“Hareket etmek, Vahşi Doğa’nın sevebileceği türden bir şey değildi. Çünkü hareket etmek, yaşam belirtisi demekti. Yaşamsa gücüne gidiyordu Kuzey’in. Her zaman, en ufak bir hareketi bile yok etmek, bu yabani soğuğun varoluş amacıydı. Akan suları denize ulaşamasınlar diye donduruyor, ağaçları can damarlarına kadar buz kestiriyordu. Ama en büyük, en korkutucu gazabını hep insanoğluna saklıyordu. Zira insan, yaşam döngüsünün içinde, hareketsizliği ve durağanlığa en çok baş kaldıran yaratıktı.”
(bkz: white fang)
gorsel