bizim evde öyle bayram telaşı falan olmaz. baklava, börek açmacılık yoktur yani, bayram sabahı ailecek kahvaltımızı yapar sohbet muhabbet takılırız. gelen misafirle hoşbeş eder, bir de dedeyi ziyaret eder bayramı bitiririz. bu kadar.
maggie ablanız bir değişiklik yapıp baklava yapmaya karar verdi. 2. yapışım olacaktı (1.yi iş yerinde kaybettiğim bir iddia yüzünden yapmıştım ve gayet başarılıydı. belki de acemi şansıydı)
neyse, akşam üzeri başladığım hamur açma işi akşam anca bitti. şimdi emeğime laf etmeyeceğim ama yani daha iyi olabilirdi. üzgünüm a dostlar!
yav bu nebçim tatlıdır allah'ım yarebbim yok kat kat ince ince hamur aç kollarım şiş şiş oldu, oklavaya bastırmaktan avuç içlerim balon balon oldu. yok şerbetini tam tuttur, yok fırında çok durmasın yanar, az durmasın hamur kalır. aaayy bu nedir ya? tarif videolarındaki ablalar çatır çutur hamur açıyor ağzım açık izliyorum sabahtan beri.
bırakın yunanlar'a kalsın. ben zaten şerbetli tatlı sevmem, yaşasın
küçük ekler !
buradan tüm baklava ustalarına selam olsun, saygıyla eğiliyorum önlerinde. mübalağasız söylüyorum dünyanın en zor işlerinden biri olabilir. ellerim, kollarım pert.
entry biter.
iyi bayramlar arkaaaşlar. (ah elleriim)