kafama taktığım tek güzel şey oydu

(#1487332) şu entiriden ulaşabileceğiniz videodaki obsesif kompulsif bozukluğu olan abimizin konuşmasından bir söz. formata aykırı mı bilmiyorum. aykırıysa affola. bu söz beni baya etkiledi, duygusala bağladım ve başlığı açma ihtiyacı duydum. birkaç gün, hafta bu sözün etkisinde kalırım. bu kadar anlam yükleyen tek kişi benim belki de bilemiyorum.

kafama taktığım tek güzel şey o ve beni şu an heyecanlandıran tek şey onu yarın sabah görebilecek olma ihtimalim.

obsesif kompulsiften mustarip biri olarak beni derinden etkileyen videodaki söz. kendimden örnek vererek açıklayacak olursam, gün içinde o kadar saçma sapan şeyler dolanıyor ki kafamın içinde; hep bir ritimle, hep bir döngü halinde. bazen öyle boyutlara geliyor ki her şeyi takmaktan beynim bana düşman oluyor. delirecek gibi oluyorum. hal böyle olunca "kafama taktığım en güzel şey oydu" cümlesi ister istemez en güzel aşk sözlerini bile solluyor bende de.

kafama taktığım tek güzel şey küçükken camii de taktığım imam sarığıydı

ulan birinizde eşarp dememiş defolu çok ihmal etti bu aralar türbanlama işini yazık.

şuraya yazcak birkaç bişeyim vardı ama neyse içime gömeyim bu gece de

ne güzel cümle dimi? hele bu şekilde rahatsızlığı olan bi kişi tarafından söylenince daha mı bi güzel olmuş yoksa? yok öyle bişey. saf aşk bu. sevebilmek, anlatabilmek kelimelere dökebilmek. herkesin sevgisi bu kadar güzel. herkes farklı şekilde anlatıyor işte, gerçek sevgi varsa eğer ortada, bir şekilde tarif eder o kendini zaten. söz olmaz belki, bi bakış olur. bir şarkı olur, bi jest olur hareket olur. olur yani, o saflık kendini belli eder. bu olayda tek değişmeyen şey şu. "beni sevdiğini söylerken artık dudakları yukarı doğru kıvrılmıyordu." kıymeti bilinmez. alışır, buldumcuk olur buna maruz kalan çoğu kişi. heyecanını kaybetmesi değil, tamamen kibir. doygunluk hissi. her şeye gözü dönmüş derecede açken, insan denen bu yaratık saf aşk karşısında anlamlandırılamaz bir şekilde tok! hani şu "... yapanlar için .... yapanları üzdünüz" akımı var ya. sahiden öyle. öyle rezil yaratıklarız ki, kendiliğinden saf olan her şeyden kısa sürede bıkıyoruz. illa bi zehir katıyoruz içine. nasa ver belamızı artık, yok mu göktaşı falan?

namaz kılmak için taktığım başörtüm. ananemden almıştım 4 yıla yakındır aynı başörtüsünü kullanıyorum.

her gün aynı şalı takmadığım için söyleyemeyeceğim söz.

bence hiç bir insan böylesi bir şeyi haketmiyor. kendim de dahil buna. ömür kısa üzülerek zaman kaybetmemek gerek.

serikli bir abimiz sey derdi hep 'kafana şapkadan başka bir şey takma yeğenim bu dünya geçici sen asıl öbürüne odaklan'

bu cümleyi çok seviyorum. kendimle özdeştirdim. ne videodaki adamı unuttum ne de bu sözünü.

(bkz: öğk) (bkz: zaten aşklar hep yalan dolan)

''aşk bir hata değil. onun bundan kaçabilmesi ve benim kaçamamam beni öldürüyor.'' büyük adammışsın be. edit: ''gidip yeni birini bulamam çünkü tek düşünebildiğim o'' diye de devam eder.

''gidip yeni birini bulamam çünkü tek düşünebildiğim o'' keşke beni sevebilmesi için elimden bir şeyler gelebilse. vazgeçmeyeceğim, pes etmeyeceğim dedim ama sanırım pes ediyorum. onun için savaşmak isterdim ama nasıl savaşacağımı bilmiyorum. bilsem bile enerjim kalmadı. yaşamak için bile enerjiyi zor buluyorum. en son 2 hafta önce duygularımı söylediğim gün gördüm onu. daha öncesinde 2 ay gibi uzun süre görmediğim olmuştu ama bu 2 haftanın sonunun olmadığını biliyorum, artık onu göremeyeceğim. bu da benim özlemimi kat kat artırıyor. çok özlüyorum. çok özlüyorum. çok özlüyorum.

o da yalan oldu