hız konusuna nerden başlasam bilemedim. bu hızın tanımı için v=x/t de diyebilirsiniz, günlük yürünen kız/24 saat de diyebilirsiniz. o sizin hayal gücünüze kalmış artık. aslında ilgiyi çekmek istediğim nokta: ne kadar hızlı bir yerlere varmak istiyoruz, ne kadar hızlı tüketiyoruz, isteklerimizin gerçekleşmesini için ne kadar hızlı oluyoruz... daha nicesi aslında hızlı olmamızı tetikleyen. hızlı olmayanların tutunamadığı bi zaman dilimine kayıyoruz artık. banka sıralarında işimiz hallolsun diye edilen aceleler, yeşil ışık yandığında öndeki araba için hemen basılan korna... bazen ağır ilerleyen diziye arka fonda bi şarkı açıyorum maksat boşluğu değerlendireyim diye. hiç uzak olmadığımız sınavlarda bile süre sıkıntısı yüzünden kendisini sınava yansıtamamış insanlarla dolu. hızlı değilsen tutunamazsın diyorlar aslında. hayatın hızlı olmasından şikayetçi değilim aslında, şikayetçi olduğum kısım sevginin de güvenin de dostluğun da hızlı bi şekilde bitirilmeye başlanılması. arkadaşlarımla bi ay sohbetten uzak kaldıktan sonra konuşmaya başlıyoruz. diyorum noldu konuştuğun kızla ilerlediniz mi diyo yok ya onun üstünden 2 kız geçti. böyle böyle çok örnek var aslında. ya hayatın hızına yetişemiyoruz ya da hızlı tüketiyoruz.
hani böyle şey gibi. bir arkadaşınıza iple bağlı olduğunuzu düşünün. koşuyor, siz de düşmemek için koşuyorsunuz..ve eğer tökezlerseniz düşmeden toparlanmanız nerdeyse imkansız.çünkü öndeki andaval koşuyor, sen düşüyorsun. toparlansan toparlanamazsın,yetişmek istesen dur bir eli yüzü doğrultalım. hele senin düşüşün öndekini etkilemezse o zaman bak işe sürüklenip durursun. hayatın hızına da bu yüzden yetişemiyorum sanırım. ben bir kere tökezledim. şimdi sürüklenmeden toparlamaya çalışıyorum.toparlarken de ne kadar yetişebileyim.. durup beklemiyor.
1
+
-entiri.verilen_downvote
yetiştiğimiz kadar yasarız. herşeyi yaşamaya çalışırsanız yetişemezsiniz tabii.
-1
+
-entiri.verilen_downvote
bir yerden sonra kenara çekilip oturup olanları izlemeye koyulursun. sonra o hızlı akan caddenin içine bir türlü atamazsın kendini, bekledikçe daha çok kaçırdığını düşünürsün ancak cadde daha hızlı akıyordur artık ve daha geride kalmışsındır. kendi içinde boktan bir kısır döngünün kapanına kısılmış bulur insan kendini.
o yüzden en başta tökezlemeyin.