yaşarken yorulan insan

yoruldum be hayat beni düşünüyor mudur, mesaj atarmı, birisiyle konuşuyor mu diye düşünmekten. bana bakışlarının etkisinden cikamayıp sanki beni seviyormuşcasına hayaller kurmaktan çok yoruldum. içtiğim her sigaraya hayallerimi yüklüyorum. yanan her sigara sana olan hislerimi ve her sönen sigarada senin beni bıraktığın günü hatırlatıyor. saat 05.47 ben hala yanıyorum...

zor ölür.

sanki bi boşlukta yaşıyormuş gibiyim dış görünümüm artık eskisi kadar önemli değil ayakkabımın rezil halide...zaten günler de gizemini yitirdi acaba yarın ne olacak diye yaşamıyorum. düşünüyorum eziliyorum, düşünüyorum kırılıyorum, düşünüyorum çekiniyorum. yaşamıyoruz be hafız yaşamıyoruz

insan nefes alırken yorulur mu?.yoruluyor işte.

suanki halimden bahsediyoruz hem ruhsal hem bedensel

işsizlik tetikler

şiir gibi başlık açmışsınız helal olsun .

(bkz:ben)

nasıl anlatılır ki?

hiç bir şeyden zevk almayan, yaşamaktan bıkmış. duygu durum düşünceleri hep olumsuz kısaca hayattan umudunu kesmiş insandır.

bıkkınlığın somutlaşmış ve dile gelmiş hali, bezginlik (bkz: hepimiz)

nefes almaya üşeniyorum

metrobüste oturamadığım zaman çok yoruluyorum o sayılır mı ?

hayatımın yaşam felsefesi. tek cümleyle

sıçarken yorulan varken yaşarken yorulan şova kaçar

insanı yaşam değil yine insanlar yoruyor . yanlış insanlar üzerine kurulmuş hayaller her zaman can yakar.

lan ben uyurken bile yoruluyorum

yaşarken ayrı da uyurken nasıl yorulur insan onu bana biri açıklasın

gayet normal bir durum yaşamayan bir insan yorulmaz zaten. (bkz: anne bak tespit yaptim)

(#2293181) ii dedin kral. (bkz: bi akıllı sensin)

Hayat yükünü taşıyamıyor ise yorulur

kendi seçimlerine göre değil hayatın dayattığı mecburiyetlere göre yaşıyordur

İnancım var ama bazen bu dünyaya aşırı bağlanıp sıkılıyorum bunalıyorum yaşamak demek hayata katlanmak demek değil miydi zaten

Sırf bu yüzden hiç evden çıkmak istemiyorum. Galiba evcil oldum ben.