ayrılıktan sonraki ilk gün

zaman geçmez, şimdi ne bok yicez, düşüncesi sarar insanı. keyif vermez hiç bir şey. sürekli telefona gider elin ama gitmekle kalır, bir bok yapamazsın. acına sigara ve alkol eşlik eder.

delirtir.

"öldüm ama hayattayım tarifi çok zor."

zaten kötü giden bir ilişkiyse birkaç günlük şokun ardından esas hayatın şimdi başladığını anlıyorsunuz. artık zincirlerinizin olmadığını görüyorsunuz. nefes bile alırken ''ohh özgürüm artık'' diyorsunuz.

bu acılı şeylerin hepsi severek ayrılanlar ya da ayrılmak zorunda olanlar için geçerli. eğer zaten bir şeyler yolunda gitmediği için ve bitmesini istediğin için bitirdiysen güne gayet pozitif başlayabilirsin. ara ara hüzün gelir elbette ancak uzun sürmez.

aval aval duvara, tavana, halının desenlerine bakılan gündür. acısı yeni yeni vurmaya başlayacaktır daha tam dokunmamıştır. kişi sadece ne olup bittiğini çözmeye çalışır her an gözünün önünden bi geçer tekrar. sonraki günler asıl depresyon başlangıcıdır.

olayın şoku atlatılmamıştır. bütün duygular birbirine girer üzgün müsün kızgın mısın kırgın mısın anlayamazsın. ilişkiyi geriye doğru taramaya başlarsın kim nerde hata yapmıştı? içinden çıkılamaz bir hal alınca önce ağırlık çöker. sonra gün geçtikçe o ağırlık azalır. ama asla yok olmaz sadece azalır

hiçbir şey yokmuş gibi devam eder. kafası sonra gelir. gün geçtikçe adamın ağzına sıçar

benim icin ayriliktan sonraki ilk hafta vurdum duymazlikla gecer sonra bir afallama daha sonra ölüm gibi bisey ama ölmüyorsun

bir boşluk hissedilir kesinlikle. "eskiden bu saatlerde şöyle yapardım, şimdi yok lan ne halt yicem?" düşüncesi oluşur. hele bir de yıl girmişse ilişkiye, alışkanlık yapmışsa.... geçmiş olsuuun.

olm ben hiçbişey hissetmedim ne ayrıldığım gün ne sonraki gün ne de o hafta sonra zaman geçmeye başladı yavaş yavaş gerçekten kötü hissetmeye başladım gözümü kapatmaya korkar oldum sürekli siması önümdeydi işte ben ayrıldıktan sonra nekadar sevdiğimi anladım

"ben yoruldum hayat gelme üstüme"

insan alışmıştır herşeyi onunla yapmaya fakat o gün rutin değişir ve bundan sonra ne yapıcağını bilemezsin

sabah uyandığımda kötü bir rüya gördüğümü ve ona günaydın yazacağımı düşündükten 20 saniye sonra ayrılığı hatırlamak

. bu şarkıyı dinlersin.

ayrılıktan sonraki gün 14 şubattı amk planlar suya düştüydü tüm gün yurtta tek başıma sıkılmıştım

ayrıldıktan sonra mantıklı düşünüp tarttığınızda en olması gerekenin bu olduğuna karar veriyorsanız içinizden, gerçekten üzülmenize gerek yok. yılların alışkanlığından dolayı bir boşluk hissi size kötü gelebilir. ama ona da tavsiyem kadın erkek fark etmeksizin ayrıldıktan sonra mastürbasyon yapmanız. kendinize verdiğiniz önemi kendinizi sevmenizi hiçbir zaman unutmamalısınız. siz tek başınıza da birçok şeyi yapabilirsiniz. sevgiyle alakalı da asla umudunuzu kaybetmemelisiniz.

sabah uyanıyorsun sanki odanın içindeki hava değişmiş. uyanıyorsun ama uyandığından emin değilsin. uyandığının farkına vardığında zorla kendini uyutmaya çalışıyorsun, her iki anlamda uyutmak. sanki o güne ne kadar geç uyanırsan her şeyin o kadar düzelme ihtimali varmış gibi. bir de ilk gün olunca umut daha taze ilerleyen ve barışılmayan aylarda azalan umutla daha da kötüleşiyorsun. varsa hesaplarına bir bakıyorsun o napmış,uyanmış mı? e artık beraber uyanmıyorsunuz, günaydının da yok ondan gelen.bakıyorsun son görülmelere uyanmış mı onu bileyim en azından diye. saate bakıyorsun öğlen olmuş,tavana bakıyorsun tekrar tavan hala aynı. e nolacaktı sen bakınca dillenecek miydi? birilerine bahsediyorsun olandan ama kim olursa olsun seni anlamıyor gibi. dinliyorsun insanları ama o esnada onun söylemediği hiç bir şey önemli değil. kaybetmeyi iliklerine dek yaşıyorsun. ha sonra mı noluyor? onsuz yaşayabildiğini de öğreniyorsun,acıta acıta öğretiyorlar. (düşünsene ömür boyu kendinle yaşıyorsun ama başkalarına verebildiğin değeri bir tek kendine veremiyorsun.)