sözlük yazarlarının garip alışkanlıkları

debelendikçe batarım.

kalıp sabunu kullanmadan önce her yerini kazırım. sabunu ziyan etmek değil yani mevzu, iğreniyorum üzgünüm :(

gece yarısı saat 2'ye geçtiği zaman tuvalete girer klozetin üzerine oturup yarım saat sigara içerim.

yastığa yada yorgana sarılarak uyurum mevzu rüyamda onu görürken ona sarılmış gibi hissetmek.

renkli çorap almak (farklı şirin desenler garip karışıklı renkli allahım bana hediye olarak çorap alın) her defterimin veya kitaplarımın boş yerlerine garip şekiller anlamsız sözler yazarım (yeni aldığım defterlere ne kadar kıyamasam da karalıyom)

onun ölüm haberi geldiğinde başlamışım tırnak yeme alışkanlığına biliyorum biraz mide bulandırıcı ama küçükmüşüm alışmışım işte bırakamıyorum.

dilek dilemesemde her zaman paketime dilek sigarası koyarım

internetten dizi izlerken sonraki bölüm butonuna kesinlikle tıklamam. o bölümü bulup öyle açmam lazım.

biriyle yürürken kesinlikle arkamda kalmamalı ya yanımda ya da önümde yürümeli.

biri yere tükürdüğünde ona laf söylemeden duramıyorum. kavga çıkarmadan duramıyorum resmen.

mutsuzken geometri çözmek. 11. sınıf ruhen bitik olduğum zamandı. ne kendime ne de başkalarına tahammülüm vardı ve kafamı oyalayacak bir şeyler bulmalıydım. geometriyi keşfettim sonra. şekillerle ve sayılarla zihnimi meşgul etmek daha cazip gelmişti. hatırlıyorum da etüt odasından çıkmazdım. elimdeki o geometri kitabı, işlemler, sayfa kenarına yaptığım karalamalar, ruhumun yansımaları... sonra üniversite sınavı derken geometriyle bütünleşmişim. geometri diyince akla ben geliyormuşum, öyle diyorlar. sınıfta, otobüste, masada, ayaküstü hep geometri çözdüm. kafamda hatta, rüyalarımda bile. seviyordum ve kafam dağılıyordu. sonra uzun süre elimi sürmedim, mutlu olduğumdan değil. uzak kaldım kitaplara. hep aradım ama geometriyi. az önce "napıyorum lan ben" farkındalığı oluştu. masa başında elime yüzümü yaslamış şarkı dinlerken ve geometri çözerken buldum kendimi. i̇nsanlara can sıkıntısı dedim ama öyle değil. çözdüğüm onca geometri sorusu kadar mutluluk borcu olsun hayatın bana. kader bize de güler inşallah.

evde yalnız kalınca bir kavanoz salatalık turşusu ve yanında meze yemek..

kendi saçlarımı yoluyorum özellikle kulağın hemen yanında olanları mazoşist miyim neyim

masaya oturduğum yerden uzanarak ders çalışıyorum. bu yüzden birkaç kkere ders öalışmayıp uyuyorum diye azar yemiştim ama napim kafam otomatikmen masaya düşüyor. test kitaplarına yan bakmaktan gözlerim de bir değişik bozuldu. sağ 1.75 sol 0.50

çabalayıp çabalayıp bir yere varamamak

uyumam için en az 2 yastık olması lazım tek yastıkla uyuyamam. çok sinirlendiğinde mutlaka sarma sararım(deneyin sakinleştirici etkisi var) eğer birisini arayıp ulaşamıyorsam ulasana kadar israrlarla arar karsimdakini biktiririm

her yerde uyuma potansiyeline sahip bir insanım, yeter ki uykum olsun. fakat özellikle arada aileden biri yan yatarken bacaklarını yukarı çektirip popolarının yan tarafına kafamı koyar uyurum. belli bir vakitten sonra aile bireylerinin bacakları uyuştuğu için de beni kovarlar.

