gelme ihtimalini düşünmeden sevmek

beş yıldır yaptığım eylem

fotoğraf öpmeyi bilirim ya da ondan kalan eşyaları falan. ben aylar önce atılmış bir mesajı öptüm, birinin parmaklarını öpercesine

hep böyle sevdim ben. sonradan öğrendim. gelme ihtimali 0 olanları sevmişim hep...

hayaller ihtimaller üzerine kurulmadığına göre sevilir.çok sevilir.

kendinize bunu yapmayın sadece yıpranırsınız yani kendinizi kendinizden daha değerli olmayan biri için üzmeyin

galiba suan öyle bi durumdayım bekliyoruz vesselam

muazzamdır. gelirse binlerce kağıt ile beklendiğini görecektir.

sonunda mecnunu idrak edeceğin leyladan geçme faslıdır

insanlar ayrıldıktan sonra unutmak isterya böyle sevince unutmak istemiyorsun daha çok aklına geliyor gözünün önünde beliriyor sen gerçek sanıyorsun tam dokunacakken gerçek olmadığını anlıyorsun

gelme ihtimaline bile izin vermiyorum. belki aptalca ve saçma gelebilir ama o hissi yaratan büyünün bozulmasından ölesiye korkuyorum.. evet özlüyorum bazen, ama böylesi daha iyi diye kendimi avutuyorum..

"gözlerinle görmediğin ama sesini duyduğun, varlığıyla huzur bulduğun bir denizin yakınında yürümek gibidir uzaktan sevmek." velhasıl kelam uzaktanda olsa onun var olduğunu bilmek bile güzeldir. gel diyemezsin, gelmesine ihtimal dahi vermezsin ama seversin ve sonuna kadar da beklersin.

sevmek nedir diye düşündüğünde sevmek bi ihtimaldir zaten . her noktasında bi ihtimal yatar en hafifinden en ağırına ihtimaller zinciri ve lanet olası ihtimaller her zaman en düşük oranlara sahiptirler,olumsuz olanlar hariç.

biri bu başlıkta yeni popüler kelime olan platoniklige atıfta bulunmak istemiş ama bu bildiğin has ve gerçek sevgi beyler

ben o ihtimali düşünerek hayal kuruyorum ya ne demek o ihtimali düşünmemek

geleceğini bilsek belki bu kadar sevmezdik

bunun adı aşktır işte

içten sevgi, varıyla yokuyla hatta tüm kalbiyle, ama biraz da nazım hikmet abi gibi piraye ye değil de aşka aşığız biraz da..