en sıkı örneklerinden birine
kemal sunal'ın
şark bülbülü filminde rastlanan gıpta edilesi maharet.
köyü satan halil ağa ile yeni ağa zülfo arasında henüz son söz söylenmemiştir ve birbirini avuçlayan eller yukarı aşağı hararetle sallanmayı sürdürmektedir. köydeki erkeklere kelle başı yüz lira biçildiğini duyan korucu şaban olaya bozulup soluğu iki herifin yanında alır:
-çok teessüf yapirim halil ağa. bana da yüz kayme fiyat biçisin. ben sana iki günde kazandırıyom bu parayı!
şaban'ın çıkışını oldukça mantıklı bulan uyanık halil, daha fazla mangır kazanma ümidiyle zülfo'ya döner:
+haaa zülfo ağa, bu adamım tam on kişiye bedeldir. bunun için bin lira isterem.
*dellendin mi ağam? bin kayme neyine istersin bu mertiğin? vazgeçtim valla...
+dur hemen sinirlenme zülfo beg.
fakat artık çok geçtir. yeni ağa öfkeden küplere binmiştir bir kez. kendisini ters ters süzen korucuya bakarak devam eder:
*yoo istemem valla bu dürzüyü. sıfatında meymenet yok. al götür beraberinde.
şaban bakar ki tünelin ucu bombok bir yere çıkacak, oracıkta yelkenleri suya indirir.
-kızma canım. peki, biz de yüz kağıt edelim.
*seni bu köyde istemirem!
-köyde kalmam için üste kaç para istisin?
*500 kayme!
yapacak hiçbir şey yoktur. zavallı maraba boynunu büker:
-borcum olsun...