eski mesajları silememek

silmeye kıyamadığınız mesajlar vardır.. arada bir açıp okuyunca bile insana bir parça huzur getirir.. işte öyle bir gece.

o mesaj değil aylar yıllarca orda kalsa, üzerinden birileri gelip geçse dahi silinmeye kıyılamıyorsa içte ukte kalmıştır herşey. yarım kalmıştır, yarı yolda bırakılmıştır. hayatından adını silersin o kişinin kimse seninle onun adını yan yana almıyordur bile artık. ama işte o telefondan o mesajı silemezsin.

telefondan kaynaklıysa fabrika ayarlarına getir yeter. ama senden kaynaklıysa ağır mallık içerir.

silmiyoruz yıllarca sonra silme tuşuna basıp geri dönüşü olmayan beş on dk telefonun silmesini bekliyorsun acaba silmesemiydim düşüncesiyle yuzlesip bütün anılarını aklından geçiyorsun falan bi hüzün oluyor canın yanıyor gittiğine ama silinincede bi rahatlama geliyor artık okuyup uzulcegin bişey kalmadı biraz daha sildin hayatından onu

ben eski mesajları silmeye kıyamayayım sonra telefonun şifresini unuttuğum için sıfırlamak zorunda kalayım ve o mesajlar gitsin, yaşadım arkadaşlar bunu telefonu duvara fırlatmak istedim ama işte gerisini biliyosunuz

fotoğraflar dahi her şey duruyor. olur da yazarsa diye "bakıp bakıp küfür etmek istedim ama bir kere bile açıp okuyamadım, bir kere bile fotoğrafını önüme koyup inceleyemedim, silemedim, kıyamadım cesaret edemedim be" demek için. "bir dokunabilsem o topraklarda güller açar anla beni sen anla"

fotoğrafları ve mesajları asla silemem sanırım. arşivlemeye bile gitmiyor elim. kaydettiğim mesajları okuyorum sürekli. neleri kaybetmişim, o neleri kaybetmiş okuyup görmek istiyorum. belki yapmamam gereken bir şey çünkü hayatıma devam etmeme engel oluyor ama varsın engel olsun

eskilerde yaşamaktır. şöyle açar okur, o döneme dönersin. sanki daha dün yazılmış bunlar gibi. sanki 10 dk önce telefonu acaba o mu aradı diye kontrol etmişsin gibi. sıkıntılı bir durum. ne ileriye gidebiliyorsun, ne şimdiki zamanı yaşayabiliyorsun. çakılıp kalıyorsun bi mesajdaki gülücükte.

bazı mesajlar vardır silmeye kıyamazsın sildiğin zaman bir şeyler kaybolacakmış bir şeyler daha da eksilecekmiş gibi hissedersin, işte bunu göze alarak az önce kaç senelik konuşmaların tamamını sildim

insanın içindeki umut kırıntıları yüzünden olur genelde silmek için defalarca girdiğin uygulamada mesajları tekrar okuyup gözlerin dolar silemezsin mesajları.. uzun bi süre aynı döngü yaşanır sildiğin zamanda hem ufak bi pişmanlık hem de özgürlük kaplar ruhunu

bir "yeterli depolama alanı yok" bildirimine bakar

Her şeyimi paylaşıp konuştuğum için unuttuğum zaman girip bakmam lazım ¿

Eskiye dair birtakım iç hesaplaşmaların bitmediğine, hesabın tam olarak kapanmadığına işaret eden durumdur. Bu hal durumunda iken mesajları silsen ne fayda? Ancak o insanı silmenin yolu bu eylemden geçmektedir...

İç burkan bir gülümsemeyle okuduktan sonra kıyamıyor insan. Hiç okumasak belki daha kolay olur ama işte o çukura düşünce çıkamıyorsun bir daha. Aslında her seferinde okuyup kendine aynı şeyleri yaşatmak hiç de doğru değil ama kendimize bile bile acı çektirmeyi seviyoruz sanırım..

Acikcasi bende de halâ duruyor. Bazen orası benim galerim gibi bulamadığım resimleri ordan temin ediyorum. Okurken ne kadar cok sevdiğimi eski beni görüyorum, onun ise ne kadar güzel seviyormuş gibi yaptığını. Eninde sonunda sileceğim orası kesin de şu aralar değil.

Geçen hafta cumaya kadar duruyordu mesajlar. Çok değer verdiğim bir hocamla sohbet ederken laf nasıl oldu anlamadım bizi eskiten insanlara geldi. Silmedim mesajları bilirsiniz zor kopar insanlarla bağım onlar gitse de anılarına tutunurum dedim. Arkeolog anılar dediğin o mesajlar o resimler değil zihninde olanlar dedi. Anı dediğin orada durur. Ve onları silmek gidenin kestiği bağların çöplerini atmak demek. Sil artık dedi. O an sildim hepsini. Ve o masadan kalktık. Kalkarken fark ettim ki o masada kaldı tüm çöpler ve ben ruhumu ızdıraptan kurtardım.

çatır çatır silinir, mesajdır bu. hayatımda yoksa telefonumda olmaya da gerek yok

Soz ucar yazi kalir derler ya hani o hesap yasanan iyi kotu ne varsa hepsi kalsin diyedir. Iyiler hatirlaninca mutlu etsin kotuler hatirlaninca ayni hatalara tekrar dusulmesin diyedir.

Belli bir süre tutuyorum silemiyorum, kıyamıyorum. Ama bir an geliyor ki aman diyip yok ediyorum. Gereksizlere yer yok...