Son mesajı atmak. Emoji bile olsa o son mesajı ben atacağım. Görüldü yapıp bırakarak karşı tarafa ayıp etmiş olurum diye düşünüyorum.

bir şeye çok üzüldüğümde ya dövme ya piercing yaptırırım.

iki yorganla + kazakla uyuyorum yo hayır kansızlık yok

Mümkün olduğunca her şeyin mavi renklisini satın almak.

Instagram'da veya Twitter'da şans patatesi,kedisi, köpeği falan atıyorlar ya onları beğenmeden geçemiyorum.kesinlikle inanmıyorum ama beğenmeden de duramıyorum.eğer sallayıp bu sefer beğenmeyecem desem de bir süre sonra dönüp tekrar beğenirken buluyorum kendimi.

içtiğim su şişelerini atmak yerine biriktiriyorum. beni inanılmaz gaza getiriyor. gördükçe daha çok içesim geliyor, şişe sayısını arttırmak istiyorum. ayın sonunda da kaç litre su içmişim diye hesaplıyorum. bakıyorum onlara kendimle gurur duyuyorum, burada ne emekler var diyorum. üstelik atmaya da kıyamıyorum.

Ben minimalistim bir şey biriktirmiyorum

kupa severim çeşit çeşit kupalarım var

şişe bira içerken kapağını her seferinde -yüzük misali- parmağıma takarım. öyle ki bir dönem sürekli oturduğum mekandaki garsonlar kapağını açıp servis ettiklerinde kapağı masada bırakıyorlardı jdjdkak mesela yaaneğ

internette bir şey arattığım zaman çıkan ilk site "ücretli sponsorlu reklam"lı bir siteyse ona değil de ikinci seçeneğe giriyorum. ikinci seçenek birincisiyle aynıysa bile yanında reklam yazana tıklamıyorum. çünkü yeter ki bana dert olacak bir şey bulayım

İstifçiyim genelde hiç bir şeyi atmam

Bütün alarmlarimi dakikası 15,30,45,00 olacak şekilde kurarim

Dişlerimi fırçaladıktan sonra tuvalete giremiyorum sanki girersem yeniden fırçalamam gerekecekmiş gibi hissediyorum

Yemeğe başlamadan önce kokluyorum ben

yolda biriyle yürürken asla sag tarafta yürüyemem ille de solda yürümeliyim

Et ve tavuk bulyon koklamaya bayılırım.

Karnım açken su kaplumbağama yemini atmıyom. Önce ben doycan amk bnne

Dua ederken kendimi kaptırıp çay sigara muhabbetine dönüyorum. Fark edince de pardon Allahım ama sen içimi biliyosun zaten diye savunma yapıyorum. Her seferinde oluyor hiç şaşmıyor :)

Bir kitaba başladıysam başka bir şey okumam. Masamda Bir işe başladıysam masamı meşgul edecek başka iş açmam odam toplasam da dağılacak Bir iş yapıyorsam dikiş gibi mesela bitmesi 3 gün de sürse süpürmem orayı değişik bir takıntı...

13 yıldır birlikte uyuduğum önünde yavru olan bir pandam var. Onsuz uyuyamıyorum. Asıl komik olanı iyi geceler diyip öpmeden de uyuyamıyor olmam ;)

Dudak yemek. Vazgeçemiyorum şu illetten

kahve ve sigara olmadan tuvalete çıkamamak.

Topuklu ayakkabı/bot ya da terlikle araba kullanamıyorum. Hatta bir çift spor ayakkabım var ondan başka ayakkabı ile kullanamıyorum. Denediğimde bir takım debriyaj problemleri yaşıyoruz.

annem bana "hoşt köpek" dediğinde "hav hav" diyorum

Ortak kullanılan şampuan, sıvı sabun vb. ürünleri kullanmak zorundaysam önce lavaboya falan bi kez sıkıyorum sonra ikinci sıkımı kullanıyorum. İlk sıkımın hep pis olduğuna inanıyorum çok saçma ama kurtulamıyorum bundan.