günlük tutan tip

hiç yazamadım çünkü günlük yaşadıgım tek şey okula git gel ye iç yat

dertleşecek kimsesi olmadığı için çareyi kağıt ve kalem de bulan insan'dır.

her zaman imrenerek baktım onlara. vardı bir arkadaşım tutardı böyle yastığının altına koyardı çok güzel bir defterdi. özeldi. anasını satayım ben günlük tutmaya kalksam aile fertlerim akrabalarım gizlice sıraya girer ne yazdığıma bakmak için. evden ayrıldığımda yapacağım ilk şey günlük tutmak olacak.

bazen insanın içini dökmesi , içindeki nefreti , kini , oraya akıtması , aşkı üzüntüyü birileriyle paylaşması gerekiyor. yeri geliyor bu bir dostun oluyor yeri geliyor bir defter. ne fark eder biri anlıyorum seni diyip siktiri boktan şekilde avutuyor , diğeri de susup yanlızca dinliyor. 2. seçenek daha mantıklı ve daha kolay

dertlerini dinleyecek, gerçekten anlayacak kimsesi olmadığını farkında olan kişidir bana göre. günü gününe olmasa bile bişiler anlatma ihtiyacıyla kavrulduğumda yazarım bende, rahatlatıyo bence.

anlatacak yüzlerce kimsesi olan kimsenin bile bazen kimsesiz hissedip kağıda sarıldığı anlar vardır,günlük değilde bazen anlatmanın fayda etmediği anlarda yazmak güzel bi çözüm yöntemi

hiç üşenmeyen tiptir. ben bi kere denemiştim,çok üşenmiştim sonra bıraktım işte

küçükken tutardım. her şeyi yazardım. nefes aldım nefes verdim falan. şu kadar kaşık yemek yedim. misafir geldi gitti falan diye. her şeyi yazardım. şimdi büyüdüm. ama diyorum keşke hiç buyumeseydim. o günlüğe dahi yazamayacagin şeyler yaşayınca anlıyorsun.

çocukken üç sayfa yazardım sonra sıkılır birakirdim .her gün sevgili günlük bugün hayatımda yine değişik bir şey olmadı sabah uyandım kahvaltı yaptım o yine beni fark etmedi liseden bir kızla konusuyormus falan filan ne kadar masumduk biz ya.mektup falan yazardik alt komşunun yaz tatiline gelen torununa aşık olurduk. apartmanın önünde çekirdek yer muhabbet ederdik.

içine kapanık asosyal ağır bir ergendir

dertleşecek kimsenin olmamasından değil zaman geçtikçe okuyorum ve dümdüz yazmıyorum çok komik yazıyorum. olayları yazıp komik bir şekilde yorumluyorum çok güzel oluyor aradan uzun zaman geçip okuyunca. mesela taa 2 sene önce iftara bir akrabaya gittiğimizde yaşlı bir teyzenin bana nasıl yürüdüğünü yazmışım ahshjahss.