birilerinin ağlaması

pek umurumuzda olmayan olaydır. benim ağlamam nasıl kimseyi ilgilendirmiyorsa, başkasının ağlaması da beni ilgilendirmez. ben ağlamam ama olsun, ağlarsam dokunmayın lan bana

eğer tanımıyorsam sormam,bir de ben karşımda ki kişi ağlarken sana atar yapmasına ayar oluyorum. ağlıyorum üstüme gelme tarzında,bi tane yapıştırıp daha fazla ağlatasım geliyor.

eğer televizyonda birisi ağlıyorsa ve kamera da bam diye ona odaklanıyorsa, nedense benim de gözlerim doluyor ama tek bir yaş dahi akmıyor. kıldan tıkanmış küvet deliği gibi öylece içeride kalıyor.

sevdiğim insanlar ağlayınca tutamam bende ağlarım. duygulu bir şey olsun ağlarım. bir insan ağlıyosa da sorarım kayıtsız kalamam. filme ağlarım diziye ağlarım. her şeye ağlayacak kapasitem var. şu an bunları anlatırken bile ağlayabilirim. ama gel gelelim kimse de demez sen ağlama gözünün yaşına kıyamam diye.

dedem temmuz ayın da vefat etmişti.öğle namazından sonra defnettik.tabi millet hem oruçlu olduğundan hem de güneşin buharlaştırma etkisinden olsa gerek hemen mezarlıktan ayrıldı.ben de kuzenimle bidona su doldurup mezarı sulayalım dedik.geri döndüğümüzde mezarın başında daha önce görmediğim bir adamla karşılaştım.hüngür hüngür ağlayordu.kuzenimle beraber adamın her iki yanına oturup ağlamıştık.bir daha hiç öyle hissetmedim.