anne ve babanın ayrı olması

eğer bu çocukken başa gelen bi olaysa psikolojik sıkıntılar doğurabilir burda ki sorun o anneyle babanın vicdan yoksunluğu ve akılsızlığıdır madem gerçekten tanımadın neden evlenip zevk uğruna bir çocuk dünyaya getirip hayatını mahvedesin ki? doğurabileceği bazı sebepler: (bkz: üveylik) (bkz: çocuk yetiştirme yurdunda büyümek) (bkz: büyükbaba/büyükanne ile büyümek)

malesef bir çok çocuk bu sebeple en güzel dönemlerini ağır tranvalarla geçiriyor. insanlar anlaşamayıp ayrılabilir. ama ceremesini çocuklar çekmemeli.

ölüm ile ayrılmamasına tercih edilir ama gerçekten kimsenin yaşamak istemeyecegi bir durum.

çocuğun "keşke bizimkiler de boşansalar." demesindense "niye ayrıldılar?" diye düşünmesi çok daha iyidir. belirli bir yaşa geldikten sonra ikisi arasındaki farkı anlayacaklardır zaten.

bazen ayrı olmaları birlikte olmalarından daha iyi olabiliyo, benim tercihim bu olurdu en azından. huzursuz bi çocukluk yaşamak istemezdim

ikisiyle de özellikle büyüdükçe ayrı uğraşmaktır. birinin yalnız kalma korkusu, birinin sağlık problemleri...

i̇çinde bulunduğum durum. hele bir de gidip 2.evliliklerini yaparsa olay iyice çığrından çıkıyor. gerçi birini everdim, biri de everilmek üzere. hayır yani, kendi dertlerimle mi uğraşayım, onların özel hayatını mı dert edeyim, yoksa ben daha bir sevgili yapamazken onların 2.evliliklerine şahit olmama mı/olacak olmama mı yanayım, sağlık sorunlarına mı yanayım, ikisinin de bende uzakta yaşamalarına mı yanayım. ben neye yanayım. bazen gözlerimi kapatıp açtığımda en son üçümüzün beraber yaşadığı evde bulmak istiyorum kendimi. annemin hazırladığı yemeği babamla birlikte yemek istiyorum, hafta sonu beraber pikniğe gitmek istiyorum, sarılarak beraber bi koltukta televizyon izlemelerini görmek istiyorum. artık hiçbir ev benim için sıcak değil. hiçbir evde istediğim o huzuru ya da mutluluğu bulamıyorum. aile ortamı başka hanımlar/beyler. kıymetini bilin.

özellikle ergenlik yıllarımda çok imrenirdim bu durumda olan çocuklara. bi kere bizden daha rahatlardı. hem maddi olarak hem sosyal hayat olarak. biz anamızdan babamızdan gizli bir bok yapamazken bunlar ne yaparsa yapsın arkalarında olurdu ebeveynleri. anne ve babası boşanmış ya amına kodumun, psikolojik olarak yıpratmamaya çalışılırdı bu çocuklar. her istedikleri oyunu oynarlardı. çünkü hem anneleri hem babaları cebine harçlık koyardı. ben 15 yaşıma kadar cebime tek kuruş para sokamadım be. şu anki şartlarda da anne babası ayrı olan tanıdıklarım benden daha mutlu. adamın hem annesi hem babası çalışıyor. her ikisinden de aylık para alıyor ve neredeyse memur maaşı giriyor cebine her ay. sözde öğrenci bu lavuk. lan anne, lan baba. derhal ayrılın. ben artık mutlu bir hayat sürmek istiyorum.

bana ne kadar getirisi varsa o kadarda götürüsü var tabiki.kendimi geçtim bende sıkıntı yok artık ama kardeşim hala üzülüyor hissediyorum,biliyorum.