sevilen insan için yapılan en büyük fedakarlık

mesela; mutluluğu için kendi duygularından vazgeçmek

prezervatif kullanmak

bencil yaratılan bir varlık olan insan için sevmek başlı başına fedakarlık ama kıymeti bilinmiyor.

hangi birinden bahsedeyim bilemedim. sevdiğim için kendimden vazgeçiyorum. o kadar değer veriyorum ki öl dese ölecek duruma geliyorum. bu huyumdan nefret ediyorum ama gözüm o kişiden başkasını görmüyor. bu yüzden de egoları tavana vuruyor. kendilerini bir şey sanıp başkalarına yöneliyorlar ama karşılık bulamayınca 'lilithimsi benim egomu okşuyordu, ona gideyim.' mantığında geri dönüyorlar. üzücü.

yıllar boyunca karakterine ve gururuna düşkün birisi olarak benim yokluğumu başka bir erkekle doldurmayı istemis olduğunu öğrendiğim an hiçbir şey olmamış gibi iliskimize devam ettim. bu sayede bazen sevdiğin için birtakım şeylerinden ödün vermenin gerektiğini anlamış oldum. bu durum bana acı vermiyor mu? elbette veriyor. olsun, onun gözlerinden akan yaşa kıyamam ben. ali lidarın dediği gibi :"bir şeyi gerçekten seviyorsan, başka çaren yokturda ondan seviyorsundur." başka çarem yok, seviyorum abi seviyorum.

sanırım en büyüğü hasta olduğu için rahatsız olduğu sigarayı gün boyu yanında içmemem 10 saat boyu artı evine bırakırken falan bi okula giderken birde eve dönerken içiyordum

sevdim ötesi mi var

anne babamı hiçe sayıp sadece 1 saat görme uğruna 415 km'lik yolu gittim tek başıma değdi mi peki? tabiki hayır.

"sevdigi kişiyle mutluysa ayrılmasınlar" şeklinde temennide bulunmak mesela

bir anlik dalginlikla sevmisim daha ne yapayim ? lan hem fedakarlik yapmissin zaten seviyorsundur . ben suana kadar sevmedigi birine fedakarlik yapan birini gormedim

kuzenim bir gün aradı. kuzen ben yurt parama sevgilime hediye aldım. yarın son günü bekledim ama bulamadım parayı sende varsa verir misin bir haftaya veririm dedi. babamla dayımda küs ama biz konuşuruz yani. neyse babamın dershane içim verdiği 200 işte olan taksiti buna yatırdım. kimseye söylemeden. teşekkür falan etti lan nasıl mutlu oldum yardım ettim diye. sonra hafta geldi yok para yatırmadı. mesaj attım haftaya dedi. böyle böyle 3 ay oldu daha vermedi. arkadaşlar falan buldukta zoruma gitti ya. düşünmeden yatırdım ben ona durumu anlattımda ama bana vermedi abi. eyvallah dedim artık.

süt hastalığı vardı çikolata ve pasta yemeyi bıraktım onun için.

üzüntüden 1 ay içinde verdiğim 12 kilo

sabredip beklemek. hala yapıyorum. ve ileride bu fedakarlığımla övüneceğim. şu an nasıl müthiş bir şey yaptığımın farkında olmayabilirim-ego kastım lekfıeksşlskd- ama ileride herkes daha çok farkına varacak.

sulalendeki cogu kisiyle kusmek, 1 haftada 4 kilo vermek, tek bir arkadasinin kalmamasi. ama bundan daha onemlisi butun sabrini vermektir bence. artik herhangi bir erkege sabredecek sabir kalmadi resmen

o hayatıma girmeyince, ben de hayatımdan çıktım

yapmadım ama kendimi bile vermeye hazırım şu anda. yeter ki evet desin...

gençliğim en güzel yıllarımı verdim daha napayım

gençliğimi, en güzel yıllarımı verdim

onun için, ondan vazgeçtim

içim söküle söküle seviyorum be. dibine kadar..

