ağlama nöbeti

sebepsiz bir şekilde başa gelebilir. hiçbir sebep yokken gördüğünüz bir reklam, bir başlık, bir melodi sizi bu nöbete ya da krize sokar. havanın soğukluğu bile içinizdeki yangını söndüremez. saatler boyunca bombok her şeye ağlayabilirsiniz. ayrıca pms'in olmazsa olmazıdır.

son bir haftadır işimden ayrıldığım için günde 3 kere geçirdiğim kriz. annem evi temizle diyor temizleyip odama geçiyorum ve ağlıyorum. yemek yap diyor yemeği yapıp odama geçip ağlıyorum. kızım çamaşırları ayırmıştır makinaya atıp çalıştır diyor yapıyorum sonra odama geçip ağlıyorum. baya manyaklaştım bu aralar işsizlikten kırıldım neredeyse. bu aralar kendi kendime dumanın "ben böyle hayatın" şarkısını armağan ediyorum. ve bu şarkı nedense beni az da olsa rahatlatıyor. kendime engel olamıyorum. sürekli gözlerim şiş. offfffffffffff

i̇şte çıkalı yirmi dakika falan oldu. i̇ki gündür bu saatlerde çıkıyorum. yorulduğum falan neyse de bazı şeyler zorumuza gidiyor. dengesiz laf konuşuyorlar falan. böyle bi gözüm seğiriyor bi pıt dese akıp gidecek sonrası vuhuuuu kaos, kıyamet. ama tutuyorum kendimi yap(a)mıyorum.