özgecan olma korkusu

akşam geç saatlerde eve gittiğimde, yolda yürürken veya otobüse bindiysem telefonu kulağıma götürür ve babamla konuşuyor gibi yaparim.

boş otobüs bulabiliyorsanız bana da anlatır mısınız nasıl buluyorsunuz? şaka bir yana, dikkatli olmak lazım. kimseye güven yok.

hepimiz her gün o korkuyu yaşıyoruz gece tek başımıza bi otobüse binemiyoruz artık gündüz bile ara sokaklarda tek başımıza yuruyemiyoruz neden ya benimde başıma gelirse korkusu yüzünden bu toplumu bu duruma getirecek kadar igrenclestikleri için kendilerinden utanmalilar .

biber gazı taşımama sebep olan durumdur. isin kötüsü biber gazı taşıdığında da indirim uygulanıyormuş cezada.. (kulak dolması bilgi)

geçen gece başıma gelendir. öyle çok da geç değil, gece dediğime bakmayın. saat 21:00 civarı her zamanki gibi sporumdan çıktım evime gelmek için otobüse bindim. inmem gereken durağa geldiğimde, tam otobüs kapısı açılırken yolun kenarındaki kafede oturan 2 adamdan bir tanesiyle göz göze gelip hemen kafamı çevirdim. (malum, uzun süre göz göze gelsen rızan vardı deniyor) ardından kulağımda kulaklıkla hızla yokuşu tırmanmaya başladım. yaklaşık 1 dakika kadar sonra birisi kolumdan sertçe çekip durdurdu beni, haliyle dönüp kim bu diye bakmamla az önce göz göze geldiğim adam olduğunu anlamam bir oldu. kulaklığımı çıkartıp adam baktım bir anlık şokla, adamda yüzsüzlük tavan, ağzı kulaklarında "tanışabilir miyiz?" dedi. hayır deyip yürümeye devam etmeye başladım ki önüme geçti. elinde bir kimlik kartı gösteriyor, "merhaba, ben polisim tanışalım istiyorum" dedi. korkudan altımı doldursam da bozuntuya vermeden "acelem var" deyip ayrılmaya çalışıyorum adamdan ama ben yürüdükçe önüme geçip beni durduruyor. yolda da bir allahın kulu yok anasını satayım. beni ne kadar beğendiğini, kötü niyeti olmadığını ama tanışmak istediğini, polis olduğunu söylüyor adam ama umrumda değil, gitmek istiyorum evime. rahat bırak beni diyorum bu sefer nerde oturuyorsun, seni evine kadar bırakayım diyor. gece gece ne işim varmış sokaklarda falan filan. lan sanane yavşak diyemiyosun tabi can korkusundan. baktı ki benden yana umudu yok, en son tehdite başladı, kendimi ne zannediyomuşum? polisim diyormuş, ondan bana bir zarar mı gelirmiş? istese zaten evimi de bulurmuş kim olduğumu da ama o kibarlık yapmış. bir yandan da kolumu sıkmaya devam ediyor. yarın gece yine buralarda olacakmış, nasılsa çıkarmışım karşısına. allahtan o arada bir grup insan çıktı karşımıza da olay çıkmasın diye midir niyeyse bıraktı beni. düşünün, beni bu kadar korkutan adam bir de polis; hani şu canımızı malımızı korumakla yükümlü olan. ne diyeyim, kadın olmak zor arkadaşlar. o yüzden sokakta suratı asık yürüyen bir kadın görürseniz onu kezbanlıkla suçlamadan önce, bu yaşananları aklınıza getirin. somurtarak yürüyen kadınların başına bunlar geliyorsa, bir de gelene geçene gülümsese neler olurdu?