siyaset hakkında söyleyecek çok şeyi olduğu halde konuşamamak

siyasi korkularımızdan ve kaygılarımızdandır muhtemelen.

genele aykırıysanız söylemekte zorlanırsınız. linç kültürünü iliklerimize kadar yaşadığımız bir toplumdayız en nihayetinde, ama buralar var en azından.

karşı taraftaki cahil olduğu için susarsın bazen anlatsanda anlamaz çünkü

senin ne söylediğin muhattabının anladığı kadardır.karşı tarafın kalıplaşmış senin düşüncene ters fikirleri varsa birşeyler söyleyip kendini yormaya gerek bile yoktur.

çünkü ne söylersen söyle bir anlamı olmaz. yukarıda işler başka dönüyor, seni duymuyorlar ve umursamıyorlar.

konuşun abi bu koyunlara anlatın gerçekleri

yordular çünkü. bilgime de az çok güveniyorum ama sürekli haksız bile olsa karşıt olmak için karşıt olan bir kitle var. ayrıca fikirler karşıt olan tarafla ters düşünce " haaasiktir lan sen yanlış biliyon" gibi dinlemeden karşılaşılan bir kitle var ve son olarak koyunlardan nefret ettiğimden dolayı.

bilmeden o kadar çok konuşan var ki bilen, anlayan insan konuşamaz oldu

konuşamamak değil,konuşmamak. hele ki karşında yobaz varsa...

karşında doğru düzgün siyaset yapacak, kültürünü konuşturacak bir adam yoksa, konuşmanın sonunu kavgaya vardıracak sığ bir adam varsa siyaset yapmanın anlamı yoktur.

çünkü biliriz çene kemiklerimiz kırana kadar konuşsak da hiç bişi değişmicek. tartışırken de sürekli karşı tarafa laf sokmaya çalışıldığı için bi işe yaramıyor. yani bu tür tartışmalarda daha bi kere karşı tarafa "evet doğru döylüyosun" diyeni duymadık. zaten güzel memleketimde her vatandaş ergenlikten itibaren siyaset uzmanı olduğun mükemmel bi siyasi ortamımız var.

siyaset adamı günaha sokar. bugün birini savunuyorsun yarın savunduğun adam hiç beklenmedik bir şey yapıyor. birine o böyle yaptı,şöyle etti diyoruz ama belki de günahını alıyoruz. evet ülke tuhaf günlerden geçiyor ve evet, ülkede gizli bir şeyler dönüyor fakat biz ne döndüğünü bilmiyoruz. bu nedenle belirli bazı fikirlere sahip olsak bile bunu anında açığa çıkarmak anlamsız. entrimi bir örnekle sonlandırmak istiyorum. aylar önce hükümet rus uçağını düşürdü, çevremdeki yüzlerce akpli "biz düşürdük, ruslarla savaş çıkarsa yeneriz, ruslarda kimmiş, rusları vurduk korktular" vs. artist artist konuştular. 15 temmuz amerikancı darbe girişiminden sonra hükümet rusya ile ilişkileri düzeltti. eee noldu bu akplilere? uçağı paralelin adamları düşürdü dediler. heh işte kardeşim bilmediğin şeyler oldu ve sen, sizler hemen atladınız, peki ne oldu şimdi? ne oldu biliyor musunuz? benim gözümde alayınız "dönek" oldunuz. dönek olmayın. adam olun.

ne kadar uzun başlık yapmışlar

konuşmayınız efendim. bu ülke siyaset, spor & din üzerine tartışmaya müsait bir ülke değil. toplum (sağcısından solcusuna, müslümanından ateistine, fenerlisinden cimbomlusuna) körü körüne savunuyor kendi görüşünü. tartışma içerisinde "aslında şu konuda haklısın" bile diyemiyorlar, en ufak bir konuda hak verirlerse tartışmayı komple kaybedeceklerini düşünüyorlar. ben bu durumu üniversite birinci sınıf öğrencisiyken fark ettim, içimden "vay ekmek kafalı orospu çocuğu" desem bile ses etmiyorum; ne kendimi yormaya değer, ne de karşı taraf ikna olur. * önerim: (bkz: yiyin birbirinizi ete para vermeyin) demek suretiyle olan biteni izlemek.

t: apolitik bir duruş. (ki apolitik olmak da esasında bir politikadır.) bu başlık hakkında söyleyecek çok şeyim var aslında. ama kendimi yormaya değer mi? nein! not: ehehhe..

ben hâlâ sınırları zorluyorum ya.. yoruluyor insan ama sonuçta (bkz: bir oy bir oydur) değil mi :d ama insanına göre muamele tabii. hiç anlamayacak biriyse mecbur salıyorsun.

bu yüzden bu haldeyiz :)