gürcü

gürcistan'da yaşayan veya oradan göç edip farklı ülkelere yerleşen insan. ülkemizde yaşayan gürcülerin sayısı 90 bin civarındadır. türkiye'ye göç etmeleri ise1828-1829 ve 1877-1878 osmanlı-rus savaşı’ndan sonra, gürcistan’ın güneybatı kesimi de rusya’nın eline geçmesiyle olmuştur. ikinci savaşın ardından müslüman gürcülerin büyük kesimi, muhacirlik olarak adlandırılan göçle türkiye’nin değişik bölgelerine gelip yerleşmişlerdir. ama küçük bir bölümü acara bölgesinde yerlerinde kalmıştır. gürcüler genelde aynı tarz insanlardır. yüksek sesle konuşurlar, her şeyi heyecanlı heyecanlı anlatırlar. tenleri beyaz gözleri ise genelde renklidir. yüksek yerlerde yaşamayı severler. herhangi bir insan evladı yemek yemekte ve çalışmakta onlarla yarış edemez. en kötü özellikleri ise aşırı inatçı olmalarıdır.

geçen gün akşam saat 10-11 gibi teyzemlerden çıkmış eve gidiyordum. apartmanın kapısının önüne geldiğimde bir kadın elinde telefonuna bakıyordu. apartman kapısının şifresini girip apartmana girdim ve kadın peşimden geldi. asansöre bindim ve bizim katın numarasına bastım. o kat numarasına basmadı ve kaçıncı kat diye sordum. parmaklarını gözüme sokarcasına 3 işareti yaptı. sesi katiyen çıkmıyor, ben kadını dilsiz sandım. sonra kadın ben gürcü 3. kata geldi ben dedi ve bana gülümsedi. sonra da yanağımdan öptü beni. tuhaf bir kadındı, derdi neydi anlamadım ama neyse.

inegölün tüm köşe başlarını kapmış millet

fakir bir halk oldukları için türkiye'ye irgatlik ve fuhuşa gelen insanlardır karadeniz bölgesinde çokça hayat kadını görebilirsiniz bu ırka mensup

hamsisi piç olur bunların. dikkat etmek lazım. (bkz: gürcü hamsisi piç olur piç)

abartmayı severler. bir olayı olduğu gibi anlatma huyları yoktur. ve abarttıklarını genel deyimle palavralarını sadece aynı kafadaki diğer gürcüler anlayabilir. gösterişi de severler. et yemeyip yinede ağzında kürdanla dolaşmak gibi. genelde gürcü kızları gürcü erkeklerle evlendirmek gibi adetleri vardır. fiziksel özellikler zaten bellidir. büyük burun, keskin yüz hatları. tabiki her şeyin bir istisnası vardır benim bildiğim ve diğer insanlardan duyumladıklarım bunlar. yoksa çok iyi insanlardır ben gibi :):):):))

bilenler bilir. bu insanlar f harfini p olaral telaffuz eder. bizim köy yolunda tifi denen bir yer var. ama bizimkiler gürcü olmaları hasebiyle tipi olarak söylüyorlar. bu konuyla alakalı babamla aramızda geçen konuşma ise şu: -baba sizin yüzünüzden ben de tipi diyorum halbuki tifi. -eee ben ne diyorum tipi işte. -baba tipi değil, tifi tifi. -tamam işte tipi tipi :) patma, pati, pinduk ise cabası.