gençliğimi çürütmek

avrupa yakasindan sultanbeyliye gittim toplu tasimayla aq sadece 1 2 saat gorusmek icin daha ne yapayim.

cebimdeki son para ile istanbuldan denizliye kavga ettiğim ayrıldığım sevgilimden eşyaları alma bahanesiyle son 1 kez görmek için yaptığım fedakarlıktı. gittim gördüm son 1 kez sarıldım yüzüme bile bakmadı nefret ettiğini söyledi ve gitti. sayesinde 1 hafta sadece ekmek yedim ama canı sağolsun

sevdim daha ne yapayım

daha çok üzerim diye konuşmuyorum

boşverdim...

kimse onu sevmezken ben geldim ona yuva oldum

baya okudum herkes külo vermiş, devam sevilen insanlar - sağlıklı yaşam için (!)

sevgimizi verdik. yeterince buyuk bi fedakarlık sayılmaz mi

arkadaşlığımızı kaybetmemek için seni seviyorum demedim.

üniversitedeyiz. çok sevdiği dedesi vefat etmişti. mersinden istanbula gidecekti. ben de maddi açıdan çok iyi birisi değilim. arkadaşlardan borç harç toplayıp bende kalktım gittim istanbula yanında olayım diye..

sevmek. bundan daha büyük fedakarlık olamaz. sevmek için her şeyini adaman gerekir çünkü.

sigarayı bıraktım dahası delirdim

kendimden vazgeçtim..

alışveriş yapmak için ayırdığın parayı onun borçlarına vermek ve karşı tarafın umrunda olmaması 😒

en yaşanılası yaşlarımdan 2 yıl

ömrümden 4 yıl

sevdiği kızla arasını yapmıştım en büyük fedakarlığım bu oldu sanırım

hayatın boyunca onu beklemek

ömrümün yarısını verdim...

anlattığı her şeyi arkadaşıymış gibi dinlemek ama senin ona anlataman...

koskoca 187 boyunda adam birgün kanepede uzanırken boynumda uyuyakaldı. 1 saat boyunca hiç kıpırdamamıştım, boynum tutulmuştu ama uyandırmadım. gör allam görrr, ne çok sevdik göör.

work and travel'a gitmemiştim her şeyi ayarlamama rağmen ama o ilk fırsatında yurt dışına çıkmıştı. sonunda 4.5 yıllık ilişkiyi gözünü kırpmadan bitirdi. 2 yıldır da ağzıma sıçmaya devam ediyor

aslında o baya bi fedakarlık yaptı herşeyden vazgeçmiş ben yeni anladım canı sağolsun yolu açık olsun.

ortak bir arkadaş grubumuz vardı ve o gruptaki herkesi çok seviyordum. hâlâ da seviyorum tabii. ayrıldıktan sonra beni gördükçe üzülmesin diye kimseye bir şey anlatmadan sadece birisine özel bir sebebi olduğunu söyleyerek ayrıldım o gruptan. en az onu özlediğim kadar özlüyorum arkadaşlarımı ama hâlâ gidemiyorum yanlarına.

5 adım atmaktan acizken, 1000 kilometre kadar bir uzaklığa sahip bir şehire ilk kez uçağa binerek gitmiştim, baya riskli bir şeydi eğer ki o gün karşımda o olmasaydı ne dönüş yolunu bulacak ne de kalacak kadar bilgim vardı çünkü o şehirde ilk bulunuşumdu. Ayrıca 2 gün kütüphanede falan yattıydım asdfdasf ayrıca ; (#1028844) (#1028996)

(bkz: kilo vermek) ilk platonik aşkım için yapmıştım. bir dönemde 17 kilo vermiştim, dile kolay be. benden bir ben çıkmıştı. eh platonik işte, bakmadı yine de. kısmet. bir sevgili yaptı, yedi yıl olacak beraberler, kesin evlenirler. hehe benim de zayıflamış olmam kendi işime gelmesiyle kaldı.

5 yılımı ona vermek.