şizofren olduğunu düşünmek

öyle olaylar oluyor ki gerçekten düşünüyorsun bunu. bazen hoş gelsede, bazen ise kafayı yedirtecek hallere bürünüyor bu duygu. sınamayın olum beni...

ben değilim

bazı şeyleri bazen anlamlı bazen anlamsız. bazen yapılmaya değer bazen yapılmaya değer bulmadığımda içine düştüğüm durum

arkadaşlar sözlükte bug buldum kendine mesaj atıp kendine cevap yazabiliyorsun son iki üç gündür kendimle mesajlaşıyorum dün ilk defa kendime asıldım bugünde kendime aşık olduğumun farkına vardım. yarın kendimi sikmem inşallah :) arkadaşlar ben şizofrenmiyim acaba şizofrensem bu engellenebilir mi?

sevdiğin kişi seni sevmiyorsa ve sende deli gibi seviyosan e mecbur şizofreni

ayna da kendimle baska biriymisim gibi konusuyorum kendi kendime röportaj yapiyorum sizofren miyim

"umarım şizofrenimdir de hepiniz hayal ürünüsünüzdür." yediğim dost kazıklarından sonra kurduğum cümledir.bir miktar acı içerir.

"belki ikimiz de şizofreniz ve birimiz aslında yok"

şizofren olduğunu düşünüyosan emin ol değilsindir. asıl inkar başlangıçtır

kesinlikle şizofren değilim. ejderyamda değil. şuan onu üzdünüz.

siz şizofreniyi ne sanıyorsunuz ya

dikkatimi çeken bir yazarın ilk entrysine bakıyorum nedeni?? bende bilmiyorum

hepimiz birazcık bile olsa şizofreniz :)

geçen "çok eğleniyorum" dedikten sonra kendi kendime "katılıyorum" demem de şizofrenliğe dahil mi

ejderiyamı bağladıktan sonra buraya gelip yazıcam şizofren olmadığımı

şimdiye kadar hiç düşünmedim ama öyle oldugum iddia edildi..

çok düşünürsen olursun

akıllı olmakta iş yok arkadaş

genelde çok üzüldüğüm ya da sevindiğim durumlarda kendimle konuşurken veya birine bi şey anlatmam gerektiğinde ön hazırlık olsun diye duvarla konuştuğumda aklıma gelen sorudur.

bence iyi bir şey sonuçta adamla dertlesiyoz muhabbet edecek biri oluyo

kendi kendime saatlerce konuşabiliyorum karşı taraftan bazen seste geliyo kendi kendime kavga bile ediyorum hatta bazen yolda yürürken değişik mimikler fln yapıyorum konuşurken insanlar tuhaf tuhaf bakıyo şizofren olma ihtimalim yüzde kaç? (bkz: kesinlikle şizofren olamam ahshha)

bazen kendi kendime düşünürken sesli bir biçimde "doğru bak bu aferin kız sana" gibi tepkiler veriyorum. bu durum beni biraz işkillendiriyor açıkçası.

bn kendi ejderhama çok üzülüyorum daha kendi doğum günü pastasını bile üfleyemiyo bunu söylediğimde ise bana şizofren misin diyolar ama bence kesinlikle normal bi durum haksız mıyım?? (bkz: ne şizofreni yaa)

ben degilim demi esub tabi degilsin saol

bütün sihri kaçırdın ama. sizofren olsan inkar edersin kimse ben sizofrenim demez

kesinlikle yan komşumuz. şu saatte bile evde bağıra bağıra şarkı söylüyo. ve o kişi benim çocukluk arkadaşım..

youtube'da şizofreni testlerinin yanıtlarını birebir aynı cevaplayinca düşünmedim değil. sonra banane dedim geçti.

zamanında gazete kuponlarıyla verilen aile sağlığı kitaplarında okuyup bende ve tüm ailemde olduğunu düşündüğüm rahatsızlıktır. zannettiğim kadarıyla psikolojinin barcelonası gibi bir şey ( real madrid için bkz. bipolar bozukluk, bayern münih için de bkz. çoğul kimlik bozukluğu ). annem de sık sık babanız şizofren falan derdi. türk insanın en sevdiğim yanı da bu zaten, lisansları olmasa da teşhis koymaya yetkili olduklarını düşünmeleri. velhasıl kelam, her daraldığınızda böyle şeyleri aklınıza getirmeyin.

şu saçma, herkesin çıkarları uğruna hareket ettiği sahte insanlardansa, kendi zihnimde oluşturduğum iyi insanlar bana yeter. bu yüzden şizofrenim.

akıllı olamaya çalışan yok. yok bipolarım, yok şizofrenim, yok psikolojik sorunlarım var. büyük marifet maşallah madalya takcaz

aynen derste öğrendiğim öz bir bilgi gerçekten şizofren ise ya da bu tarz şeyler yaşıyorsa diğer sorunlar gibi asla ve asla bunu kabul etmez. ben bir keresinde hocama hocam gerçekten bu belirtiler bende de var ya ben öyleysem ve sadece bunun farkındaysam diye sormuştum hocada bana öyle olsan gelip bunu bana soramazdın bile demişti.

aynanın karşısında deli gibi dans edip sonradan gelen düşünce

şizofren olduğumu düşünmüyorum bildiğiniz bir ara görmüş olduğum halisulasyonlar yüzünden psikiyatri doktorumun bana koyduğu teşhis şizofren başlangıcı; önlemi alınmazsa ilerleyip ciddi boyutlara varabilir demişti.. kendi kendime konuşurdum, kitaplar okur kitapların içinden geçen bütün karamsar kelimelerin altını çizerdim, durduk yere çok gereksiz şeyler için saçma totemler yapardım, hayvanlarla konuşurdum tuhaftır ki bana cevap bile verirlerdi ve çok sevdiğim ve kaybettiğim insanların hayallerini görür onları gerçek sanır saatlerce konuşurdum.. yengemin yaptığı bazı şeylerden dolayı onu öldürmek geliyordu içimden ve bir gün evde beslediğimiz kuşun gece bana onu öldürmelisin dediğini duymuştum ama bir kaç kere dediğini duydum ve elime bıçağı alarak ona yaklaşınca bi anda kendime geldim. ve ertesi günü annemlere ben erzuruma gidiyorum dedim niye dediler bende dersler başlamış gitmem lazım diyerek bi bahane uydurdum ve erzurum yerine izmir'e gittim küçük bi ev tuttum bi garsonluk işi buldum bir yıl orda yaşadım aynı zamanda sürekli bi psikoloğa gidiyordum ilaçlar falan aldım ama bana sürekli yazmam gerektiğini söyledi bende sürekli yazdım. bir yılın sonunda artık geçmişti rahattım. erzuruma okuluma döndüm okulu bitirdim. ondan sonra bir sürü boktan şey yaşadım ama artık şizofreni gibi bir durumum yok. tabi sizde kafamda kurduğum ütopyalardan ibaret degilseniz..

araştırmalara göre, yalnızca şizofren kimseler kendilerini gıdıklayabilir. ve yine araştırmalara göre bunu okuduktan sonra deneyen kişi yüzdesi %78'dir.

bi insan nasıl şizofren olur ya

(bkz: muharrem ince): hastalıklı şizofrenler kaçırıldığımı sanıyorlar. bunu ciddiye alıp yaymak da bir problem ama neyse.