yokluğun en sert şekilde gösterilmiş hallerinden biridir.
herkes türlü türlü pastalar börekler getirmişken senin elinde sadece 50krş'luk bisküvi paketinin olması çok koyar. yaşlar da küçük olduğu için dalga geçilebilir veya hiç sorun etmeden o çocukta ortama dahil edilerek güzel bir şekilde olaya devam edilebilir. neyse ki hiç yaşamadım.
-3
+
-entiri.verilen_downvote
samsunlu olsam uzun samsun 216 götürürdüm bizim orada en meşhur bu diye
5
+
-entiri.verilen_downvote
(bkz: ilkokulda yerli malı haftasına içecek götürmek)
bir kaç kez bu gruba katılmışımdır çünkü o zamanlar maddi durumumuz pek iyi değildi, yerli malına götüreceğim yiyecekle ailem bir hafta doyardı.
bundan hiç utanmadım, biraz burukluk yaratıyordu tabii ama ailem her şeyden önce gelir üç beş sümüklü ilkokul çocuğu gülecek diye ailemin canını mı yakayım, bok yiyin hepiniz.
yerli malı haftasına değil de öğrenci gezimizde yaşadığım farklı türden dram. yağmurlu bir gündü. annem gezi iptal olur diye hiç bir şey vermemişti yalnızca beslenmem olan bir dilim tost vardı.okula gittim gezi iptal olmamış. ben hala durumun farkına varamadım tabii. neyse gittik ziyaret edeceğimiz yere. yemek anı geldi. masalar kuruldu herkesin annesi bir şeyler yapmış toplandılar yemeğe. ben zaten içine kapanık bir çocuktum gittim usulca arka taraflara tek başıma tostumu yedim. ne zaman aklıma gelse içim burkulur.
2
+
-entiri.verilen_downvote
annem çalıştığı için çok yaşadım bunu. ama tüm yorgunluğuna rağmen kek yaptığı zamanlar da olurdu. canım anam <33