ne zaman dinlesem istinasız ağlamaya başladığım şarkı. hem de ne ağlamak. ilk dinlediğimde de etkilenmiştim ama chester’ın intiharından sonra çok daha anlamlı geliyor artık.
hep merak etmişimdir chester ölmeden önce bir not bıraktı mı acaba diye? bildiğim kadarıyla bırakmadı. galiba bu albüm ve bu şarkı onun veda mektubuydu bizlere. ve biz bunu o ölünce anladık.
chester, intihar etmesini beklediğim en son insandın. intihar ettiğin haberini görünce büyük bir boşluk oluştu kalbimin orta yerinde. sanki hiçbir şeyin önemi yokmuş gibi. ama zaman geçtikçe anlıyorum seni. intiharın bir umut olduğunu, en büyük cesaretin o kemeri boynuna bağlamak olduğunu anlıyorum artık.
huzur bulman için dua ediyorum.
link