüncelerim bu eylemi yapmamı gerektiriyormuş. kendi tercihim ile yapmışım diyor ve asla pişman olmuyorum. hayatı başkaları için yaşamak evet güzeldir ancak kendinizi ihmal edip sömürerek mutlu sona ulaşamazsınız. son belki erken gelir fakat ne kadar mutlu olur orası size kalmış artık.

artık hiçbir şeyden pişman olmuyorum. olması gerekiyormuş ve olmuş yanii o an öyle yapasım gelmiş ve yapmışım. daha ötesi yok yani. artık yaptığım her şeyin arkasıdayım.

Eminim ki bir çoğumuz Cemil Meriç'in; "Sana kızmıyorum. Sen bu kadarsın, bilmeliydim." dediği yerdeyiz şimdi... Karakterini, huyunu, suyunu bilip buna rağmen gönlüme söz geçiremediğimdendir pişmanlığım.

Şu an beni sarıp sarmalayan bir his. Çoook geçmişte bırakmam gereken birini hala yanımda taşıyorum. O kadar çok şey oldu ben ders mi çıkaramadım bilmiyorum. Her şeyin farkındayım, mantığım basbas bağırıyor. Ama ben hala minik umutlara tutunuyorum. Elimde değil o kişiden kurtulamıyorum. Kendime çok kızıyorum, ondan nefret ediyorum ama yine de o hep olsun istiyorum. Lânet, berbat bir durum. Yükü kalbimde hissediyorum. Ol du ra ma dım.

Bazen anonimliğin verdiği rahatlıkla yazdığım şeylerden pişman oluyorum. Herkes her şeyi bilmek zorunda değil bilsen, bazı şeyler bazı insanlara özel olmalı diye ufak hatırlatmalarda bulunuyorum kendime :)