bağırarak konuşmak

böyle insanların ağzına kürekle vurasım var. otobüste olsun kafede olsun böğüre böğüre konuşurlar. bi de sesleri kalırsa cinayet sebebi.

zevkli

özellikle toplu taşımalara "lütfen yüksek sesle konuşmayınız" uyarısı asılsa harika olur. milletçe tahammül ve insan sevgimiz artar.

beni aşırı geren bi olay, genelde fazlaca gerilip tartışma çıkarıyorum

sinirlendiğimde istemsiz olan birşey

böyle bir arkadaşım var, üniversitenin doğal yaşam parkında ceylanları seyrediyoruz. herkes kafa dinlemeye gelmiş ortam sessiz felan, bunun telefonu titremeye başladı. 'aloooo ali dayııııı, ne edirsen' diye bağırmaya başladı erzurum şivesiyle, ordakilerin çoğu kalktı gitti. sinir oluyorum sinir.

mütemadiyen gerçekleştirdigim eylemdir ama napıyım karşımdaki beni duymuyor sanıyorum..

dedemin en çok yaptığı eylem bağırarak konuşmak ve televizyonun sesini sonuna kadar açmak. hic bir zaman bizi duymuyor.

babamın telefonla konuşurken yaptığı şey..bide bir yer tarif ediyosa kaçın

ses tellerini koparıp g*ötüne sokasım geliyor, fakat ponçik bedenim buna izin vermiyor.

bağırarak konuşuyorum demeyeyim de biraz heyecanlı anlatıyorum sesimin tonunu ayarlayamıyorum ondan dolayı da hafifçe yüksek çıkıyor dvdhsnsks anlattığım olayı tekrar yaşıyor gibi azcık cbdjdksks

ya benim kulaklarımda sorun olduğu için zannediyorum ki ben duymadığım için kimse duymuyor ondan biraz bağırıyor olabilirim. çevrede ki insanlarda bu yüzden bağırıyor olabilir. lütfen biraz duyarlı olalım.

hastanede suriyelilere bisey anlatırken bağırarak konuşuyorum 😂

bağırma derken on misli ile bağırmak vkkgkfv

sonra ben bağırmıyorum diyo aq

siz onu bi dil kursuna gönderin bakalım nasıl kuzu kuzu konuşuyor

zamanında ailemin konfeksiyon atölyesi evin alt katındaymış hep bağırarak konuşurlarmış bize de onlardan kaldı biz bağırmıyoruz sadece sesimiz azıcık yüksek çıkıyor (!)

bide sesi ipince olup bağıran türü var bunun. genelde kızlarda bu durum çoğunlukta. ben dayanamıyorum, terk ediyorum hemen ortamı. kulaklarım, güzel kulaklarım.

ya şimdi bizim memleket rize. malum orda herkes bağırarak konuşur karadeniz'in havasını kanımı bilmiyorum ama cidden öyle bilenler bilir. benim annemler 5 kardeş hepsi evli küçük dayım hariç bu ailenin bir arada olduğunu düşünün gelinler çocuklar hepsi dışardan geçen yemin ediyorum evde kavga var sanıyor ya ama taşına toprağına kurban da

sabır çizgimde zıplayanlar için kaçınılmaz son

i̇stisnasız yanında anında çirkefleşebileceğim insan türüdür

bağırmıyorum benim ses tonum yüksek.

tahammül edemediklerim listesinde ilk 3'e girer. hadi boğazı geniş, insandır falan diyorum ama yok arkadaş yapamıyorum. ne ben ne de ailem böyle konuşmuyoruz, haliyle sürekli bağırarak konuşan insanlar ağaçkakan woody misali beynimi siliyorlar. üzülüyorum ama bu konuda sakin olamıyorum, kusura bakmayın. aklıma tatlı uykularımın oda arkadaşlarımca nasıl bölündüğü geliyor, sakin olamıyorum.

genelde annelerin telefonda konuşurken karşıdakinin duymadığı hissine kapılıp gerçekleştirdiği eylem.

bu başlığı okuyunca zihnimde ağzından tükürükler fırlayan ve pis kokular saçan insan tipi geldi abi fittiriyorum

anneler

kimsenin konuşmadığı sessiz bir amfide neden bağırarak konuşursun ki? sadece soruyorum.