türkiye'nin gerçek sorunu

ne çomarlar,ne yobazlar,ne köprüler nede komünistlerdir.bu ülkenin tek sorunu 70 senedir gerçek laikliğin uygulanamamasıdır.

hangi ülkenin sorunu olduğunu merak ettiğimdir.

bulunduğu coğrafya diye düşünüyorum.

bu ülkede gerçeklik aramak, samanlıkta iğne aramak misali... klavyesini eline alanın ötmeye başladığı, anası babası karşısında iki kelimeyi bir araya getirmeye üşenen lavukların internet ortamına gelince dostoyevski kesildiği bir ülke olduk. insanların birbirleriyle iletişimleri sıfır neredeyse! bana en çok koyan şey de, internet ortamında salaklıkları, işsizlikleri ile sükse yapan insanların çoğunlukta olması. bu insanların ülkede paraya para dememesi... insanları küçük düşürüp, bunu sosyal ortamlara yaymak bile sükse yapmanıza yetebilecek bir şey. çok uzatmaya gerek yok; gerçeklikten uzak, sanal adı altında yalan bi hayat yaşıyoruz. bu hayatta doğrulara ihtiyacınız yok. biraz tip, ufaktan giyim-kuşam sonra gelsin kızlar hatta biraz da ibne gibi takılın paraya para da demezsiniz. "ne manaaağ" diyin mesela, denenmiştir seviliyor bu ülkede işsizlikler :)

gerçek sorunumuz okumuyoruz makara kikiri oldu mu ciddi olan ne varsa kaldırıp bir kenara koyuyoruz kerimcan durmazın bir gecelik kazancı ülkemin parça parça edilen coğrafyasının birbirine kırdırılan insanının çektiği acıdan daha önemli yıllarca emek harcıyorsun bişeyler olsun diye uğraşıyorsun ama sadece torpili olduğu için senin hak ettiğin yerde dangalak birisi yerini alıyor adaleti kimse size altın tepside vermez adaleti siz tırnaklarınızı kazıyarak elde edersiniz he derseniz ki benim babam sinan çetin o zaman alkollü araç kullanıp adam öldüre bilirsiniz devlete de biz aramızda anlaştık parayı verdim davayı geri çektiler diyebilirsiniz neyse adalet istiyorsak önce kendimiz adil davranmalıyız iyi geceler ya da hayırlı sabahlar

gündemdeki haberlere ve aslında genele şöyle bir bakınca bu başlığı hortlatmak istedim açıkçası. birileri ciddi bir şekilde haksızlığa uğruyor çok insan mağdur oluyor herkes üç maymunu oynuyor sonra aynı haksızlığın birazı kendilerine yapılınca sövmelere başlıyorlar falan. anlamıyorum. aynı haksızlığın 3 katı başkalarına yapılırken susan sen sana dokununca kimse bize destek çıkmıyor diye bağırınca gerçekten modern bi hak savunucusu mu oluyorsun? yani şu an söverken gerçekten haklı mısın sesini çıkarırken haklı mısın? sana kimse destek çıkmıyor çünkü sana destek olacak insanlar haksızlığa uğrarken sen sustun onlar susturuldu ve şimdi yalnız kaldın. ben bu ülkenin bu duruma gelmesini insanların bencil olmasına bağlıyorum. başkasına gelince susar sonra sıra kendisine gelince bi afralar bi tafralar. kardeşim susmasaydın zamanında susmasaydın o halde? sana yapılınca haksızlık başkasına yapılınca sessizlik öyle mi? susmayın. objektif bakacak olursak sanırım biz böyle kötü günler görmeyi hakettik birazcık.

bir ülkenin göbeğinde patlama oluyorsa , her hafta 10 şehit veriliyorsa , ankaranın göbeğinde suriyeliler türk evlatlarını bıçaklıyorsa dolar da yerin dibine batsın , ekonomi de . biz ne zaman bunlara karşı gelirsek o zaman refaha ulaşıcak bu ülke işte

popçular

kimsenin kimseye saygı duymaması. net

cahillik ve körü körüne bağlanmak

hepsi gerçek hangisini sayalım?

eğitim eğitim eğitim

hiçbir sorunumuz yokmuş gibi davranmak

gerçek sorun kendimizden çok başkalarıyla uğraşmamız herkes kendini geliştirse yetcek

dış mihraklar (bkz: amariga bizi gıskanıyo)

her koşulda suçlayabilecek birilerini bulmak. insanlar bir şeyler yanlış gittiği zaman es kaza eleştirirken aydın muamelesi görmeye başlıyorlar bu ülkede. kendimizi bir dirhem olsun eleştirmek yerine hababam hemen bir başkasına suç atıyoruz. tek sorun bu. kendimizi düzeltme kaygımız yok.

yazılanları okudum da galiba türkiyenin gerçek sorunu gerçek sorununu bilmemek. büyük konuştuğumu sanmayın bende bilmiyorum