bazı şeylerin farkına varmak

bu gidişle mezuna kalcam

1 saat öncesine kadar belki aklındayımdır diye düşünüyordum ki sevgilisiyle beraber çok mutlu çekilen fotoğrafını görene kadar, ve artık farkına vardım acı çeken tek kişi benim

büyüdükçe hayatı anlamak..

okul uzamış benim de. 4. senemde fark ettim

bundan 2- 3 sene önce ülkede 1 tane asker şehit olunca ülke ayağa kalkar,protestolar, bayrak yürüyüşleri yapılırdı, ne biliyim en azından bir tepki vardı.şimdi ise 16-17 şehit veriyoruz hiçbirşey yok normal hayat devam ediyor. ben bunun farkına vardım.

omzumdaki sorumlulukların ağırlığını hissedince büyüdüğümün farkına vardım, büyümek hiç de güzel bir şey değilmiş.

geride bıraktığın kişilerin bi zaman sonra aynı kalmadığını fark etmek acı. ani bir hareketle öküz oturuyor ciğere bu fark edildiğinde.

değer verdiğin kişilerin değiştiğini görmek ve bir daha eskisi gibi olamayacağınızın farkına varmak

üniversite için ailemden uzak bir şehire gittiğimde artık büyüdüğümün farkına vardım

büyümek demek, olaylara asla eskisi gibi bakamıcaksın demek

eğer vaktinde farkına varıyorsan ne âlâ, iş işten geçtikten sonraysa vah vah

büyüyoruz daha ne olsunl? bizimle birlikte anne - babalarımız büyüyor, diktiğimiz fidanlar, beslediğimiz umutlar, sokak çocukarı büyüyor ve büyüyüp kaybolanların yerini yenileri alıyor. ama dünya da yaşlanıyor güneş de yaşlanıyor. peki ya bunlar kaybolunca yerlerini ne alacak? ya da yerlerini bir şeyler alacak mı?

kimse kendimden daha değerli değil farkına vardım inşaallah uygulamaya geçerim

çoğu şeyi geniş kapsamlı bir şekilde gözleyebilirken en büyük darbeyi lise bitince aldım. hiç bir şey planladığım gibi olmadı falan inşallah herkese aynı değildir. (bkz: serveti funün)

acaba bizim oğlan büyüyor mu fikri? geçen bana leylekleri soruyordu.

en çok da insan ilişkilerinin iç yüzünü farkedince başlıyor gariplik. daha sonra da " yok ya . xx iyi arkadaşım , yapmaz öyle şeyler " dediğin kişinin çok daha fazlasını yaptığını farkedince siz diğer insanlara göre garip kalıyorsunuz

yaş ilerledikçe bazı şeylerin olmayacağını ve gelmiceğini daha iyi anlıyosunuz..

babam beni herşeyden koruyamayacakmış.

olmaz,yapmam,hayır dediğim ne varsa hepsini yaptım. tek bir insan sayesinde/yüzünden.tek bir kul nelere kâdir nelere pişmanlikmış.

belki farketmek vazgeçmek gerektiğini..

yaşadıkça anlıyorum ve farkına varıyorum. hem iyi anlamda hem kötü. kilit nokta her zaman benim, bencilce durmaması gereken bir durum kanaatimce. hayatımdaki bazı şeylerin monoton olmasından şikayet ederdim, hâlâ daha ediyorum ama fark ettim ki hayatta bazı ufak yenilikler ya da heyecanlar gerekliymiş. sebep olanlara dua ediyorum.

farkına vardığın durum iyi ya da kötü olsun bir anlık boşluğa girme hissine bırakır yerini. tuhaftır.

şey gibi, sonra üzülsem üzüldüğüme üzülsem

her şey geçip mantığın devreye girdiğinde olan bir şey bu galiba. o farkına varma süreci sancılı geçtikten sonra her şeyi kafanda oturttuğunda anlıyorsun. en üzücü olanı farkına vardığım çoğu şey için boşuna kendimi üzmüş kendime yazık etmişim. bazı dersler alınmalı, en önemli olanın kendinin olduğunu anlamalı, hayata devam etmeli farkına vardım.

farkına varmak mı iyidir yoksa varmamak mı tam olarak bilemiyorum ama şu bir gerçek: "yemin ederim ki fazla farkındalık bir hastalıktır, gerçek bir hastalık."

