internet olmadan önce yapılan şeyler

mesela ben; sokaklardaydım.

berduşluk

minderlerden ev

sürpriz yumurtanın çikolatasını yer oyuncağını birleştirip oynardık yumurtasıylada evde maç yapardık ey gidi

uncunun bas konuşu ile kahveden çay söyleyip kaçmak

cd kiralardık. kitap okurduk. hayatım boyunca en çok filmi o dönem izleyip kitabı o dönem okumuştum. (bkz: cd kiralamak)

hayat bu zamanlar güzeldi be. telefonla uğraşan arkadaş yok, tv izleyen aile yok, asosyal değilsin.. (bkz: gençliğimi geri verseler)

internet olmadan önce insandım sanırım. (bkz: internet yokken yapılan şeyler)

insanlar yaşadığı ya da yaptığı şeyi kanıtlamaya çalışmaktan çok anı yaşıyordu. stalk yoktu ruh hastalıkları da azdır haliyle.

sokak başında kapısına bakarak stalklardık ozamanlar..

kitap okurduk. şu an öyle bir hal aldı ki adeta elimizdeki akıllı cihazların kölesi olduk. akıllılar çünkü bizi aptal yerine koyabiliyorlar. farkettiyseniz çoğu insan gözünü daha açmadan eli telefona gidiyor. ne gittiğimiz tiyatrodan zevk alabilir olduk ne samimi duygularımızı karşımızda canlı kanlı duran insana aktarabildik. değerlerimiz yitip gidiyor. teknoloji gelişmesin demiyorum. ancak beni hayıflandıran şey gitgide daha kötü hale geliyoruz. sadece sosyal medyadan duyduklarıyla gerçekleri savunan insanlar var çevremizde veyahut aldığı like sayısından benliğini şekillendiren nesiller.. haa ben yapmıyor muyum ben de yapıyorum lisedeyken kitabı bir günde bitiren insan şimdi 10 sayfada bir telefona bakar oldu. ama onun beni değil benim onu yönetmem gerektiğine kararlı bir şekilde kendimi ikna ettiğimden beri (telefonu kapatıp kitap okumak gibi) eski halimize geri de dönebileceğimizi biliyorum. internet olmadan önce yapılan şeyler bugün yapılan her şeyden daha güzel ve gerçekti onu da biliyorum..

abimle balkona oturur arabalar geçtikçe bu benim ilk diyenin olurdu o araba, bu oyunu oynardik eskiler güzeldi

ekran atma diye bişey yok. direkt şahit gösteriyon. aha aslı da gördü kanka valla sor istersen

o geçiş dönemini hatırlamıyorum ve bu berbat bir şey. çok küçükken sürekli "eve girmek istemiyoomm" diye tüm apartmanı ayağa kaldırdığımı bilirim sadece, tam bir sokak çocuğuydum, çok güzel zamanlardı. <3

'sokakta hayat var'

(bkz: super mario bros. ) (bkz: contra) (bkz: goal 3)

keşke hiç girmeseydi şu internet hayatımıza diyor insan bazen dışarıdaydık futbol oynardık mahalle maçları yapardık saklambaç yakartop oynardık yeri gelir kavga eder yeri gelir birlikte olurduk akşam ezanından önce evde olurduk velhasılkelam çok güzel günlerdi insan özlüyor.

sokak bizim oyun bahçemizdi.eve.girmek istemezdik. sabah erkenden kalkip 6 da tsubasa ile başlar şirinler, looney tunes izlerdik. tazmanya canavarı taklidi yapardik. sonra biterdi o çizgi film gün bize kalırdı sokağa çıkar top oynardık.tasomuz vardı. beraber birşeyler yapardık paylaşırdik. eve gidince ailemez birakmaz tekrar korkusuyla bahcede çiçek sulanan hortumdan su içerdik. hepimizin aynı eşyaları vardı üstünlük kurmaya çalışmazdik kaliteli topu olan havalı olurdu en fazla. güzel zamanlardi. şimdi çok hareket etmesin.yaramazlik yapmasin diye çocukların ellerine tablet verip kendileride sosyal.medyada dolaşıyorlar.

paint

arkadaşlar internet yok denecek kadar yavaş olan bir yerdeyim.internet yokken tek başına eğlenilecek, vakit öldürülecek ne yapılabilir?var mı önerisi olan?

sıkıntıdan götlerini parmaklamıyorlardır ya. vardır elbet zaman geçirecek şeyler

dedemler 5 taş oynuyolarmış santranç gibi bişey

öyle bir hal aldı ki 'internet olmasa ne yaparım' sorusuna cevap dahi veremeyecek kitle mevcut. her şeyi internet olmuş. öyle tipler var ki, evde pc başında dışarıda telefon elinde.. yazık!

sokakta bir insanla tanışmak.

küçükken televizyonumuz bozulmuştu bir kaç yıl televizyon almadık. küçük bir radyomuz vardı, hiç bir zaman o huzuru bulamadım.

genellikle metroda otobüste amcaların evladım okuyor musun diye başlayıp tüm sülalemi sorgulamasını özlemedim değil eve gelene kadar muhabbetin dibine vururduk şimdi ki amcalar yüzümüze baksa yine iyi,telefondan kafalarını kaldırmıyorlar durum vahim

internetsiz telefonsuz vb. seyler yokken bu insanlar napiyordu cümlesi gercekten çok acı ve durum vahim. özgürdü insan bir bağımliligi yoktu işte kendini gelistirmesi dusunmesi uretmesi icin daha cok zamani vardi tamam güzel bilgiye kolayca ulasiyoruz ama bu bagimlilik cok sinirimi bozuyor

ne mi yapardık? o kadar çok şey yapardık ki. sokakta top, saklambaç oynardık parka giderdik kola çekirdek yapardık karton oyunları oynardık tasoları da atlamamak gerek asıl internet var diye neler yapamıyoruz

internet varkende yapılabilir,herkes karamsar sokağa çıkayım iki çocuğa şeker alayım yok

ağır çekim gibiydi. çok beklerdik. sıkılırdık ama sıkıntımızın internet olduğunu bilmezdik. yani internet olmadan önce yaptıklarımız saçmalıktı. bilginin yaşam olduğunu öğrendik.

çılgınlar gibi teletabileri izliyordum, lala vardı orda ponçik ya. bücür cadıyıda baya izledim, köfteci abbasa selamlar. küçük besleme dizisi vardı izledikçe korktuğum. bir çocuğu bu kadar aşağılayan bir diziyi neden izletirler anlamam. kız aralıksız dayak yiyordu ya. neyse birde heidi vardı, onu da hala çok seviyorum.

seksek 9 taş 5 taş saklanbaç evcilik ip atlamak meybuz yemek mahalle maçı basket maçı arkadaşlarda dışarda buluşmak online oyunda değil maytap kız kaçıran bunları yapmayı bırakırken zorla eve sokmadığmız ama sonunda giren o sıçık internet geldi