öğrenciyken geçim sıkıntısı çekmek

lise 4e gidiyorum şuan geçen sene bi gün evden çıkarken ne para ne de bi yemek falan su bile yok unutmusum aq almayı neyse baktım olmuyor kendime dedimki bugün soyvayvir oynicaksin başka çare yok sonra okulun mescitine gidip ya rezzak dedim böyle bi yarım saat falan yaptım bunu o gün hiç doymadigim kadar doydum (bkz: allahm sana teşekkür ederim )

çalışmaya mecbur olmak..

bilader ya sikicem arkamda dağ gibi babam var diyecegim biri yok ölü degil ama adamın varlıgını hissetmiyom.üniversite öğrencisiyim adam hala bana 3 günde falan 30 lira para gönderiyo durumumuz kötü değil ama babam göndermiyo annemle zaten kavgalılar 9 aydır eve gitmiyo.kyk yurduda cıkmadı arkadasla evde kalıyom evde merkezi bi yer kira zaten anasının amı baska ev yok civarda.bütün borçlarımı kiralarımı ben ödüyorum burslar sağolsun var.bi şekilde gecinip gidiyoz ama sıkıntı.bunları duyar kasmak için yapmıyorum sadece yazıp rahatlamak istedim iyi geceler cümleten

surekli kisitli bir hayat

hiçbir burs almıyorum yaşadığım şehirde okuyorum eve girmeyen ben para gitmesin diye eve bağlı kaldım para toplayıp kızla çıktığım günlerde onla beraber yemekti çaydı falan yiyip içiyoz sonra ben yine aç ben yine fakir

her haftasonu işe pazartesi bidaha okula giderdim

minibuscuye: "abi bizi 80 kurusluk goturur musun?" demektir. en ucuz yiyecek icecek mekanlarini bulup, 1 -2 tlye ne idugu belirsiz menuler yemektir. (hamburger koftesi yesil renktedir. icecek ise kirmizi renkte bir sudur. tatliyi ne siz sorun ne ben soyleyeyim.) yeri gelince 1 tlyi paylastigin arkadastan ayri yemek yediginde onun bunu fark edip trip atmasidir. simdi dusununce komik olandir😁

durumumuz şimdi iyi çok şükür çalıştığım bir işimde var şu an ama lisedeyken günlük aldığım para sadece yol bi de 2 lira paraydı sigarada içiyordum yetmiyordu yani sonrasında öğle aralarında bizim okulun orada ki kafede öğle yemeği karşılığında çalışmaya başladım yemek işini halletmiştim sigarada öyle tütün mü dersin kaçak mı dersin bulmaya çalışıyordum. sonrasında allah yüzüme baktı telefon tamiri ve alım satımı işine girdim o günden sonra liseyi bitirdiğimde cebimde birikmiş param ve parlıamentim vardı demek istediğim eğer gerçekten istesen oluyor be hacı bir şeyleri tırmalarsan oluyor.

dilencilere bile öğrenciyim dediğinde gidiyorlar daha nasıl anlatayım.

küçük paralarla büyük hesaplar yapmayı gerektiren durum

ilk yılım fakat ikinci ayda 2 gün boyunca 2 lirayla idare etmek zorunda kaldım

evdeki zeytin kovasından herkese eşit olacak şekilde dağıtmak

laf oyunu gibi olmasın da içim sıkıntısı çekmektir. bakın laf oyunu yok gibi okuyun. imasız msksllsl. ucuz bulgar vodkası içerdik biz. nordix. mustafa vardı. toprağı bol olsun. ben hakkaniyetli adamım diye bütün bardaklara eşit koyardı. hak geçmesin derdi. napıyodur acaba şimdi?

allah'a şükür daha çekmedim. inşallah çekmem ileride. böyle kenarda param olmadığı zaman kendimi kötü hissediyorum, zaten asosyal insanım. pek sosyal faliyetim yok, artanı her ay kenara koyuyorum veya alışveriş yapıyorum. öğrencilik güzel meslek, ekmek elden su gölden. çalışmaya başlamadan bu günlerin değerini anlamak güç. çekilen geçim sıkıntısı olsa bile tadı farklı. özleyeceğim bu günlerimi.

evet ben izmirliyim. ege de okudum. ailemle yaşarken, onlardan para almamk için çalışarak okudum. garsonluk ikinci mesleğim aslında. düşünün bide bizim stajlarımız oluyordu sabahtan akşama kadar koştur koştur git garsonluk yap. vallaha iyi kazandım çalıştım ama çok yoruldum

sene 2000. ailemden, eski parayla aylik 90 milyon gelirdi. iyi paraydi aslinda ama gereksiz harcamalarim yuzunden bi gun resmen battim. butun para aldigim borclara gitti. bir tek dostum vardi. ismi caner. maddi durumu kötuydu. annesi 30 milyonu ancak gönderirdi bazen o kadar da gelmezdi. o dost o 30 milyonu bir ay boyunca ikimize harcadi. 1 ay menemen yiyip kisa samsun ictim. dunya da cok guzel insanlar yasiyor. yeterki biz yapilanlari unutmayalim

hayatın uygulamalı finans ve bütçe yönetimi dersidir.

bence hayata bir değer katan olaydır. gerek güzel anılar gerekse insana idare etmesini öğreten durumdur. malesef ailemle aynı şehirde bir üniversiteye gittim ve bu durumdan mahrum kaldım. özellikle üniversite dönemlerinin kıymetini bilin derim .

insanı muhasebe uzmanı yapar, 4 sene okulunu okuyandan daha başarılı bir muhasebeci olursun