mahcup olmak

insanı insan yapan davranışlardan biridir. şöyle ki, mahcup olmayan insanın yüzü kızarmaz. yalan söylerken, suç işlerken, suçu açığa çıkarken, pişkin pişkin bakar hatta sırıtır. haliyle pek insani bir yanı kalmıyor o şekilde. kısacası, insani bir davranıştır.

(bkz: ar) (bkz: ar damarı)

çok yönlü duygulardan bir tanesidir bir hata yaparsın karşında ki insana karşı bir mahcup olursun. bir iltifat ya da bir hediye alırsın mahcup olursun. tatlı mahcubiyetler yaşamak güzeldir.

Yapılan bir iyilik karşısında utanmak. Bir hocamız sınavı çok kolay yapıyor. Bazen keşke biraz zor yapsa diyorum. Çok mahcup hissediyorum.

Bu dünyada çok sık hissettiğim bir his. Bana karşı yapılan her güzel şey için çok mahcup hissediyorum. Bir kelime için, bir cümle için, benim için yapılan belki de çok basit bir iş için, "benim için" yapıldığını hissettiğim her şey için. Sözlükte de mahcup hissettiğim çok yazar var. Hepiniz hakkınızı helal edin bana. Bazen sizi çok sıkıyor gibi hissediyorum. Yalvartıyor gibi hissediyorum ama asla amacım bu değil. Sadece içimden geldiği şekliyle kendimi anlatıyorum. Tüm mahcup olduklarıma ithafen iyi ki varsınız. Sizin gibi insanlar olmasa ben bu dünyada nasıl yaşardım bilmiyorum. Bana sözlüğe neşe veriyor falan diyorsunuz ya hani. İste ne veriyorsam sözlüğe hepsi sizin gibi insanlar sayesinde. Siz bana öyle yaklaştığınız için 💛

eğer bu duygunun yüz ifadesini çiziniz deseydiler şu an tam karşımdaki amcayı betimleyerek çizmek isterdim. sanırım park halindeki bir araca çarpmışlar pek önemli bir şey yok ama ödemesi gereken maddi bir hesap var ortada ve muhtemelen bunu da derin derin düşünüyor. arada eşiyle göz göze geliyor, soğuktan yanakları kızarmış; gözlerinde her an ağlayacakmış gibi derin bir kırgınlık ama ikide bir yutkunmasıyla bastırıyor hüznünü. amcanın mahcubiyeti karşısında oturup ağlayasım var, hakikaten içim gitti amcaya. ah be amcam sahiden kocaman sarılasım var sana.