hayal kurmayı bıraktıran şeyler

çoğu kişiye göre cebinde para olmaması durumudur ama bana göre kardeşimin ölmesidir. bizim beraber hayalimiz vardı. o ölünce anladım dokunduğum herkesin bir gün öleceğini. hayal kurmayı o zaman bıraktım.

aşk acısı

imkansızlık.

kurduğun hayallerde yanında olan insandan vazgeçmen.

hayal kırıklığı

hayal kırıklığı

kuruyorsun kuruyorsun bakıyorsun hiçbiri gerçekleşmeyince birakiyorsun

gerçekleşmemesi tabiki.

gerçeklerin yüzünüze vurulması.

hayal kurduğum hiçbirşey olmadı bu yüzden olması kesin olan şeyler için bile hayal kurmam ben çünkü hayal kurunca olmuyor olacağı varsa da olmuyor

hissizlik

gerçekleşmeyeceğini anladığın an

gerçekler

somut olarak ulaşabileceği şeyin hayalini kurmaz insan. hayal kurmayı bıraktıysan eğer, ya padişahın ya da bi kodomanın evladısındır.

hayalını kurdugun kısının hayalınde baska bırısı olması

gerceklesmeyen hayaller

hayal her zaman kurulur, hayalsiz olmaz

hayaller biterse insan da ölür demişti bir hocamız. ne kadar yıkılsa da hayaller insan hiç vazgeçmez vazgeçemez zaten.

hayalinin içinde hayatından atmak istediğin kişilerin belirmesi

biri yazmış ama bende yazayım büyümek.

birisinin gelip boşuna hayal kurma demesi ama her şeye rağmen hayal kurmak bir ihtiyaçtır bence. (bkz: insan hayal ettikçe yaşar )

daha önce sizi yarı yolda bırakmış insanlarında o hayalde var olması

hayal kırıklıkları

en büyük hayale ulaşacakken bi o kadar büyük hayal kırıklığı yaşamak

hissizleşmek

dünya

yeri gelir, bir fotoğraf yeter.

hiç bir hayalimin gerçekleşmemesi bu durum çok canımı sıkıyor

üniversite sınavından yine anlamsız bir sonuç almak

bazen hayal ediyorum böyle lüks bir semtte oturuyor olsam altımda bit bmw olsa takılsam etsem de sonra memur cocuğu olduğum aklıma geliyor okuduğum bölümde en kıyak maasın 5bin tl yi geçmediğini görüyorum içim parçalanıyor aq

her zaman bir umut , bir hayal peşindeyiz. yaşadıklarımız hayalin çapını ve şeklini değiştirse bile her zaman bir şeyleri hayal ederiz

bırakılmıyor arkadaşlar. bak, 395 gün oldu. 395 gündür hayal kurmaya devam ediyorum. bazen, hatta çoğu zaman, ölmemiş olsun diye dua ettim. o'na sarıldığımı hayal ettim 395 gün boyunca. kokusunu içime çekmeyi, o'nu öpmeyi... oysa şu an bedeni toprağın altında, kokusu artık toprak. bunca imkansızlığa rağmen hala bile hayal kuruyorum ben. evet, bazen hayalin en güzel yerinde gülümsemem donuyor yüzümde. asla gerçekleşmeyecek diyorum. ağlıyorum, içim dışıma çıkıyor ama yine de kendimi hep o hayalleri kurarken buluyorum. yani gerçekten, hayal kurmaktan vazgeçilmiyor .

hayallerin gerçekleşmemesi ve hep hayal ettiğinin tersi olması. hayal bile kuramıyorum bu dünyada gozumun önüne hemen hayatlar kismi geliyor.

hayallerle yasayani gerçekler siker demişti bi arkadaşım kulakları çınlasın.

daha once kurdugumuz hayallerin suan yerle bir olmasi

başına eğerek gülüşünün utangaçlıktan değil de piçlikten olduğunu öğrenmek

bir süre sonra kurduğunuz hayallerin hiçbirinin gerçekleşmediği gerceği. ve hayatı dümdüz tatsız tutsuz yaşamaya başlarsın.

sigarayi bırakırım hayal kurmayi birakmam

anneyi gozyaslari icinde gormek

hayaller umudun yansımalarıdır. hayalsiz olmaz

cüzdanım

hayal kurun ve bundan vazgeçmeyin. hayallerde mutlu olun mesela. evet gerçekleşmeyen hayallerimiz üzebilir bizi ama umut, hayal kurmamaya izin vermez. ben hayalleriyle yaşayan, hayalleriyle mutlu olan biriyim. eğer hayallerimde mutlu olmazsam bu hayatın yükünü daha fazla kaldıramayabilirim. bu yüzden dilediğiniz hayali kurun, olmayacağını bile bile, inadına.

hayat

feleğin tokatı.

ne bileyim kurdum kurdum hiçbiri gerçekleşmedi, artık hayal kurmaya vakit bile ayırmak istemiyorum çünkü hayal kırıklığından başka birşey yaşamadım ki

yalnızlık