kendini açıklamak durumunda kalmak

çok kötü bir his gerçekten, yaşayanlar bilir. ne diyeceğinizi şaşırırsınız

çevrenizin gerizekalı oluşundan kaynaklıdır

benim için bir sorun olmuyo yani açıklarım öyle uzun uzun konuşmayı severim ama karşındaki de ne kadar anlatırsan anlat hiçbirşey girmiyorsa kafasına... o an içinden geçenlerle gerilim filmi çekilebilir

delirdiğim olay bide anlattıkça inanmıyo ya inatla allahım sabır ver

T: kendi fikir, düşünce veya yargılarınızı insanların anlamaması ya da yanlış anlaması halinde içinde bulunduğumuz kendimizi açıklama durumu. Şahsen ben kendimi açıklamayı severim ya da severdim çünkü insanların hakkımda yanlış izlenimlere kapılmalarını istemezdim ama bazen inanın o kadar yorucu oluyordu ki bu durum, vazgeçtim ben de. İnsanlar siz istediğiniz kadar kendinizi açıklayın neye inanmak isterlerse ona inanıyorlar. Başka açıdan bakarsak, "beni bilen biliyor ben neden başkalarına kendimi açıklıyorum ki" düşüncesi de var, çok doğru. Yorulduk ya, ben bıraktım kendimi açıklamayı. Kafam rahat, iyi oldu valla... Bazen zor duruda kalınca başvuruyorum ama hala. Yaptığım şakayı anlamayan insanlara şakayı anlatıyorum, açıklıyorum. Hiç biri de gülmüyor sonradan. Tatsız...

Gerek yok kafasında nasıl kurduysa öyle kalayım ister kötü ister iyi beni anlamak için kendini yormayana, kendimi anlatmak için vakit harcamam

İlk izlenim her türlü kendini bırakıyor arkadaşlar siz ne derseniz diyin. Tabi bu kısa süreli bir münasebet için böyle daha uzun vakit geçince insan tanınıyor ister istemez. (bkz: mizahın izahı olmaz )

Benim de bir türlü tam olarak uygulayamadığım bir konuda anlaşalım: Karşıdaki insan sizden açıklamanızı istemiyorsa, kendinizi açıklamayın. Bu karşınızdakini gerizekalı yerine koymaktır. Konuşurken hitap ettiğiniz insanları, en az sizin kadar zekiymiş gibi düşünün.

normaldir, iletişimin doğası gereği herhangi bir itham ile karşılaşıldığında kendini sözcüklerle ifade edersin. amma velakin memlekette beyin yoksunluğu olan insanlar mebzul miktarda olduğundan zorlama çıkarımlar yapılabilir. mesela a aptal orospu çocuğu olsun, b de siz: a: sen şöyle böylesin, çünkü benim senin söyleyeciklerine karşı diyebileceğim mantıklı bir şeyim yok. b: hayır değilim, ve bunun şeyimle ne alakası var? a: ha bana cevap verdin! demek ki haklıyım... aptal orospu çocukları işte, n'aparsın...

Açıklamadan seni anlayan insanlar... 🥹🥹

Bir süre sonra gerek duymuyorsun. Öyle anlamak istemiş, öyle anlamış dedirtiyorlar. Çünkü bir olaya bir söze farklı yönlerden de bakılması gerektiğini kavrayamamış bir insana istediğini anlat fayda etmiyor.

Sevdiğim insana açıklamaya çalışırım. Kaybetmek istemediğim insana dil dökerim. Eğer biri bana hiçbir şey açıklama gereği duymuyorsa beni kaybetmeyi umursamıyor diye düşünürüm. Gözünde değersiz olduğumu anlarım. Hele bir de "haklısın" diyip başka bir şey demeyenler var ya. Onlara çok kırılırım. Ama tam tersi. Biri benim yanlış anlamış olabileceğimi düşünüp kendi kendine gelip bana açıklama yaparsa çok hoşuma gider.

Açıklamadan anlayan insanlar varsa etrafınızda sakın kaybetmeyin o insanları çok değerli bisey bu çünkü

Daha beteri var. Kendini açıklamak karşındaki tarafından anlaşılmak isterken karşındakinin seni asla anlamayacağını anlayıp neyse çekmek…