alışılan insanı kaybetmek

hüzün verir. sadece sevgili olarak düşünülmemesi gerekir. bir süre parmağınızı yakmış gibi hissedersiniz hani böyle ilk başta çok sızlar sonra geçer ya,öyle. sonra varlığına nasıl alıştıysanız yokluğuna da öyle alışırsınız.

ölüm olsa bir nebze tesellidir bu. ölüm değilse vay halimize...

720 saatlik film gibi bi şey. (bkz: ambiance )

t: aşk yanılgısının tetiği. bir şeyin değeri, onun varlığına verdiğimiz dikkatle doğru orantılıdır. verdiğiniz dikkat, kaybettiğiniz insanın hayatınızda yarattığı boşluksa; o boşlukta savrulursunuz. verdiğiniz dikkat, hayatınızdaki dolu kısmın azlığı ise ortadaki problemin minimalize formulünü bulmuşsunuz demektir. bardağın dolu tarafında olmanız muhatabınızın susuz olmadığı zaman hiçbir sik ifade etmez. muhatapları siktir etmek dolu bardağı boş tarafıyla birlikte siktir etmektir. bildiğim bir şey varsa ecelimiz alışkanlıklarımızdan olacaktır. --- spoiler --- güle gûş etdiremez yok yere bülbül inler varak-ı mihr ü vefâyı kim okur kim dinler --- spoiler ---

boşluğa düşüyormuş gibi hissettiğim eylemdir. hiçbir şey olmamış gibi devam edemem hayatıma. bir süre daha merak ederim o insanı. eğer birine alışıyorsam bir şekilde değer veriyorumdur ilişkimiz kesilse bile en azından saygı çerçevesinde olmalı.

zor çok zor elimin altından kaçan o yaz gibi, bulutların ardından tuğkan-zor

fiziksel olarak kaybederim ama hep aklımda kalır.

Abi yaptığım en manasız en saçma yanlış okumayı yaptım galiba. Alişanı kaybetmek ne lan. Bunun "insanı"nı naptım acaba. Sağır duymaz uydurur derler aha işte körde görmez böyle olur ckmcckkckc