Çabalasadan çabalamasanda bu hayat bizi bir yere sürüklüyor

çok farkına varmamak lazımmış sonra her şeyin anlamı uçuyor

Bugün bununla ilgili çok güzel bir şey yaşadım sizinle paylaşmak istiyorum. Uzun zamandır selam verdiğimiz, muhabbet ettiğimiz biri vardı çevremizde kendisinin çok varlıklı olduğunu iddia eden ve bize çeşitli iş vaatleri vererek güzel bi hayat kuracağımızı söyleyen biriydi bu şahıs. Ben başından beri inanamadım bu herife çünkü zenginlik ve zengin zümre gerçekten farklı bi olay param çokken tanıştığım insanlardan kimisi babasından kimisi sülalesinden kimisi sıfırdan başlayarak para kazanmışlar ama yaşam standartları konforları klasik insanlardan çok farklı gerçekten bi kast sistemi varmış bu hayatta dedirtecek cinstendi. Bahsettiğim herif ise hiç böyle biri değildi yani çok fakir gibi davranıyordu evet vaatleri fikirleri ve söylemleri hep üst düzeydi ama gündelik yaşamı bi çok öğrenciden daha kötüydü yanlış anlaşılmasın öğrencilerde genellikle para olmadığından diyorum. Neyse ben olaya hep temkinli yaklaştım araştırdım herifi soruşturdum sürekli,çok irdeledim adamı ama zenginliğine dair net bir delile de ulaşamadım bu bende ki şüpheleri daha da çok tırmandırdı. Yine çevremde gerçekten gariban insanlar bu herife ilahmışcasına tapıyorlardı bi umutları vardı ama onları bi türlü ikna edemiyordum. Uzun zamandır bu herife inanmamaları gerektiğini söylüyordum dolandırıcı bu herif diye iddia ediyordum bugün düşüncelerimin hepsinin doğru olduğunu fark ettirecek bi gelişme yaşandı çevremde ki diğer insanlar da buna ikna oldular. Yüzlerindeki umutların çöküşünü görmeniz gerekiyordu nasıl da inandırmışlar kendilerini bunun için biraz üzüldüm tabi, keşke onlar haklı çıksalardı ama kader böyleymiş. Velhasıl kelam bazı şeylerin farkına varmak kimi zaman mutlu eder kimi zaman üzer ama kimi zamanda daha büyük belalardan kurtulmanı sağlar ve bence daha önemlisi bişeylerin farkına varmak değilde uyuyan insanları yada bişeylere taparcasına inanan insanları bişeylerin farkına vardırmak daha mühim meseledir.

Memur çocuğuyum ben küçükken ailemi çok zengin sanardım büyüdükçe anladım ki babam bize yokluğu göstermemek için elinden geleni yapmış .

Bana en çok geceleri oluyor bu farkına varma. Böyle kafamı kurcalayan bana mantıksız gelen şeyler geceleri tuvalete giderken bir anda çat çat yerlerine oturuyor ve aydınlanma yaşıyorum. Ben buna tuvalet yolu aydınlanması diyorum sjdkdkck Ulan diyorum ben bunu neden hiç bu açıdan düşünemedim. Aslında bana mantıksız gelen her şeyin bir alt metni olduğunu görüyorum gece. Böyle alakasız anlarda ortaya çıkan farkına varma durumu daha çarpıcı oluyor ayrıca. Böyle aylar yıllar sonra bile ulan böyle bir şey vardı diyorsun içinden

Sevilecek değil de evlenilecek birisi olduğumun farkına vardım. Bugün de yaşadıklarım düşüncelerimi destekledi. Geçmişiniz temizse ve doğru kişiyi bekliyorsanız o işler öyle ilerlemiyor. Doğru kişi siz oluyorsunuz ve yanlış insanlar sizinle evlenmek için sıraya giriyor. Sevilmiyorsunuz, sadece geçmişiniz temiz ve en iyi ebeveyn siz olabilirsiniz. Ve siz sadece sevilmek istiyorsunuz.

Her zaman güzel sonuçlanmıyor

artık eskisi gibi olamamayı da yanında getirir.

İnsan bazı şeylerin farkına çok geç varıyor ama vardığı zaman da asla eskisi gibi olmuyor. Çok yorulmuş, kırılmış oluyor. Ruhu acı ve ızdırap vermeye başlıyor artık çünkü zaman insandan en çok ruhunu alıyor.

Aydınlanma yaşamakta denilebilir.