(bkz: cemal süreya) şiiri.
sevgilim, ben şimdi büyük bir kentte seni düşünmekteyim.
elimde uçuk mavi bir kalem, cebimde iki paket sigara,
hayatımız geçiyor gözlerimin önünden
çıkıp gitmelerimiz, su içmelerimiz, öpüştüklerimiz,
ağlarım aklıma geldikçe gülüştüklerimiz
çiçekler, çiçekler, su verdim bu sabah çiçeklere,
o gülün yüzü gülmüyor sensiz,
o köklensin diye pencerede suya koyduğun devetabanı,
hepten hüzünlü bu günlerde.
gür ve çoşkun bir günışığı dadanmış pencereye,
masada tabaklar neşesiz,
koridor ıssız,
banyoda havlular yalnız..
mutfak dersen - derbeder ve pis,
çiti orda duruyor, ekmek kutusu boş,
vantilatör soluksuz,
halılar tozlu,
giysilerim gardropda ve şurda burda,
memo'nun oyuncak sepeti uykularda.
mavi gece lambası hevessiz,
kapı diyor ki açın beni, kapayın beni.
perdeler gömlek değiştiren yılanlar gibi,
radyo desen sessiz,
tabure sandalyalardan çekiniyor,
küçük oda karanlık ve ıssız..
her şey seni bekliyor, her şey gelmeni,
i̇çeri girmeni,
senin elinin değmesini,
gözünün dokunmasını
ve her şey tekrarlıyor
seni nice sevdiğimi...