özlenilen günler

yıl 1996 mahallemize yeni taşınmışlardı, ozaman anlamıştım daha hayatımda hiç birşey'in eskisi gibi olmayacağını,çok uzatmıycam neyse o kadar küsüp barışmalardan sonra en nihayetinde 2009 yılında evlendik tıpkı masallardaki gibi. çok güzel bir yuva kurduk kendimize biraz sıkıntılarımız vardı borç harç ama önemli değildi bizim için.herşeye rağmen mutluyduk taki 2016 yılının 14 şubatına kadar işte ozaman gitti 20 yıllık bir aşk böyle bitti. artık 14 şubatında bir anlamı yok benim için ve ben yine söylüyorum herşeye rağmen seni çok seviyorum. son olarakta ekliycem tek şey, lütfen geri dön seni çok özledim ve gündüzleri neysede geceleri hiç uyutmuyor yokluğun.

sabah erkenden kalkıp cedric izledigim günler

24.11.2011.

20.02.2011 ilk tanışmamız, ilk gülüşü ve ilk dansımız..

o ölmeden önceki zamanlar

kesinlikle üniversite günleri. hiçbir şey düşünmeden rahat rahat gezip tozuyorduk şimdi işten güçten ne kimseyle görüşmeye ne de gezmeye vakit kalıyor, gün geliyor evdekilerin yüzünü dahi görmüyorum. (bkz: hey gidi günler hey)

okul tuvaletinde sigara içmek

özlenenin yanımda olduğu günler

sevgili sözlük 2 yıl once cok mutluyduk be . evlenmeyi dusunen 2 insani aile denilen kavram nasil ayirir anlam veremiyorum . ozlenilecek gunler cok fazla ..

şu hani "ulan yarın ne olur kim bilir?" sorusunu sormadan uyuduğum her şeye hazırlıksız olduğum günleri özlüyorum abi ben.özlemenin ne demek olduğunu bilmediğim insanların öldüğünü anlamadan önceki günleri

2 ağustos-20 eylül arası herhangi bi gün her birini teker teker özledim

keşke üniversiteye yeniden başlasam o zaman ki dertsiz tasasiz acısız bol paralı zamanlardı bi heyecanla geldik mutluluk huzur kendi kendime buluyodum ama sonra aşık olduk boka sardı herşey

daha yeni sayılır aslında. yanında olduğumda niye zaman bu kadar çabuk geçiyor? o gün hiçbir şey yapmamıza rağmen belki de hayatımda ki en mutlu gündü... belki de o mutlu günü bok etmek istemediğim için söylemedim. belki korktum. belki gerçekten söylemek istemedim o anda bilemem. fakat ona sarılmayı onun kokusunu özledim... tam tamına 10 gün 2saat 50 dakika olmuş. not: gerçekten sıyırıyorum sanırım.

yaklaşık 6 7 ay öncesi ulan ne güzeldi be sözlük şimdi ufak bi toplantı yapam dedik baktık ki bi elin parmaklarını zor geçmişiz

milli takımın başarıları

esmer tenli kıvırcık saçlı sevdiğimin bana ihanet etmesinden önceki günler

dün, evvelsi gün, ondan önceki gün, daha önceki gün...

leblebi tozu yediğim günler

22.07.2016 net bu tarihe olduğum yere atın beni bırakın tüm pişmalığım o tarihte.

tek kelimeyle "lise"

ben çocukluğumu bile özleyemiyorum, özleyecek hiçbir şeyim yok.

ozlemek aradan uzun zaman sonra gectikten sonra gerceklesen bir eylem degil bence ben dunu 1 hafta oncesini ozluyorum konusmuyoduk ama sosyal medyada sevgilisiyle fotografi yoktu

geçmişdeki günler güzelse ah kötüyse oh çekeriz. çok güzel geçerse geçmişdeki günler tekel kazanır.

2009 - 2014 yılları arası her gün

okuldan sonra çantayı fırlattığımla dışarı çıkmamla beraber akşam ezanıyla eve döndüğüm günler

fenerin sahasında kaldirmamiz jsjsjsjdjdjjdjdjd

bir çoğumuz için sanırım sokakta ekmek arası ile top peşinde koştuğumuz günler akşam olunca artık eve gel denilen günler. hele ki şuan yalnızlıktan ölmek üzereyseniz benim gibi

yazılanları okurken düşümdümde özleyebilecegim günlerim bile olmamış

onunla geçirdiğim her saniye

çocukluğum ve yurtta kaldığım vakitler.

istiklal marşımızı okumayı özledim ben. haftada en az iki kez okuduğum zamanları özledim. milli maçları izlerken ayağa fırlayıp hazır olda bağıra bağıra gururla, çekinmeden istiklal marşımızı okuyabildiğim günleri özledim! kahvehanede hasan amcagil bile eşlik ederdi o zamanlar. şimdi küfürden başka bir şey ettiğimiz yok. noldu bize de bu hallere düştük.

ilkokulda çöp kutusunun başına kalem açma bahanesiyle toplandığımız günleri özlüyorum dertsiz tasasız zamanlardı

ilk okulda sevdiğim kıza bakmayı özledim

her yıl bir önceki yılı özlüyorum

beyblade bizim dilimizde beybileyt yapıştırıp yapıştırıp buzdolabına koyardık şimdi kırılan her şeyi çöpe atiyoruz

bbm'de umarsızca karı kız kovalamayı özledim.

sınavların hayatımı ele geçirmediği zamanları özlüyorum

elbet var o günler özlüyorum çok hemde

6.sınıfa gitmeme rağmen kocaman bebeğimle sokakta evcilik oynadığım günler keşke geri gelse

dönemin başında 4 kişi çok eğleniyorduk ama şimdi sürekli bi tartışma içindeyiz. ygs stresi yetmezmiş gibi bide saçma sapan triplerle kıskançlıklarla uğraşıyorum. dostum dediğim insanların beni anlamadığını fark etmeye başladım güzel şeyler değil.

fenerbahçenin küçük brezilya olduğu zamanlar

dogdugum günü ozluyorum ...

zeytinli rock fest:")

lisedeyken hep üniversite'ye geçmek için heves ederdim şimdi üniversite 2. siniftayim hiçbirşey beklediğim gibi olmadı yine lise'de samimi bir ortamimiz vardı özledik valla o günleri..

5 yaşındayken erkenden kalkıp çizgi film izlemek ve sonrasında sınırsız yatış

göğsüme uzanıp ''keşke seni daha önce tanısaydım'' dediği günler...

başlıkları kırmızı kalemle yazdığım günler

sokakta rahatça oynayabildiğimiz, çocukluğumuzu yaşayabildiğimiz, içimizde korku olmayan zamanlar