yarım kalmak

bütün hayatım boyunca hissettiğim duygu diyebilirim. bütün ilişkilerimde yarım bırakıldım ya da bıraktım. hiçbir şeyin sonunu getiremiyormuşum gibi. hiçbir şeyi tamamlayamıyorum tam anlamıyla. başladığım yarım bıraktığım tonlarca kitap var. tutunamıyorum bir şeye. hep bir eksiğim. spora başlıyorum sonunu getiremiyorum bırakıyorum, işe başlıyorum keza yine aynı şekilde, düzenli bir hayata başlıyorum bu sefer yine bir aksilik çıkıyor. çok fazla yarım bırakıldığım için midir bu yarım bırakışlarım?

hep demişimdir sayın yazarlar yarım bırakanlar utansın,geride kalanlar değil

hayatın bi'yerlerinde acı bir tebessümle bizi bekleyen kaçınılmaz son. burada bir sıkıntı yok ama en kötüsü hiç ama hiç bir zaman tamam olamayacığını bilmek ne acı bir farkındalık. eksik kalacak eksik ölecek ve ütopyayı yakalayamayacaksın! biliyorsun işte ne acı. ölüme koştuğunu bile bile yaşamaya çalışmak gibi anlamısız, çelişkili ama bir o kadar da mecbur...

biri geliyor hayatına, diyorsun ki “tamam yani artık bundan sonra yalnızlık yok. iki kişiyiz, biz her şeyi iki kişilik düşüneceğiz..” sonra.. çekip gidiyor yani.. tamam. gidiyor yani o. o zaman ikiydik, ben şimdi tekrar bir kalacağım, yani bir kalmam lazım, öyle olması lazım. ama bir de kalamıyorum. yarım kalıyorum.. “niye yarım kaldım ben?” niye şimdi benim yarımımı aldı götürdü giderken? | leyla ile mecnun

fen lisesi kazanıp il dışına okumaya gittiğim gün benimle 8 sene aynı sırada dirsek çürüten kızkardeşim "bana yıllarca arka çıktın sıkıştığım her an yanımda oldun şimdi nasıl beni yapayalnız bırakıp başka şehirde okumaya gidiyorsun"demişti.işte o gün ben de o da yarım kalmıştık..

çok şey vardı anlatılacak, o yüzden sustum. birini söylesem diğeri yarım kalacaktı. sen duydun mu sustuklarımı? oğuz atay

biri geliyor hayatına diyorsun ki tamam artık yalnızlık yok iki kişiyiz herşeyi iki kişilik düşünücez sonra çekip gidiyor ozaman ikiydik ben şimdi tekrar bir kalıcam yani bir kalmam lazım öyle olması lazım ama bir de kalamıyorum,yarım kalıyorum. niye yarım kaldım ben niye şimdi yarımı aldı götürdü diye düşünürsün fakat bir gün anlıyorsun ki o yarın bi yere gitmemiş ki burda gözünün önünde her gün sana bakıp duruyor işte. (bkz: iskender ç.)

sol taraf felç bilin istedim.

bir şeyin zihnimizi işgal etmesine sebep olan durumdur. annem hep bir şeyi yarım bırakırsam aklımın da yarım kalacağını söylerdi, bunu ancak anlıyorum. hatta aklının yarısını meşgul ediyorsa yine iyi. çok daha fazlası da mümkün. yarım kalan bir kitap, film ya da insan bunu yapmaya muktedir. hiçbir şey yarım kalmasın.

neden yarım kaldığımı bilmeden, yarım kaldığımı hissediyorum. sanki hayatımın bir yerinde hafıza kaybı yaşamışım da benim için çok önemli bir insanı kaybetmişim gibi. ayrıca yaşadığım her şey rüya gibi geliyor. bazı günler tamamen hissizleşiyorum ve böyle zamanlarda içimdeki boşluk sızlıyor. yarım bir hayatı yaşıyor gibiyim. nasıl düzeleceğini bilmiyorum.

"iki kişisin, biri gidiyor. ikiden bir çıkınca, yine bir kalır zannediyorsun ama kalmıyor. yarım kalıyor."

--- spoiler --- otobüs gelince atılan sigara gibi yarım sevmeyin insanları. ya sonuna kadar için ya da hiç yakmayın. --- spoiler ---

eylulden beri sozluge giremedim her turlu parolayi denedim. sorun ismimde ilk i kucuk olcakmis. 8 ay yarim kaldim resmen

en sevdiğiniz, asla toz konduramadığınız hayatınızın anasını ağlatıp gittiği zaman içine düştüğünüz duygu hoş ben yarım değil hiç bile kalmadım ya o benim problemim

bazen artık istediğin düşlediğim şeylerin bile seni tamamlayamayacak olması gerçeği daha çok koyuyor insana, ömür boyu yalnızlık ve beklediğin bir geminin olmaması umutsuzluk zor iş .

"yarım kalanı tamamlayan yine yarım kalmış birisidir. bu yüzden kimi zaman şahane aşklar, kırılmış kalplerden oluşurmuş."

tam olsak burada ne işimiz var!

yarım kalan da bir şey eder mi ? ali atay-of

İlişkilerin başına gelebilecek en kötü durum. Bir insanla güzel bir arkadaşlığım vardı, 6-7 yıl aradan sonra yeniden karşılaştığım bir insanla. Bir nesne görüp birbirimize dönüp aynı cümleyi söylüyorduk, aynı şarkıları ve kokuları beğeniyorduk, uzun uzun sohbet ediyorduk. Ama sonra birden bu arkadaşlığı sonlandırdı ve tüm bu güzellikleri bir anda kaybettik. Birlikte filmler izleyecektik, birbirimizi en sevdiğimiz yerlere götürecektik, arkadaşlarımızla tanışacaktık ama hepsi yarım kaldı.

istemsizce tamamlayamama durumudur. kurduğun cümle, yaptığın iş, söylediğin şarkı, gülümsemen, hatta öfken bile yarım kalır bazen. istesen de sona doğru bir hamle daha yapamazsın. anlamsızca mücadele edersin fakat sonuç yine kocaman bir "yok" olur. belki de akışına bırakmak gerekir bazen.

hikaye yarım falan kalmadı, o hikaye o kadardı..

Nasıl devam ederim bilmiyorum