kütüphane saygısı

sessizlik, yol verme, kısık sesler ile konuşma, telefon çalınca adımlarına dikkat edip insanların dikkatini dağıtmamaya çalışma, dikkatin dağılıp yolun tam ortasında kitaba gömülüp okusan bile insanların etrafından dolanıp geçmesi.. huzurlu ortam be..

genelde olmayan saygıdır. kütüphaneye abur cubur yemek için gelen,kıtır kıtır bir şeyler zıkkımlanan kişinin ağzını arkadaşlarıyla sanki kafedeymiş gibi sohbet edenlerin dilini karıya kıza yazmak için gelen erkeklerin elini podyuma çıkacakmış gibi topuklu ayakkabı giyen tak tuk yürüyen,bir de leş gibi kokan çakma parfümünü üzerine boşaltan kızın tipini götünde kurt varmış gibi 2 dk yerinde oturmayıp ortada dolananların bacaaaanı öpeyim

(bkz: kütüphanelerin ortam yapmak için kullanılması) gerçeğinden sonra pek mümkün gibi görünmeyen durum.

geçen sene ben kütüphane masada oturmuş ders çalışırken yanımdaki çift kikirdeme eşliğinde yiyişiyorlardı. ve bu birkaç kez daha denk gelmiş. orada otururken ben utandım onların hareketlerinden. o gün akşam gayet saygılı bir dil ile okulun paylaşım yapılan sayfasından bu durumu yazıp kütüphanenin ders çalışmak için olduğundan,çevredeki insanlara saygılı olunması gerektiğinden ve kütüphane kültüründen,ahlakı,saygısından bahsettim. gelen yorumlarda aynen şöyle bir şeyler vardı "imam hatipten mi geldin bizim okula". "yallah arabistana" bunu yazan da üniversiteyi kazanmış bir birey. kazanmış ama beyniyle kazanmadığı fazlaca belli oluyordu değinmek istediğim noktayı anlamayışından. ve buna destek çıkan yorumlar da vardı. işin komik tarafı kütüphanede ses çıkarıp, seviyesiz hareketler yapmak modernlik ve benim bunu uyarmam yobazlık, geri kafalılık oldu. ya da imam hatipten mezun olmak ne zaman bi hakaret haline geldi. evet şimdiki türkiyede işler çok farklı o yüzden çok yorum yapamıyorum ancak sonuçta saptırılmış da olsa amaç belli. üzüldüm ve utandım. kendim için değil tabi ki ama olayın bu hale gelmesi üzdü yani. i̇nsanların modernliği istediğin yerde istediğin şekilde davranmak sanması ve böyle sanmanın kabul görmesi beni üzüyor. insanların en en basit kütüphane kültüründen bile bi'haber olması üzüyor.

özellikle vize final haftalarında gerçekten nasıl üniversite kazanmış hayret edeceğiniz insanlar görüyorsunuz. sırf karı kız kesmek için gelen erkekler olduğu gibi sırf erkeklerle tanışmak için gelen kızlarda mevcuttur. yerleri kapılmasına diye çantalarını bırakıp saatlerce kütüphane kantininde muhabbet ederler. ders çalışmaya gelen dostlar da yer bulamaz.

bir de adamlar sırf yerim belli olsun diye akşamdan kapıp öyle gidiyorlar. bir saniye sonra nefes alacağın bile meçhul iken , ertesi gün kütüphaneye gelebileceğin ne malûm? örneğin bazen ben sabahtan akşama kadar kütüphanede kalıyorum. çoğu kez rastlıyorum: masa dolu görünüyor ancak, akşama kadar hiç kimse gelip de ders çalışmıyor o masada. kendisi çalışmadığı gibi, bir başkasının ders çalışma hakkını da engelliyor. bir de şey var tabi, kimisi masanın dolu olmasını umursamayıp oturuveriyor oraya.sonra masanın sahibi gelince ufak çaplı da olsa bir kargaşa meydana geliyor. hoş şeyler değil bunlar. burayı okuyan ve benzer şekilde davranış gösteren öğrenci arkadaşlarımdan rica ediyorum: her nerede olursanız olun ; ama bu çirkin davranışları sergilememeye özen gösterin. hiç kimsenin ders çalışmasını engellemeye hakkınız yok.

bulunduğumuz şu vize döneminde hatırlatmakta fayda gördüğüm saygıdır. (#2129853)