ütü yapan erkek

i̇lerde evleneceğim erkektir. çünkü ben nefret ediyorum

ulan 6 yıldır ailemden ayrıyım, 4 yıldır ütü, 6 yıldır aşçılık, haftada bir kere ev temizliği, düzenli dolap, derli toplu yatak. şerefsizim, böyle erkek nerdeyse yok.

severek yaparım. kendim ütülemez isem giyemem o kıyafeti. sinmez içime.

hatta nevresimini bile ütüleyen bir tanıdığım var ilk defa böyle bir erkek çeşidi ile karşılaşıyorum şaşkınım hala

gelecekteki kocam lütfen ütü yapabiliyor ol

yalnız yaşıyor ve bir beyaz yakalıysanız silke silke ütü yaparsınız ne var ki bunda

kendi işini kendi görebilen erkektir, bu türden korkun kızlar ütümü kim yapacak bulaşığımı kim yikiyacak diye düşünmeden gözünü zerre kırpmadan her an size zittiri çekebilir. (bkz: korkusuz erkek)

hiç yapmadım herhalde ne gerek var ki

sanırım aşık oldum hey maşallah ne kaddar guzel bi başlık seni varya seni orada yiyerim yiyerim vallaha opeegriim

şöyle düşünelim gömlek ütüsü yapıyor ve üzeri çıplak,kaslı falan (bkz: aman tanrım didim ;)) ) canım baklava çekti vallaha..

sevgilisi olmayan erkektir

ne var bunda kadın yapabiliyorsa erkek de gayet yapabilmeli

aferin ona.

küçükken halıda araba gezdirirdik niyeyse ben ona benzetirim,aklıma çocukluğum gelir,dalarım geçmişe,sonra bi yanık kokusu

en nefret ettigim sey gömleğin kol uclarını ütülemek beceremiyorum hep kırış kırış

başlıkta ki cinsiyet ayrimciligindan prim yapacak feminist kızlar bekleniyor

ütüleyemeyeceğim kıyafet yapamayacağım yemek yok

ütü yapan erkek, yemek yapan erkek diye diye tüm işleri bize kitlediler

bayılıyorum ya ütü yapmaya. o gömleklerin kırışıklıklarının düzelme ahengi varya beni bitiriyor bitiriyor. içim bi hoş oldu düşündükçe.

evimde ütü masası olmadığı için seccadenin üzerinde ütü yapıyorum. geçen gelen misafir namaz kıldığımı sanıp allah kabul etsin demişti ben de allah razı olsun diye karşılık vermiştim.

her ayrıntısını öğrendim lakin gömlek kolu ütülemeyi beceremiyorum ve sanırım hiç beceremeyeceğim...

tamam yapalım ama arkadaş sonra kırılmayı nasıl beceriyor ne güzel ütülemişim askıya asmışım bi bakıyom hop kırışık kahroluyorum ya resmen

Bana seni seviyorum deme, evlenince ütüleri ben yaparım de..

Son 3 4 senedir kendi kıyafetlerimi kendim ütülüyorum. Anormal bir durum olduğunu da düşünmüyorum. Ev işi yapmak iyidir. Eşine/annene yardım olarak değil de kendi işini kendin yapmak gibi algılansa daha doğru olur

Genellikle erkeklerin pek ilgi alanına girmez ütü yapmak hatta birçok kadın bile nefret eder ama ben bayılırım ütü yapmaya, özenle sabırla yaparım hem de yaparken beni yormaktan ziyade dinlendirir

2 yıldır her şeyimi kendim ütülüyorum, keşke ütülemesem:D

Hayalimdeki erkek nerdeyse. En nefret ettiğim ev işi olabilir. Böyle bir eziyet yok.