sevilmediğinin anlaşıldığı an

istek gönderildi ➡️ (3 dk sonra ) takip et

sonra düşünürsün karşılıksız seven anam var diye

kabullenilmesi güç bir durumdur. içinde koca bir boşluk yaratır, acıtır.

hayal kırıklığıdır.

sevemez bu kimseyi yapısında yok demiştim bi başkasını o kadar güzel sevdiğini gördüm ki sevilmediğimi gerçekten o zaman kabullendim. sevemez değilmiş beni sevmemiş

hiç seven biri görmedim ki sevilmediğimi anlayayım

artik seninle ilgili konularda eskisi kadar ilgili olmaz. gec cevap verir, gicik oldugun seyleri o kadar rahat yapmaya baslar ki cildirma noktasina gelirsin artik. kaybetme korkusu silinmistir, bu yuzden seni asla umursamaz. saatler suren telefon konusmalari 15 dakikayi gecmez, belki 5 dakika. peki bunlar ne sonucunda olur? tebrik ederiz, cok guvendiginiz sevgilinizin bakistigi,hoslandigi biri var.

3 gün evden çıkmayıp köpek gibi ağlamıştım hiç bir şey değişmedi sonrada unuttum şimdi mutluyum

bir arkadaşım vardı. tam bir yıllık bir ilişkisi oldu. sonra da işte terk edildi. nedeni ise sevememiş. ulan bir yıl sonra mı anlıyorsun köpek.

bana sevdiği kızı anlattığı an anlayabildim.

günlerce hıçkırarak ağladım sonuç ne mi ? hala hatırladıkca iç çekiyorum

ben 1 buçuk ay sonra fark etmiştim. sonra dedim ki tamam ya sindiririm ben bunu sonra ayrıldım felan üzülen ben hayatına devam eden o çok saçma

Bazen küçücük tek bir şey ile sevilmediğinizi anlayabiliyorsunuz. Ondan sonra önceden yaşanan her şey daha berrak gözüküyor ve anlıyorsunuz hiç sevilmediğinizi. Böyle durumlarda içimden bir şeyler eksiliyor, üzülüyorum ve kırılıyorum çokça. Ama ne yapalım herkes yerinde sağ olsun, çıkıp ''beni neden sevmedin?'' diyemeyiz ki. Sevmez, sevmez işte..

Gitmeniz gerektiğinizi anladığınız an. Her zaman değil ama bu konuda gururlu olun.

Bahanelerin aşamayacağı tek şey sevgidir . Bahaneler beni ardında bırakınca anladim.

sen güldürürsün, o ağlatanı seçer ya..

Kıymetli zamanını benim dışımda herkesle paylaşması.

Abi siz gerçekten sevilmeye bu kadar alışkın mısınız ya?

insanı hem yıpratan hem de kökten değiştiren ve dönüştüren bir an. ya çok daha kızgın oluyorsun hayata, ya da daha çok bağlanıyorsun o kişiye.

Klozete oturup bir sigara yaktım. Ve o gece sabah çok zor oldu.

Andan bahsediyorsak mal gibi kaldık napcaz başka

Sessizce uzaklaştım. Kendimden bile uzaklaştım.

Yaşanan bir tartışmanın ardından senin arayı düzeltmeden uyumak istememe çabana rağmen onun çoktan uyumuş olması arayı düzeltemeden uyuyan insanın sevgisine güvenmeyin!

Entrime alternatif başlık için (bkz: toksik ilişki) sjsjs ama yemin ederim içindeyken o kadar net bir şekilde göremiyor insan ki en beteri zaten bu. -Ben ondan gelecek çakıl taşına bile razıyken, o herkese okyanus olup bana gelince kum tanesi bile olmayışında, ve daha da kötüsü bunu bilinçli bir şekilde yapmasıyla, --Sebepsiz yere kötü ve manipülatif davrandığında, -Benimde bir annenin evladı olduğumu unuttup, yüzüme karşı "Annem haklıymış." dediğinde, -İlişkide yalnızca kendisi varmış gibi davrandığında, -Ben sana kendimi anlatamıyorum diyip, arkadaşlarına karşı gayet kendisini anlatabildiginde(hepsinin benden nefret ediyor olması da, kendisini ne kadar iyi anlattığını açıklıyor 😌), -İlgi çekmek için sürekli kavga çıkardığında, Uzlasmak istemeyip, sürekli aynı şeylerle temcit pilavı gibi kavga çıkardığında, -Başlangıçta sevdiğini söylediği özelliklerimden şikayetçi olup degismemi istediğinde, -Basit şeyler de bile yalan söylediğinde, -Hiçbir yerde bizi paylaşmayip, karı kızla çektiği şeyleri sağda solda servis etmekten çekinmediğinde( arkadaşım o benim djdjdj), -Plan yapıp yüzüstü bıraktığında, -Şüphe duyduğum şeyin gerçek olmasına rağmen aldatıp, dürüst dahi olamadığında, -Arkadaş çevreme karışıp, arkadaş çevresi hakkında yalan söylediğinde, -Aldatıp bir de üstüne üstlük, "Ben senin beni aldattığını düşünüyorum." Diyerek beni sinirden ağlatmasıyla, -Ucuz ve basit şekillerde, kendince, beni denemesiyle (hani derler ya kişi kendinden bilirmiş falan sjsjs) Ve, aşkı başka bir şeyle karıştırmasıyla. Ama şu var, bütün bunlar bana yaradı. Fedakarlık ve aptallık arasındaki ince çizgiyi, bir insanın hareketlerinin karaterine referans olduğunu ve kimsenin değişmeyeceğini gördüm. Ona kapıyı sonsuza dek kapatmakta geç bile kalmışım ki beni bekleyen güzellikleri görmekte zorlandım. Çok şükür ki, gerçek sevgi nasıl bir şeydir, gerçekten sevilmek nasıl hissettirir değerini çok çok iyi anladım.

(bkz: kişinin sevilmediğini hissettiği an) (bkz: aramaya inanmak)

2 yıl öncesinde çok sevdiğim biri vardı konuşuyorduk kendisi benim arkadaşlarımla konuşmamdan bile rahatsız oluyordu ama 1.5 yılın 6 ayı bir başkasıyla daha konuşuyormuşz ha sorun biriyle konuşması da değil ama en azından zahmet edip beni bırakmasını isterdim sonrasında bana “sevgimi arttırmayı denedim olmadı” demişti

o kadar inanmak istiyordum ki sevildiğime sürekli davranışlarını başka şeylere yoruyordum. sürekli iyi tarafından bakmaya çalışıyordum. öyle bir an geldi ki tüm cesaretimi topladım. aksini iddia edeceğini umarak konuşmak istedim. hayır diyecekti, seni çok seviyorum. ama öyle olmadı. bir tokat gibi 'sana karşı hislerimi yitirdim' dedi. o an ne yapacağımı ne diyeceğimi bilemez bir hale geldim. tek düşündüğüm şey beni sevmeyen biriyle yalandan bir ilişki yaşadığımdı. kim bilir ben ona aşkla bakarken belki de o benden tiksiniyordu.

Bana iltifat etmeni istemiyorum, sen bana iltifat edince ben de sana iltifat etmek zorundaymışım gibi hissediyorum, demişti.

Bana yalan söylediği ve 40 defa aramama rağmen açmadığı an. Dünyam tersine dönse bile bu yaptığından dolayı sevildiğimi hissetmezdim.

Beni arayıp sorması için daha başıma neler gelmesini beklemeliyim diye düşündüm bugün.