bir anda gelen uzaklara gitme isteği

geldiği gibi anında uzaklaşan istektir. istemekle kalırsın.

gerçekleştirdiğim mevzu. herşeyi geride bırakmayı göze almak cesaret ister. öyle ilk anda düşündüğünüz kadar kolay değildir.

istediğimiz kadar uzaklara gidelim kafamız ile mesafe degişmeyecek

muhteşem bir istektir. çok az insan buna cesaret eder ve yapar. her şeyden kaçtığına inanır, ta ki aklını, kalbini ve ruhunu uzaklaştığı şehirde bırakamadığını anlayana kadar. o akıl ve ruh sizinle gelecekse, oturun oturduğunuz yerde

bir an gaza gelirsin ve 10 dk sonra hiç birşey olmamış gibi hayatına devam edersin.

uzaklardan bildiriyorum ; gelmeyin. tünelin ucu boka çıkıyor.

10 dakika sonra geçiyor. fazla abartmamak lazım

en uzak gidilen yer ya markettir ya da parktır..

sıkıldığımda, bunaldığımda hep düşünürüm 'şuradan bir uzaklaşsam ya' diye. amma velakin annem vurur beni, ablam öldürür. ev işleri ablam hasta iken bana kalıyor, ben gidersem kim yapacak bu işleri?

nevşehire bi uğrardım.

birkaç kere denemişliğim olan ancak gidecek yerim ve param olmadığı için 1 saat sonra geri döndüğüm olay.

bir gidemedik zaten buralardan

asla bir anda gelmez, yıllardan beri içindedir.

önceden bir anda gitme istegi gelirdi şimdi kesin gitmek istiyorum birazda burayi özleyim

her şeyin üst üste geldiği dönemlerde seni anlayan son insanın da anlamadığına inandığın anlarda yapmak istediğin eylemdir. benim de bu aralar en çok yapmak istediğim şey. yalnız olmaya ihtiyacım var galiba

bazen geliyor sonra kendime gelince zaten en uzakta olduğum geliyor tekrar aklıma. çay koyuyorum.

ve sonra para olmadığını fark edip hayatı sorgulama isteği

aslında o isteğin hiç gitmemesi

böyle düşünüp en fazla markete gidebilmek...

'seninle gitsek ya şöyle uzaklara, daha ne isterdim ki' dedi ve gitti. beni almayı unuttu. heralde benim gelmemi bekliyor. hayırlısı.

beraber marsa gidelim istiyorum çok mu şey istiyorum

sanırım bu his geldikten sonra yazarlar kendini uçuruyor.

aynen bazen konya ya gidesim geliyo. oldukca uzak zaten

toplanın gidiyoruz

bir anlık hayal ve sonrasında yutkunamamak

giden geçerken benide alsın

gidecem bir gün buralardan zamn diyecekler ki ahh çılgın nerelerdesin. yani ben öyle umuyorum en azından.

çok uzağa değil ya, sevdiğimin yanına gitsem yeter.

ve bok yeme otur oturduğun yerde diye bağıran cüzdanım

ders calışırken surekli olan bi his diyom sikecem okulunuda dersinide diyip kalemi firlatiyorum alacam bi karavan dunyayi gezecem diyorum sonra aklima param olmadigi geliyo ve sesizce ağlıyorum

gitcemde hava soğuk kardeş

şu siralar ben djsjskska uni tercihi ankarada mı olmalı kendimi bursaya mı atmalıyım

iftara kadar vakit geçsin diye gitmek istiyorum

benim her yere gidesim var, hiçbir yere dönesim yok.

uzuun zamandır var bu istek bende. her şeyi herkesi bırakıp yeni yerler yeni insanlar görmek tanımak için ömrümden bi kaç sene verebilirim. çünkü buradakiler çok sıktı

ah bir de cesaretim olsa...

ne hayallerim vardı hepsi gitti. hayallerim benden daha cesaretli çıktı.

uzun zaman sonra bunu başardım, şuan ailemden 10 saat uzaklıkta bir yerdeyim ama hala birşeyler eksik yerine oturmuyor amacımı, hayalimi gerçekleştirmeme rağmen tam orta yerimde tarifi olmayan acı ve eksiklik var. bu böyle olmamalıydı.

aniden gelen askerliğini kuzey ırakta yapma isteği

evime gitmek istiyorum.annemin,kardeşimin yanına gitmek bir daha ayrılmamak istiyorum onlardan ya

salın beni çayırlara otlanayım gayrı

şu an küba'ya gidip yıkık dökük bir apartmanın allah'a emanet yerinde duran herhangi bir balkonunda odun fırın simit, kaçak semaver çayı ve üçgen peynir yiyerek akşama kadar kahvaltı yapmak istiyorum. (bkz: aniden gelen kendini uçurma isteği)

bazen geceleri otururken bi şiddet doluyo içim öfke kaynatıyorum içimde resmen diyorum ki çek git şurdan bidaha dönme sonra kalkıyorum mufağa gidip geri odama geliyorum

küçük bi sahil kasabasında yaşamak ve tüm dünya telaşından uzak olmak.. hep yapmak istediğim seylerden bazen üzerime üzerime geliyo bu istek

(bkz: işte gidiyorum) (bkz: simay tuğçe aşko bb)

Biz gitsek gitsek salondan mutfağa gideriz.

ara sıra geliyor da şu kafayı komple çıkarıp geride bırakmadıkça pek fayda sağlamayacağını fark edince geçiyor.