sevilmeyen insan olmak

hayatım boyunca sevilen insan olamadım olduysam da işlerine gelince hep ilgi görmek istedim,sevilmek istedim her seferinde sus,git,defol vs vs cevaplara maruz kaldım neydi yani sevilen insan olmak paranın ve güzelliğinin mi olması ?

sevilmemek tiple değil karakterle alakalıdır

sen ne kadar beni kimse sevmiyor diye düşünsende senin annen var annen

gerçekleri yüze vurdukça içine düşülen durum.

belkide sevildiğimizin farkında değilizdir (bkz: umut fakirin ekmeği)

seven birinin kıymetini bilemedim.ama şimdi yıllar sonrasinda bunun ağır yükünü çekiyorum. ahı baya bi tuttu anlaşılan. yanlış bir karar süründürüyor gibi hissediyorum

silik bir insan olmaktan iyidir.

meslek müdür yardımcılığı mı?

birinin işi düşünce veya her şey güzelken bayağı seviliyorum. ama insanların işleri bitince veya sıkılınca vazgeçip öylece gidebiliyorlar.

sorun şu ki benim sevmediğim bi insanın da beni sevmemesi gerekir, nefret ettiğim insanın gelip benimle konuşmasını istemiyorum ben sevmiyosam oda beni sevemez

baslik_degistirildi sevilmeyen insan olmak=sevilen kişi tarafından sevilmeyen insan olmak yoksa hepimizin sevildiği bir yerler var yani.

demekki iyi koymuşum.

insanlara gerçekleri söyleyin, dürüst olun, adaletli davranın. tecrübeyle ifade olunur: nefret edilmek bile olasıdır. ha uzun vadede işe yarar. ancak sabır gerektirir.

herhalde insanların sürüden farklı davrananları dışlamak gibi huyları var?

"sevmezsen sevme lan, mecbur muyum sevgine?" denilmesi gereken olay.

sevdim sevilmedim seveni sevemedim

ben✋

(bkz: aziz yıldırım ) (bkz: dursun aydın özbek)

(bkz: otabokabakanot) sakın ola sevmeyin beni

doğruları söyleyip oynamayan adamdır çok acıtır sevilmez insan 4s kuralını benimser genelde

ramsey bolton

çaba üstüne çaba harcayıp yaranamayan, gecenin bir vakti kimse tarafından sevilip düşünülmediği için yalnız başına asosyal sözlükte kıvranan bir ben.

gözlerimin içine baka baka üstüste senden nefret ediyorum dedi. nasıl anlatayım ben bu acıyı?

kimseye yalaklık etmeyen, söylemek istediğini direkt söyleyen kişidir. siktir edin yalnızlık size yakışıyor.

sevilen ama istenmeyen olmak daha ironiktir

yanlış insanın sevmesini bekleyen insan olmak?

kendimi bile sevmiyorken neden başkası beni sevsin ki.

sevilip sevilmediğini daha bilmeyen insan olmak...

bendeniz.

Tuhaf bir şey. İnanamıyorum da bir türlü, arkadaş, sevgili, anne, baba, kardeş hiçbirinin sevgisi gerçekmiş gibi gelmiyor bana belki de gerçekten sevmiyorlardır beni. Kendimi geçtim artık insanları gözlemlerken de birbirlerine karşı gösterdikleri sevgi sahteymiş gibi geliyor. Sanırım bu zamana kadar etrafımdaki herkes tarafından sevilmeyen biri olduğum için sevgi nedir, nasıl gösterilir bilmiyorum bu yüzden de diğer insanların sevgisi inandırıcılığını yitirmiş gözümde. Ve de korkutuyor bu beni her türlü ilişki içerisinde bulunmaktan, elimden geldiğince insanlardan kaçmaya çalışıyorum çünkü içlerinde sevgi besleme potansiyeli bile yokmuş gibi geliyor, beni sevsinler ölsünler bitsinler demiyorum tabii ki ama o beslenilen sevgi kırıntılarını görememek korkutuyor beni. Sonra kendime nereye kadar kaçabilirsin ki? diyorum, yaklaşmaya çalışıyorum, iletişim halinde oluyorum ve birer birer korkularımla burun buruna geliyorum. Daha sonra tekrar diyorum ki kendime kaç kaçabildiğin kadar.

insanlar menfaatleri için seviyormuş gibi yaptığını düşünmekten alamıyorum kendimi