sevildiğini hissetmemek

dünyadaki en kötü şeylerden biridir,böyle zaten herkese güvenemezsiniz 3-5 kişiye kardeşim dersiniz onlardanda hiçbir zaman verdiğiniz değeri alamazsınız,bir derdiniz olur hani kendiniz bile yakın hissetmiyorsunuzdur onlara ki anlatasınız derdinizi baya boktan bi durumdur kısacası

annem haricinde beni çıkarsız seven biriyle karşılaşmadım. yaşayamadım o hissi. belki de sorun bendedir

ana babası hayırsız olanın hep yaşadığı hede. bir şeyleri idrak edecek yaşa geldiğim günden 18 yaşına kadar türlü sevimlilikler, maymunluklar yaparak insanlara sevdirmeye çalıştım kendimi. ama tipim buna hiç uygun değil ki hep başarısız oldum. ve şunu anladım ki; senden bi çıkarı olmayan hiç kimse senin ilgine karşılık vermiyor. ister dost, sevgili, ister aile ferdi olsun. yalandan teselliler, "olur mu hiç öyle şey ben seni çok seviyorum"lar. yemiyoruz artık azizim.

sevmeyin daha iyi amk.

sanki herkes hayatımın bir bölümüne dahil olur ve sonra çıkar gibi gelir bana. sezonluk dizi karakterleri gibi. o nedenle kimsenin beni tam anlamıyla sevdiğini hissedemiyorum, biliyorum seviyorlar ama hissedemiyorum gerçi bende son zamanlarda birilerini sevmekte epey isteksizim

severken bunu hissetmek en aci sey

ulan bak çok boktan bir durumdur. sen karşıdakini delice seversin onu kaybetmemek için bu duyguyu çaktırmamaya çalışırsın.çalışırsın sadece sonra öyle biran gelir ki iç çekmekten için çürümüş.artık ne olacaksa olsun moduna girersin.ama seviyorsun işte. burdan sonra, aşk acısı çekenlere tavsiyeler sayfasına yönlediriyorum.

kötü bir histir ama sen deli gibi severken karşındaki sevmiyorsa seni işte bu hissin tarifi yok

bi türlü hissedemedim tam hissetmeye başladım derkende yarım bırakıldım diyebilirim

ilişkilerde başta çok sevildiysen sevilmediğinde hemen anlamanı sağlıyor. tabi daha yıkıcı oluyor sevilirken bir anda sevilmediğini hissetmek. ayrılık sebebi.

ya bu var ya dünyanın en kötü hissi yemin ederim adamı öldürür

şimdi mustafa ceceli yi imam hatipli kızlar gibi sevmezsen tabi ki sevildiğini hissetmez

sen bana bağımlıydın, bende senin aşkına sen beni sevdin ama ben seni sevmedim gibi

hissizleşmeye itilmektir.

çaba sarf etmeyip daha güzel oluyorsunuz

hiç çocukluk arkadaşım yok. babamın mesleği nedeniyle il il gezdiğimizden. biraz da bu nedenle annem dışında sırdaşım, beni çıkarsız sevdiğine inandığım arkadaşım da yoktu bu seneye kadar. şimdi biri var bozulmamasını o kadar istiyorum ki anlatamam. aşk cephesinde de -yine hayatımda ilk defa- sevildiğimi hissediyordum ama kandırılmışım. velhasıl-ı kelam yalnızlık zor. yalnızlık derinlerde köklenmiş bir ağaç ve allah herkesi onu yerinden sökebilecek insan evlatlarıyla karşılaştırsın.

anneniz, babanız, kardeşiniz, abiniz veya ablanız varsa böyle bir durum söz konusu değildir.

bilmiyorum sık sık oluyor bana. sanki kimsenin aklına gelmiyormuşum da, televizyonun üzerindeki 7li fil biblosu benden daha değerliymiş gibi..

genelde hissetmiyoruzki zaten yada hissetmiyorum. gerçi bu aralar birirlerini sevmeyede istekli olduğum söylenemez

Sık sık içinde olduğum durumdur. ikili ilişki, dostluk fark etmez kulaklarımla duyuyorum, "çok seviyorum seninle ölmek istiyorum." ya da belki maddi bir jest-hediye ile karşılaşıyorum ama bazı insanların sevgisini bir türlü hissedemiyorum. yine bazı durumlarda da benim için maddi veya manevi işte şunu yaptı diyemeyeceğim insanların bana olan sevgisini çok derinden hissedebiliyorum. kısaca kulağın duyması ile kalbin hissetmesi aynı şey değildir.

Zordur. Bok gibi hissettirir. Bir de karşınızdakini seviyorsanız... Geçmiş olsun.