söyleyecek çok şeyi olup söylememek

boğazda düğüm, gönülde ağrı yapar. söylenmesi istenen cümleler akıldan geçtikçe beyninden parmak uçlarına kadar uyuşturur ama gene de susarsın. belki bir haykırıştır belki de gerçekten cümlelere verdiğin anlamları karşındakinin anlayamamasıdır yada anlamayacak olmasıdır. hayallere daldırır ve hüzünlendirir. bütün duyguların birbirine karışmasıdır ve sonunda içini kemirip seni yok etmeye çalışandır.

karsindakinin seni anlamadigini, konussanda bosa olacagini anlamaktir. gönül agrisi yapar.

insanın boğazında koca bir yumru oluşturur, nefesini keser, hayatını sorgulatır, yorgun hissettirir, ve beraberinde de intihar isteği getirir. ben anlattım kurtuldum, sizde anlatın, anlatacak insan yoksa dağlara anlatın, taşlara anlatın, hayvanlara anlatın, suya anlatın, aynadaki size anlatın ama anlatın arkadaşlar.

söyleyecek biri yok

her koşulda ben

işte o zaman en savunmasız kaldığın zamandır. o kadar çok söylemek şeyin olup susuyorsan bişeylerden gerçekten vazgeçmişsindir.

karşıdakini kırmamak, karşı tarafa acımaktır. aslen o kişi böyle olacağını bilse kötü olur.yine bi iyi niyet sonucu insan kendine yapar kötülüğü burdan içine atan herkese gelsin.yakın bi sigara,açın bi içki vurun kafayı yastığa rahatlayın,rahatlayın,rahatlayın...

erdem ya da büyüklük göstergesi falan değildir. aksine salaklıktır bu. bir şeyleri zamanında söylemezsen sorun büyüyerek devam eder. bir yerden sonra elbet söylemek zorunda kalırsın ama ne söyleme şeklin sağlıklı olur ne de işe yarar. ha bu arada ben salağım oradan biliyorum.

söyleyecek şeyimiz olmadığından değil, söyleyecek çok şeyimiz var aslında ama bugüne kadar anlattıklarımız hiçbir işe yaramadığından konuşmak istemiyoruz. - ali lidar

https://www.youtube.com/watch?v=1xA0pyjNoTE hani rahmetli erdal tosunun bi repligi varya bizimkide o misal anlatmazsın ooo kardeşim derdini bize anlatmıycanda kime anlatıcan anlatırsın geçer kardeşim sabret boşver kimiside gelir seninle sidik yarıştırırcasına dert yarıştırır sendekide dertmi diye

özetle "söylesem tesiri yok, sussam gönül led bil vele diştiri." durumudur.

asalettendir, susmak bazen en güzel cevaptır. karşındakini söyleyecek olduklarından daha fazla delirtir.

olurda birisine bunları söylemeye karar verirseniz sakın kontrolü kaybetmeyin şişeden boşalırcasına akıp gidiyor söyleyemediklerimiz

anlatsan anlamayacaklardır söyleyeceğin herşey boğazına düğümlenir ateş olur içine damlar ama çıkmaz söylemezsin kahrolsun bize bunları yaşatanlar

i̇çime atmaktan 300 kilo oldum insallah birine patlamam

Kursağında biriktirdiklerini ne yutmak ne özgür bırakmak öyle taşımak

Ben kime ne anlatıyorum farkındalığı gelmiştir

Bana göre değil. Söylerim evet kursak diye bir yer var ve evet bir sürü şey takılı kalmış orda bir iki parça bizde de var ama dinleyecek anlatacak kimse olmadığı için orda Kim ki onu anlar ona derim o zaman lakin henüz yok öyle bir şey

Söylediklerinin karşıdakinde hiçbir etki yaratmayacağını fark ettiğin andır.

Anlamayacaklarını hafife alacaklarını biliyorsundur

Senelerden beri hiç kimseye bir tek kelime söylemedim. Halbuki konuşmaya ne kadar muhtacım. Her şeyi içinde boğmaya mecbur olmak, diri diri mezara kapanmaktan başka nedir? durumu özetlemiş üstat (bkz: sabahattin ali)

Söylersem o kırılır en iyisi söylemeyeyim de ben kırılayım diye düşünen aklını peynir ekmekle yemiş insandır 👇 Ben

Her insanın kendi yaşamına göre derdi olduğu için bazı insanlar senin derdini şımarıkça bulabilirken bazı insanlarsa senin ne kadar güçlü olduğuna hayret ediyor.En nihayetinde artık söylediklerim insanların beynine ulaşmıyor gibi.Dediklerimi birinin anlama ihtimali düşükse kendimi hiç yormuyorum,yani genel olarak hiç yormuyorum.Bir yerden sonra kendinle konuşmaya başlıyorsun.Bu cümleleri Sago'nun sözüyle sonlandırmak istiyorum: Anlatıyorum kendime, dinliyorum kendimi.Söylenecek çok şey var, katlanacak yok hal.İyisi mi? Sessizlik, derim.

Bazı şeylerin zamanı vardır ve o yüzden beklersin yoksa hakedene hakkettiğini tabi ki söyleyin (bkz: Doğru zaman da cuk diye oturur içine insanın söylenenler )