içine kapanmaya karar vermek

(bkz: kinyas ve kayra ) kitabının sonunda bahsi geçen olayın amatörcesi. kitabın sonunda kinyas tamamen simsiyah bi odada sonsuzluk uykusuna yatar. ve dünyalık herşeyi bırakarak düşünmeye yorar kafasını herşeyi düşünür. ve orda kitap biter. yani mk bu yüzden kitap bile bitiyo mk yapmayın öyle şeyler.

belkide en rahat hissettiğim an başkalarına anlatınca onlarında canını sıkacağıma kendi kendimin içini çıkarıncaya kadar içime kapanırım

kimseyle konuşmadan saatlerce yatma itemi kendi kendine konusup herseye cozum bulma yolu biriyle konusup kazik yiyeceğine icine kapan kendi kendinle konus en azindan kazik atanin ve sirrinin yayilma ihtimali yok 😁😁

yaklaşık 10 gün önce verdiğim karar. en yakın arkadaşımla dahi konuşmuyorum. birisi trip attığımı bir diğeri de aramızdaki gerginlik nedeniyle yazmadığımı düşünüyor olabilir. kendilerince haklılar elbette. ama alakasız olarak kimsenin sesini bile duymak, nasılsın demek istemiyorum. çünkü kendimle konuşmanın bile yorucu olduğu bir noktadayım.

Bazen meditasyon için gerekli olan süreçtir. Bu süreçlerden iyileşerek çıkmaktır aslında önemli olan. Tırtıllardan örnek verebilirim. Kozalarına kendilerini kapatırlar ve güzel, ihtişamlı bir kelebek olarak çıkarlar. Sakın biz kelebek miyiz ak gibi bi soru sormayın sert yorumlar yaparım shhajsjdja

bana kalırsa bu durum kişinin kararına bağlı değildir. hiç kimse bunu istemez çünkü. ama bu duruma itilebilir. kişi de kendi isteğiyle bunu seçtiğini zanneder. halbuki fark etmeden o raddeye gelmiştir. son seçeneğe mahkum edilmiştir. fark etmeden.. farketmeden farketmeden

bu kararı her hafta alıp her seferinde ortamdaki en konuşkan kişi rolümle bitiriyorum

Bir söze denk geldim bugün; “Bütün fırtınalar hayatınızı dağıtmak için gelmez, bazıları yolunuzu temizlemek için gelir.” Hayatımın belkide en zor ve fırtınalı dönemlerinden birini yaşıyorum. Bu dönemi atlatabilmemin tek yolu içime dönüp kendimi dinlemem olduğunu düşünüyorum. Olanı biteni, yapacaklarımın getireceği sonuçları görebilmem adına bir adım geriye gelip bakış açımı genişletmem gerekiyor. İnanıyorum ki başaracağım ve bu fırtınanın ardından daha temiz bir yola gireceğim. Bol şans bana!

Buna karar mı veriyosunuz ben biri dürtünce fark ediyorum üstüne 'ne alaka ya' diye tepki veriyorum

Yarindan itibaren bu kararima uygulamaya baslayacagim cunku kimseyle ugrasasim gelmiyo ve istemiyorum surekli herkesin ilgi ihtiyacini karsilamak icin gelmedim dunyaya onlarin istedigi gibi olmak icin gelmedim

sanırım ben yine girdim bu moda ya. mesajlara bakma, aramaları açmam, işim yoksa yataktan çıkmam, yemeklerde anamın babamın yüzüne bakmam, çağrıldığım yere gitmem. hoş geldin bütün gün 101’deki dayılarla küfürleşmek ve 7/24 maç izlemek.

İnsan olayların çözülmediğini anlattıkça yıprandığını görünce içine kapanıyor Çok küçüktüm bu kararı aldığımda , o günden beri de kimseyle konuşmam .

İlgi beklemek için yapmıyorum aslında bunu. Sadece insanlardan uzaklaşmak için yapıyorum. Bikaç önceki entrymde de yazmıştım telefonlara mesajlara felan yanıt vermiyorum diye. Az önce kendimi tarttım da aslında benim deli gibi ağlayasım var ya. İçe kapanmaya karar vermiş olsam da sanki böyle birinin omzunda ağlamak istiyorum. Listeme baktım kime yazabilirim bu saatte diye bir Allahın kulu da cezbetmedi beni. Açtım müziği şimdi yastığıma sarılarak ağlıyorum. Yalnızlık, tek başına kalmayı istemek iyi mi kötü mü bilmiyorum ama boğulduğumu hissediyorum ben..

aga ben tam 5 yıl önce buna karar verdim ve bunu öyle bir içselleştirmişim ki kim sorarsa sorsun anlatamıyorum.. kimin üzerine titrediysem onunla imtihan edildim bundan böyle kimseye eyvallahım olmaz..

buna karar vermekten ziyade insanlar sürüklüyor bizi bu duruma

Tam kapanma

içime de kapanamıyorum orası da dolu