hayattaki en zor şey

fenerbahcenin sampiyonlar liginde gruplarda ulkemiz temsil edecek olmasi su an icin en zor sey bence

emenikeden gol beklemek ..

herkese, her şeye rağmen kendin olabilmektir, kendin kalabilmektir.

herkesin birbirine karşı sevgi göstermesi. bunu neden söyledim çünkü benim cevremde ki insanlar artık birbirlerine tahammül edemiyorlar komşu komsudan esnaf esnaftan şikayetçi pireyi deve yapiyoruz hiç anlaşamayıp kalplerimizi un ufak edene kadar kırıyor iliskilerimizi yıpratıyoruz.

annemi kaybetmektir bence düşüncesi bile zor geliyor inş ondan önce ölürüm

türkiye' de yaşamak. resmen expert seviyede yaşıyoruz.

kolaya kaçabilmek. hatta zor değil, imkansızdır. çünkü kaçmak için atılan her adım, nedense beraberinde yepisyeni sorunları getirir.

güçlü kalmak,,

özdemir erdoğan bu konuda net en iyi tespiti yapmış; "hayatta en zor olan bir insanı tanımak, kabul etmek huylarını değişmeden bir olmak."

seni güçlü zanneden küçük kardeşinin önünde ağlamak

en sevdiğin insanı kaybetmektir şüphesiz. hiçbi zaman doldurulamaz bi boşluk yaratır insanda.

bence en zor şey bişeyi yapmak zorunda bırakılmak, istemiyorsun ama yapmak zorundasın içinden parçalar kopuyor ama yapmak zorundasın,zorundasın lanet olası zorunluluklar..

elinden birşey gelmemesi bundan zoru yoktur heralde

Sevdiğin insanın hayatında ne olup bittiğiyle ilgili en küçük şeyi bile bilmemek ve soramamak.

benim için çok sayıda insanla muhatap olmak zorunda kaldığım her bir gündür. bu insanların içerisinde aptalı vardır, hanzosu vardır, cahili vardır , saygısızı vardır , komplekslisi vardır. model model

Her şeyin varken hiçbir şeyinin olmaması

kanser hastası babama doktorun 1-2 ay yaşar demesi. (vazgeçmedi savaştı ve 9 ay yaşadı) Mekanı cennet olsun.

Yakınını beklenmedik anda kaybetmek ve bunu kabullenip alışmak zorunda kalmak.

İyi bir şey yaşandığında, ya da yaşanma ihtimali olduğunda acaba anlatsam haset mi eder, kıskanır mı şüphesine düşüren arkadaş sahibi olmak .. Zor günde düşmanın bile çıkıp oyy canımm kıyamam sana diyor ama iyi gününde senin mutluluğunla mutlu olabilecek insanlara sahip olmak öyle zor ki.. Ben sadece kötü günümde yanımda olan değil iyi günümde de benim mutluluğumla mutlu olur, başarımla gurur duyar sandığım insanların aslında öyle olmadığını gördüm.. gerçekten çok zordu bunu kabullenmek.

Boşuna edebiyat yapmanın anlamı yok kesinlikle parasızlık. Parası olmadığı için yaşadığı bir sağlık sorununda çaresizce ölümü bekleyen insanlar, onca rezil insanın saçma sapan şeylere savurduğu paraların bir insanın hayatını sıfırdan değiştirebileceğini gerçeği, parasızlık yüzünden aç kalanlar, sosyal medyada gördüğü insanlar gibi yaşayabilmek uğruna çaresizce bedeni aracılığıyla para kazanmaya çalışanlar... Daha birçok şey sayılabilir...

Elinden hiçbir şey gelmeyen bir konuda çaresizce beklemek.

Öleceğini bildiğin ve kendisinin de bildiği kişiyle vedalaşamamak ve her şeyi ilk kez yapıyormuşçasına yaşamak...

Bir olay değil de bir his... Hani bir his vardır, kalbinin kırıldığını somut olarak hissedersin, burnunun direği sızlar, karın boşluğuna yumruk yemiş gibi olursun... Hazmedemezsin olanı. Elinden de bir şey gelmez... İşte bu his. Aşılması o kadar zor ki...

Benim için yanlış anlaşılmak ve derdini anlatamamaktır, kaç defa yanlış anlaşılacağım için sustum, kaç defa yanlış anlaşılır diye yazdıklarımı sildim bilmiyorum.

Anahtarı tekte kapı deliğine sokmak

Kimse tarafından ciddiye alınmamak. Ne söylersen alay eder gibi bakıyorlar, ne söylersen tamam diyip geçiştiriyorlar, ne yaparsan yap ciddiye alınmıyorsun. Bi yerden sonra kaldıramıyorum..

İstemediğin şeyleri kabullenmek.

sınav sabahı erken kalkıp ders çalışmak. daha başaranı görmedim.

sevilmemek. değer verdiğiniz bir kişi tarafından sevilmemenin yarattığı o burukluk insanı bitirir.

Ben ne zaman zorlansam, hayattaki en zor şey oymuş gibi hissederim.

rahatca ağlayabildiğin tek bir omuzunda artık yanında olamaması

Eskiden sevdiğin kişinin eskide kalması yanlış anlaşılma olmasın dostlar demek istediğim şey sevdiğin kişinin eski halinden eser kalmayıp tanıyamadığın birine dönüşmesi.

Galatasarayın puan kaybetmesini bekleyip puan kaybetmediğini görmek hayattaki en zor şey olabilir

Kesinlikle ölüm değil.

aslında olmaman gereken yerde olmanın farkına varmak

çatalı oynak zeytine batırmak. götü başı ayrı oynuyor aşüftenin. bazen o kadar gıcık ediyor ki inat edip yarım dakika onu istediğim şekilde almakla uğraşıyorum. alınca da sinirli olduğum için yediğimden keyif alamıyorum. bazen de tam tersi, aman bee seninle mi uğraşacağım diyip pes edip peynire yanlıyorum. kaşarın adı boşuna çıkmış, esas bunun adı çıkmalıydı, hepimizi deli ediyor vcdnsz.

(bkz: belirsizlik) Yani en azından benim için öyle. "İnsanın sevmediği ot burnunda bitermiş" derler ya, işte benimkisi de böyle bir durum. Ben oldukça net ve hiçbir zaman belirsizliğe mahal vermeyecek bir hayat felsefesi güderek yaşamaya çalıştıkça bu belirsizlik bir örümcek ağı misali etrafımı sarıyor. Maalesef buna en çok da hayatımdaki net olamayan insanlar sebep oluyor. Bazen bu belirsizlikler içerisinde kendimi öylesine boğulmuş hissediyorum ki, sırf mevcut belirsizlik ortadan kalksın, bu işkence bitsin diye durumun olumsuz sonuçlanmasına bile razı oluyorum.Yoruyorsun be belirsizlik, yoruyorsunuz insanlar...

SANMAK. Her şeyin güzel olacağını sanmak Mutlu olacağını sanmak Sevildiğini sanmak Değerli olduğunu sanmak Başaracağını sanmak Vee Sanmak …

Sevdiklerinle sınanmak

Yalnızlıkla başa çıkmak. Aslında yalnızlık mı o bile belli değil. İçinde olduramadığın, içine sinmeyen, ait hissetmediğin bişeler var ama ne bilmiyorsun. Bi anda bi hüzün çöküyor üzerine nefesini kesiyor, hemen birileriyle görüşme telaşını düşüyorsun yoksa kafayı yiyeceksin. Tek başına kaldığında iç sesinle baş edememek gibi bir şey.

İş Eş